Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

Έπεα πτερόεντα για εύλογη απορία, του Αλέξανδρου Μπέμπη

Spread the love

Αλέξανδρος Μπέμπης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Εδώ και πολλές δεκαετίες απορούσα για ποιο λόγο η χώρα μας με τα τόσα ανεμοδαρμένα νησιά δεν είναι η πρώτη στον κόσμο

που να εκμεταλλεύεται την αέναη και δωρεάν ισχύ των ανέμων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Μεμφόμουν τις κυβερνήσεις μας για την παροιμιώδη αδιαφορία τους σε τέτοιου είδους ζητήματα που μας κρατούν ”πενήντα χρόνια πίσω”. 

Η πρώτη σκέψη μου δημιουργήθηκε όταν επισκέφθηκα για πρώτη φορά την Αμοργό και στην προσπάθεια να πάω με τα πόδια

στους παλιούς ανεμόμυλους στο βουνό πάνω από τη Χώρα.

Πραγματικά επρόκειτο για προσπάθεια. Ήταν τόσο ισχυρή η ένταση του ανέμου που με δυσκολία ”έπαιρνα” τα βήματά μου.

Έκτοτε άρχισα να ενημερώνομαι συστηματικά για το θέμα των ανεμογεννητριών και τώρα πλέον συντάσσομαι με τους ενάντιους

-δεν συμφωνώ με τη λέξη πολέμιους- αυτής της μεθόδου συμφωνώντας με τις περισσότερες από τις ενστάσεις τους. 

Στους δύο από τους τρεις συνδέσμους που παραπέμπω, όποιος ενδιαφέρεται και διαθέτει υπομονή μπορεί να ενημερωθεί διεξοδικά.

Στον τρίτο σύνδεσμο που αφορά στο νησί της Σκύρου πέραν όλων των άλλων στοιχείων που παρατίθενται, έχω και μια γενική απορία.

Αφορά στα Βυζαντινά χρυσόβουλα και Οθωμανικά φιρμάνια που επικαλούνται κατά καιρούς τα μοναστήρια στη χώρα μας.

Αν έχει δει ποτέ κάποιος τα πρωτότυπα τους. Αν ναι, αν έχει πιστοποιηθεί με επιστημονικό και όχι γραφειοκρατικό τρόπο η εγκυρότητά τους.

Και όταν λέω ”κάποιος” δεν εννοώ εμένα τον αδαή κοινό θνητό.

Εννοώ κάποια σχετική δημόσια αρχή ή άλλον αρμόδιο.

Υπάρχουν δυστυχώς για την Ελληνική πολιτεία πολλά γκρίζα προηγούμενα που δικαιολογημένα μας κάνουν επιφυλακτικούς.

Ειδικά όταν η εκκλησία μας εν έτη 2020 επικαλείται κατά περίσταση τα ”πίστευε και μη ερεύνα” και ”τα καλά και συμφέροντα’’.

(Όπως επιχειρήθηκε πρόσφατα με την πανδημία και τελευταία στιγμή έσωσε τα προσχήματα).

Αυτά ανήκουν σε παλαιότερες εποχές.

Όπως για παράδειγμα στην περίφημη κόντρα για την εκκλησιαστική περιουσία μεταξύ Αντώνη Τρίτση και Γιώργου Κασιμάτη από πλευράς πολιτείας και Δημητριάδος Χριστόδουλου (μετέπειτα Πάσης Ελλάδος) και Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμου (μετέπειτα Παναγιώτατου Θεσσαλονίκης) από πλευράς εκκλησίας, όπου σε κάποια από τα επιχειρήματα του Υπουργού και του επιστήμονα, οι Αρχιερείς απαντούσαν με σταυροκοπήματα.  

Οι σύνδεσμοι

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Ταπείνωση και ευθιξία, του Κωστή Α. Μακρή
Πάτα το κουμπί, του Ηλία Καραβόλια
Η κ. Δαβιλά, ο κ. Χατζημάρκος και οι φούρνοι μικροκυμάτων, του Πάνου Μπιτσαξή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.