Η Άννα Κοντοπίδη είναι Συμβολαιογράφος και ζει στη Νάξο

Χρόνια πάμπολλα, αμέτρητα, σαν τα κύματα που σκάνε στην ποδιά Της, στέκεται εκεί, αγναντεύοντας μοναχή τον μακρύ γυαλό του λιμανιού…

Καλωσορίζει κι αποχαιρετά τους ταξιδιώτες του νησιού, απ το 1700 λένε , όταν σύμφωνα με τον Μύθο έκτισε το εκκλησάκι στην μνήμη Της ένας Κυθηραίος καπεταναίος, που ταξιδεύοντας για τη Σμύρνη σώθηκε σε κείνο το σημείο απ’τη θαλασσοταραχή…

Και κάθε βραδινιά, η Καλή Κυρά, μαζεύει τα παραπονεμένα δίχτυα των ψαράδων, λιγοστών πια, κι αφήνει τα γερασμένα ξύλινα σκαριά να κλυδωνίζουν την μοναξιά τους στα αιγαιοπελαγίτικα μάτια Της…

Απόψε όμως στου λιμανιού την καρδιά καταμεσής, ω χαρά μεγάλη, τραγουδεί για την γιορτή Της η Θαλασσόχαρη Παναγίτσα μας…και οι προσκυνητές της Μυρτιδιώτισσας, μες στο μυστικό ισκιόφως μπροστά στο ιερό βήμα, ψυχές που τρέμουν και ποθούν, ένα παρακαλούν: να ‘ χουν οι χιλιάκριβοί τους φωτερές περπατησιές και ασημένιες χαραυγές, ύπνο από μετάξι και γαλήνη και δροσιά στις ψυχές τους… σαν το βελουδένιο χάδι της μαννούλας …

24 Σεπτέμβρη ξημερώνει… Γιορτάζει η Κυρά μας, η Παναγιά του Μώλου …Χρόνια πολλά σ όλους τους Ναξιώτες απανταχού στην οικουμένη …

Χρόνια πολλά σ όλους σας Άγιοι Φίλοι μου- οι φωτο απ’τον φακό του πολυαγαπημένου Μανόλη Κορρέ