Μπρος στη νέα πραγματικότητα η iΠόρτα υπενθυμίζει δύο παραγράφους από δυο πρόσφατα δημοσιευμένα άρθρα της. Αν διαβαστούν προσεκτικά ίσως η νέα ανθρωπότητα να βρει σταθερότερα και αποτελεσματικότερα το νέο βηματισμό της. 

“…[…]…Ο άνθρωπος αποδεικνύεται εξαιρετικά προσαρμοστικό ον. Είναι ίσως η ύπαρξη της λογικής που το κάνει προσαρμοστικό μπροστά στο φόντο του κινδύνου. Δεν υιοθετώ την πλειοψηφική ψευδαίσθηση ότι ξεμπερδέψαμε. Μακάρι να συμβεί το συντομότερο δυνατό.

Εν τω μεταξύ, και όσο αναπολούμε αυτά τα οποία μας λείπουν ακόμα από την κανονικότητα,  καλούμαστε να συνεχίσουμε να ζούμε στο πλαίσιο της νέας κανονικότητας. Η νέα κανονικότητα δεν είναι κακή, είναι όμως διαφορετική. Ας κρατήσουμε ως θεματοφύλακες τα θετικά της. Ας κάνουμε πράξη το σημαντικότερο δίδαγμα που μας αφήνει η νέα κανονικότητα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Κάθε μέρα και κάθε κανονικότητα, όσο διαφορετική και να είναι μπορεί να γίνει συναρπαστική. Το είπε και ο Ηράκλειτος αιώνες πριν με το απόφθεγμα «Τα πάντα ρει και ουδέν μένει», το βλέπουμε και εμείς στην πιο έντονη μορφή του. Απολαύστε λοιπόν την νέα κανονικότητα, και ψάξτε να βρείτε τον μελλοντολόγο στην κλινική που νοσηλεύεται. Ίσως είστε ο μόνος που ξέρετε ότι δεν έχει απολύτως τίποτα”.

Απόσπασμα από το άρθρο:

“…[…]…Με σκληρή γλώσσα απευθύνθηκε ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας Ρομπέρτο Σαβιάνο στις αρχές και τους πολίτες της Λομβαρδίας, της περιφέρειας που μετρά τον μεγαλύτερο αριθμό κρουσμάτων και θανάτων και τώρα πιέζει για άμεση επιστροφή στην κανονικότητα.

O Ρομπέρτο Σαβιάνο.

«Στη γωνία μας περιμένει μια ηθική κατάρρευση» γράφει σε άρθρο του στη la Republica και διευκρινίζει: «Όταν κάποιοι θα συνειδητοποιήσουν ότι ζητείται τώρα να σιωπήσουν οι φωνές εκείνων που έχουν χάσει κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο, εκείνων που έχουν βιώσει τη φρίκη της μόλυνσης, των σειρήνων των ασθενοφόρων, των βαγονιών του στρατού που μετέφεραν άπειρα πτώματα, τότε η έκρηξη θα είναι αναπόφευκτη. Όσοι πιστεύουν σήμερα ότι στο τέλος της ημέρας οι κάτοικοι της Λομβαρδίας θα χρειαστεί απλώς να επιστρέψουν στα ψώνια και τα απεριτίφ τους για να γίνουν ξανά αυτό που ήταν, προσβάλλουν αυτόν τον πόνο, που αξίζει εξηγήσεις, που αξίζει να ξέρει πώς ακριβώς πήγαν τα πράγματα. Και η πολιτική, αυτή η πολιτική δεν θα το κάνει ποτέ, αφού έχει ήδη ανεβάσει το χαλί για να σπρώξει από κάτω τη σκόνη, αλλά αυτή η σκόνη είναι ιστορίες ανθρώπινων ζωών που χάθηκαν. Καλό θα ήταν ο βορράς και η Λομβαρδία να άφηναν περιθώρια για την αγανάκτηση εκείνων που ξαφνικά βρέθηκαν γυμνοί, γιατί αν δεν το κάνουν, αυτός ο πόνος θα τους πνίξει, θα μας πνίξει όλους».

Απόσπασμα από το άρθρο: