Και πλησιάζει η 20^η Σεπτεμβρίου 2018 ημέρα όπου θα εκδικαστεί από το Πρωτοδικείο Ρόδου το αίτημα του Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κου Γιώργου Χατζημάρκου:

1. Για προσωποκράτηση, φυλάκισή  μου δηλαδή, διάρκειας 12 μηνών,

2. Καταβολή 45.000 ευρώ για να αποκατασταθεί η τιμή του ονόματός του,

3. Καταβολή 15.000 ευρώ για έκαστη ποινή που θα μου αποδοθεί.

Η “ταμπακιέρα”… για το γεγονός διακοπών νερού κατά τον Ιούλιο και Αύγουστο 2017 στη Ρόδο, όπου σε άρθρα μου τού καταλόγισα ευθύνες ζητώντας του να τοποθετηθεί στο απλό ερώτημα: αν δεν ευθύνεται η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου για την διακοπή της υδροδότησης της νήσου Ρόδου να κατονομάσει ποιος ευθύνεται. Ο κος Χατζημάρκος απάντησε με εξώδικα.

Επίσης… έχει και άλλα η “ταμπακιέρα”… ένοιωσε ότι θίγεται με τους χαρακτηρισμούς μου κατά το παρελθόν [Μάρτιος 2017] «Στάλιν», αλαζόνας, αχάριστος, αυταρχικός.

Κατά την ένορκη κατάθεση των μαρτύρων υπέρασπισής μου σε συμβολαιογράφο την Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2018, ο κος Χατζημάρκος απέστειλε δικηγόρους του τόσο στην Αθήνα, όσο και στη Ρόδο για να καταθέσουν ένσταση προκειμένου να απορριφθούν οι καταθέσεις των μαρτύρων. Οι μάρτυρες υπεράσπισής μου –προς τιμήν μου και τους θερμοευχαριστώ – είναι οι κύριοι: Τάσος Τέλλογλου, Δημοσιογράφος πασίγνωστος με εμπειρία και αξιοπιστία αδιαμφισβήτητη και Χαράλαμπος Κόκκινος, Χωρικός Αντιπεριφερειάρχης Δωδεκανήσου, του οποίου η αξιοπιστία αποδεικνύεται περίτρανα, παρ’όλη την λάσπη που σχεδόν καθημερινά δέχεται από τον Περιφερειάρχη Ν.Αιγαίου Γιώργο Χατζημάρκο.

Στο Δικαστήριο θα πάω με την αλήθεια μου, την βεβαιότητα του Δίκαιού μου και … χωρίς μάρτυρα επί του ακροατηρίου. Και δεν φοβάμαι καθόλου. Γιατί έχω αποφασίσει να κοιτώ το τέρας κατάματα και χωρίς να κινδυνεύω να του μοιάσω. Γιατί πιστεύω ότι έχω δουλέψει αρκετά με τον εαυτό μου, δεν είμαι μια ατελής προσωπικότητα που χρειάζεται δεκανίκια να υπάρξει και μπορώ να ζήσω και με … και χωρίς… Γνωρίζω τι θέλω, γιατί το θέλω και γιατί απορρίπτω. Και φυσικά πιστεύω στην Δικαιοσύνη και στην αγάπη των ανθρώπων. Εννοώ των ανθρώπων που κατανοούν τι συμβαίνει. Έχουν επίγνωση του τι συμβαίνει με το θέμα μου.

Εύχομαι ο κος Χατζημάρκος να μην ζητήσει αναβολή της δίκης πιστεύοντας ότι θα με κρατά φιμωμένη μέχρι την εκδίκασή της, μιας και ξεκινά η προεκλογική περίοδος και θα ήθελε πολύ να μην κινδυνεύει από την πένα κάποιου… αφελή δημοσιογράφου που του ασκεί κριτική. Τον ενημερώνω ότι αυτά που είναι να γράψω, θα τα γράψω. Τι άλλο να μου κάνει; Και άλλη αυτόφωρη σύλληψη; Ε, κάποια στιγμή θα βαρεθεί. Υπάρχει άλλος τρόπος να με σταματήσει; Αναρωτιέμαι…

Άλλωστε, έχω κάποια ερωτήματα να του θέσω δημόσια πριν από την 20^η Σεπτεμβρίου, στα οποία θα του ζητήσω να απαντήσει επίσης δημόσια. Όπως του ζήτησα και στο παρελθόν, αλλά επέλεξε τον δρόμο των εξωδίκων, των δικαστικών αγωγών και του αυτόφωρου. Μέχρι τότε…

… θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς:

Α) τον Δημοσιογράφο Πάσχο Μανδραβέλη για την δημοσιοποίηση του γεγονότος της αυτόφωρης σύλληψής μου με εντολή Γ.Χατζημάρκου. Ο Πάσχος Μανδραβέλης  κατέγραψε και τοποθετήθηκε εύστοχα και στοιχειοθετημένα στο Κυριακάτικο Φύλλο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ της 9^ης Σεπτεμβρίου 2018. Τον ευχαριστώ με θέρμη ψυχής. Αποδεικνύει την ποιότητα και το ήθος του χαρακτήρα του, τόσο ως επαγγελματία όσο και ως ανθρώπου. Θα ήταν ελπιδοφόρο να ακολουθούσαν και άλλοι τον επαγγελματισμό του.

Β) την Δημοσιογράφο Ελευθερία Πελλού και τον Ρ/Σ «Παλμό 99.5» που ανέδειξαν αναλυτικά το θέμα χωρίς φόβο. Το θέμα μετέφερε εν συντομία και στην «Ροδιακή»

Γ) Τον ιδιοκτήτη του Ρ/Σ «Παλμός 99.5» Γιάννη Κούρτη που στηρίζει την ελευθερία του Τύπου εμπράκτως.

Δ) Τους μάρτυρες υπεράσπισής μου Αναστάσιο Τέλλογλου και Χαράλαμπο Κόκκινο. Δεν ήταν τελικά για όλους τόσο αυτονόητο το θάρρος και η σταθερότητα που επέδειξαν μέχρι τέλους στην αρχική τους προθυμία να είναι κοντά μου.

Ε) Τους Μάνο Στεφανίδη [Πανεπιστημιακό], Σπύρο Ντασιώτη [Γλύπτη], Άννα Κοντοπίδη [Συμβολαιογράφο], Κωστή Α. Μακρή [Συγγραφέα-Γραφίστα], Νίκο Βασιλειάδη [Δημοσιογράφο-Συγγραφέα], Γιώργος Σαράφογλου [Επιχειρηματία –Σκιτσογράφο], Πάνο Μπιτσαξή [Νομικό-Συγγραφέα] που τοποθετήθηκαν άμεσα ή έμμεσα για το θέμα της αυτόφωρης σύλληψης μου με εντολή Χατζημάρκου.

ΣΤ) Το ΠΟΤΑΜΙ και το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ για τις ανακοινώσεις που εξέδωσαν. Κρίμα για τα λοιπά κόμματα που σιώπησαν, αγνόησαν, αδιαφόρησαν. ΠΑΣΟΚ-ΑΝΕΛ-ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ-ΣΥΡΙΖΑ. Κρίμα. Πόσο επιφανειακοί είναι όλοι τους!

Ζ) Τους Δικηγόρους μου, ικανότατους επιστήμονες με περγαμηνές δεκαετιών στους οποίους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη: τους κκ Ιωάννη Χαρίτο και Πάνο Μπιτσαξή. Στάθηκα καλότυχη και εδώ.

Η) Όλες και όλους που βοηθούν με τρόπο που δεν μπορώ να αποκαλύψω. Υπάρχει τελικά πολύς κόσμος εκεί έξω που δουλεύει υπέρ μου και σχεδόν αθόρυβα. Τους ευχαριστώ από καρδιάς. Αυτοί ξέρουν.  Και όσοι θέλησαν αλλά δίστασαν να είναι φανερά κοντά μου, ας μην νοιώθουν άβολα. Τους κατανοώ και τους δικαιολογώ. Δεν είναι μια εύκολη απόφαση να αντιπαρατεθείς με κάποιον που έχει εξουσία. Ξέρετε, στα 15 μου, διάβαζα «Το Δίκαιο της Πυγμής» του Εριχ Φρομ. Μου φαινόταν τόσο, μα τόσο παράλογο να έχει δίκιο εκείνος που έχει εξουσία και χρήμα, συνειδητοποίησα όμως την αλήθεια των τραγουδιών και την αξία του Μάνου Ελευθερίου «Γιατί τ’άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας». Και την Δημοσιογραφία ξεκίνησα ως μουσική παραγωγός.

Τέλος: γνωρίζω ότι υπάρχουν και εκείνοι που λέγονται… συνάδελφοι μου εντός Ρόδου. Άλλοι αποσιώπησαν το γεγονός για να μην μπλέξουν, άλλοι λασπολόγησαν, άλλοι τρόμαξαν, άλλοι είπαν καλά να πάθει η Δαβιλά. «Ποια δημοσιογράφος; Δημοσιολόγος είναι… Δεν ανήκει σε μας…»

Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Δεν μπορώ να ανήκω σε αυτούς και γιατί δεν θέλω και γιατί δεν ανήκω πουθενά. Ούτε καν στα παιδιά μου. Ανήκω μόνο στον εαυτό μου στον οποίο και απολογούμαι. Σ’αυτόν και μόνο. Και ενώπιον Θεού και Δικαιοσύνης όταν αυτό μου ζητηθεί.

Όμως εκ χαρακτήρος και εκ θέσεως : δεν χαίρομαι ποτέ με το κακό κάποιου, ούτε λυπάμαι ή ζηλεύω για το καλό που του συμβαίνει. Γιατί και στις δυο περιπτώσεις γνωρίζω… ότι θα έρθει και η σειρά μου.

Σας ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση.

Είναι μια επιστολή ψυχής.

Τζίνα Δαβιλά

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr