Νίκος Βασιλειάδης

Σαν σήμερα 21 Φεβρουαρίου του 73 στην Ταράτσα της Νομικής σήμανε η αρχή του τέλους για τη Χούντα. Οι προοδευτικοί φοιτητές της Νομικής, της Φιλοσοφικής, της Φυσικομαθηματικής και άλλων σχολών, αψήφησαν την πανίσχυρη τότε Χούντα και τον διάχυτο φόβο που προκαλούσαν οι χαφιέδες, οι εκτοπίσεις, τα απάνθρωπα βασανιστήρια, η αναγκαστική στράτευση και κάθε λογής διώξεις. Η «ταράτσα της Νομικής» έγινε το πρώτο σύμβολο ανοιχτής και δημόσιας αντίστασης. Κάθε φορά σαν σήμερα θυμάμαι με αγάπη τον Νικήτα. Έναν από τους πρωτεργάτες στην κατάληψη της Νομικής τον Φλεβάρη και τον Μάρτη του 1973 και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Για τη δράση του αυτή είχε εξαναγκαστεί από τη Χούντα μαζί με άλλους φοιτητές σε στράτευση, είχε διωχθεί και βασανιστεί. Ο Νικήτας Λιοναράκης, ένας άνθρωπος, χαρούμενος, μορφωμένος, ευγενής, ευαίσθητος διακριτικός, αγωνιστής που έφυγε ενώ είχε να δώσει ακόμη πολλά στην ελληνική δημοσιογραφία αλλά και σε όσους τον γνώρισαν και τον συναναστράφηκαν. Εκτός από την βαθειά πολύχρονη φιλία μου μαζί του μας συνέδεσε και η επαγγελματική συνεργασία όταν ο Νικήτας Λιοναράκης, πρωτεργάτης της ανάδειξης του κινήματος των ΜΗ κυβερνητικών οργανώσεων και της κοινωνίας των πολιτών στην Ελλάδα, συντονιστής της καμπάνιας των «800 μη κυβερνητικών οργανώσεων για το Σύνταγμα και Πρόεδρος της Επιτροπής για τις μη κυβερνητικές οργανώσεις στο υπουργείο Εξωτερικών επί υπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου, μου έκανε την τιμή να διατελέσω σύμβουλός του και συνεργάτης του. Νικήτα δεν σε ξέχασα…

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr