Δημήτρης Κατσούλας

Γι’ αλλού, λέει, τον προόριζαν κι αλλού κατέληξε ο εκτοξευθείς πύραυλος. Δυο Πολωνοί αγρότες την πλήρωσαν την νύφη! Τι λέτε ωρέ… μόρτες; Νομίζετε πως ξεκαθαρίσατε κι εσείς επικαλούμενοι τις ‘παράπλευρες απώλειες’, όπως κάποιοι άλλοι εδώ στην Αθήνα το μεσημέρι της  14^ης  Ιουλίου 1992, ισχυριζόμενοι με περίσσιο  θράσος ότι ‘ήταν η μοναδική τους αστοχία, το μοναδικό τους λάθος’ ζητώντας μια δημόσια ‘συγγνώμη’ από την οικογένεια Αξαρλιάν για ‘κείνη την ρουκέτα που ‘εξοστρακίστηκε’ και διέλυσε τον νεαρό αμέριμνος καθώς περπατούσε επί της Καραγεώργη Σερβίας & Βουλής γωνία, ενώ στόχος τους ήταν ο Παλαιοκρασσάς;

Δεν είδα και πολύ φως να ρίπτεται στο φρικαλέο αυτό συμβάν, της λοξοδρόμησης του πυραύλου – που θα μπορούσε ν’ αποτελέσει και την αφορμή για την έναρξη (κι επίσημα) ενός Γ’ Παγκοσμίου πολέμου – παρότι Αμερική (μετά από έρευνα) και Ρωσία καθώς και Πολωνία με άλλα δυτικά κράτη συνεφώνησαν στο ότι τελικώς ο πύραυλος ήταν Ουκρανικής ‘καταγωγής’ και κατέληξε στα σύνορα Ουκρανίας με Πολωνίας φονεύοντας δυο Πολωνούς εργάτες γης, εγκαταλείποντας κι εκθέτοντας τον Ζelensky ο οποίος μέχρι και σήμερα ακόμα επιμένει ότι ‘ο πύραυλος ήταν Ρωσικός’. 

Από την πλευρά του ο πρόεδρος Πούτιν φέρεται αποφασισμένος, και το διεμήνυσε μάλιστα, να μη επιτρέψει τοιούτου είδους λάθη, διότι με τη φωτιά δεν είναι διατεθειμένος να παίξει όπως κάποιοι άλλοι πειραματίζονται, εννοώντας φυσικά τον Ουκρανό πρόεδρο. 

Κι ευλόγως να αναρωτηθεί ο πολίτης, ο κάθε πολίτης όπου γης έχοντας νοιώσει το έδαφος να ταρακουνιέται από έναν ‘προσεισμό’ αναμένοντας και τον κυρίως σεισμό, την Παγκοσμιοποίηση δηλαδή του πολέμου: Καλά, από άσχετους και ατζαμήδες διεξάγεται αυτός ο πόλεμος; Τόσο περιθωριοποιημένες κι απαξιωμένες κατάντησαν πλέον οι ζωές μας εμπρός στην απληστία και στην αχορταγιά  μερικών για πλούτη όπου αυτοί οι ελάχιστοι θ’ αποφασίζουν εάν αύριο θα πρέπει να είμαστε όλοι νεκροί ή θα μας χαρίζουν και την ημέρα αυτή να την ζήσουμε, κι έτσι να τραβά η ζωή μέσα σ’ ένα απέραντο κι αβέβαιο αύριο μέχρι η επίλεκτη, μάλιστα, μπουρζουαζία ν’ αποτραβηχτεί στα υπερπολυτελή καταφύγια της αφού εκ των προτέρων έχει καθορίσει πόσοι θα επιζήσουν και πόσοι θα θαφτούν κάτω από τα πυκνά μανιτάρια των πυρηνικών τους βομβών;