Γιάννης Χουρδάς

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

PANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

Είμαι αρκετά μπερδεμένος. Αρχίζω να γράφω έχοντας στο μυαλό μου μόνο τη λέξη «Εθελοντισμός» κι ένα βουνό ερωτήσεις. Σίγουρα θα μπορούσα να συνδυάσω γνώση, προσωπικές εμπειρίες, την εικόνα του παρόντος για να δώσω απαντήσεις, αλλά αυτές θα ήταν οι δικές μου και αυτός δεν είναι ο σκοπός μου.

Ετσι λοιπόν, θεωρώντας πως ο δρόμος – κίνητρο που οδηγεί στο να δώσεις και να δοθείς είναι καθαρά προσωπικός, δεν μου μένει παρά να παρουσιάσω τις ερωτήσεις μου ελπίζοντας να δημιουργήσω αμφιβολίες, γιατί απ’ αυτές πάντα κάτι γεννιέται.

Ο εθελοντισμός, λοιπόν, είναι μια στάση ζωής που υιοθετεί ιδιαίτερες αξίες, όπως αλληλεγγύη, κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική συμμετοχή;

Είναι ένα δυναμικό φαινόμενο σε συνεχή μετάλλαξη με γνώμονα πάντα τις ανάγκες της εκάστοτε κοινωνίας;

Έχει σχέση με την ιστορία, την θρησκεία, την πολιτική και την κουλτούρα κάθε περιοχής;

Μπορεί να θεωρηθεί ως μία απελευθέρωση της ανθρώπινης δημιουργικότητας και παράλληλα ένας εναλλακτικός τρόπος άσκησης πολιτικής;

Είναι φιλανθρωπία ή ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ ίσων ανθρώπων;

Εχει τη δύναμη να μας οδηγήσει να παρέμβουμε, αφήνοντας για λίγο τον εαυτό μας σε δεύτερη μοίρα;

Μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε πως ο κόσμος μας, αυτός ο μικρός, μπορεί να δεχθεί κι άλλους;

Εχει τη δύναμη να μας τραβήξει την προσοχή από το ξέφρενο «καταναλώνω» στην ενσυναίσθηση των αναγκών του συνανθρώπου μας;

Αξίζει ν’ απαρνηθούμε την άνεση της ρουτίνας μας και ν’ ανάγουμε την πίστη στις δυνατότητές μας ως ένα νέο σημείο αναφοράς;

Μειώνει τη μοιρολατρική πεποίθηση ότι αυτά που αξίζουν γίνονται χωρίς εμάς;

Περιορίζει το παραλυτικό αίσθημα ανικανότητας και φόβου που χαρακτηρίζει την καθημερινότητά μας;

Τορπιλίζει τον ατομικισμό και τη στείρα εσωστρέφεια;

Μηδενίζει τις δικαιολογίες για την αδικαιολόγητη παθητικότητά μας;

Πριν απαντήσουμε νιώθω πως πρέπει να ανατρέξουμε στα θεμέλια της ύπαρξής μας και να ξεσκονίσουμε τις ξεχωριστές αξίες που οδηγούν όλους εμάς στο να λεγόμαστε άνθρωποι.
Εγώ θα το κάνω, εσείς;