Γιώργος Αρκουλής

Χθεσινή εικόνα έξω από πολυσύχναστο φαρμακείο. Πλάϊ στην πόρτα του μαγαζιού σε ύψος όπου έπεφτε κατ’ ευθείαν η ματιά ενός συνηθισμένου σε μπόϊ αναγνώστη, δύο μικρές αγγελίες με μικρές φωτογραφίες μετέδιδαν την λύπη εκείνων που τις είχαν αναρτήσει:

* «Χάθηκε παπαγάλος μεγέθους 30 cm με την ουρά», η πρώτη.

* «Χάθηκε μικρόσωμο σκυλάκι ράτσας τάδε, λευκό με μαύρα ματάκια», η άλλη.

Και οι δύο αγγελίες έκλειναν με υπόσχεση αμοιβής σε όποιον δώσει στοιχεία για τις δύο απολεσθείσες ψυχούλες, που σίγουρα αποτελούσαν συντροφιά αντίστοιχων –προφανώς απρόσεκτων ή και άτυχων- ιδιοκτητών.

Προσπέρασα, σκεπτόμενος πως δεν θα μπορούσα να βοηθήσω, πολύ περισσότερο μάλιστα που δεν μένω σε εκείνη την γειτονιά. Όμως, μετά από καμιά εικοσαριά βήματα, σχεδόν σκόνταψα πάνω σε έναν άστεγο, που ξαπλωμένος κάτω από μια μαρκίζα προσπαθούσε ν’ αποφύγει τις σταγόνες της βροχής. Μπροστά του είχε ένα διαφανές πλαστικό κυπελάκι όπου βρίσκονταν μερικές πενταροδεκάρες. Και στην άκρη του θλιβερού σκηνικού, μια ταμπελίτσα με τη λέξη «ΠΕΙΝΑΩ». Γι’ αυτήν την ‘πληγωμένη’ ψυχή κάτι μπορούσα να κάνω, πολύ ή λίγο δεν έχει σημασία (άλλωστε αυτοί που δίνουν βοήθεια, συνήθως δεν διαθέτουν σοβαρό περίσσευμα…). Όμως, ο νους μου ένοιωθα να πετάει στον μελαγχολικό ουρανό της βροχερής Παρασκευής, μήπως και συναντούσε κάποιον παπαγάλο τριάντα πόντων (με την ουρά), για να του δείξω τον δρόμο της επιστροφής στη φυλακή του!

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr