Σαρανταπέντε χρόνια ήταν πολλά, αδικαιολόγητα για μια ομάδα με την δυναμική και την ψυχή της ΑΕΚ. Χθες, η Ιστορία αποκαταστάθηκε με τον «Δικέφαλο Αετό» να φτερουγίζει έχονντας στο ένα του φτερό τον τίτλο του πρωταθλήματος και στο άλλο εκείνον του Κυπελλούχου Ελλάδας, κατά την γνώμη μου άξια, αφού η «Ενωση» ήταν σταθερά η ανώτερη ομάδα στα επαγγελματικά τουρνουά της πρώτης κλάσης. Εννοείται πως το 2-0 πιθανώς θα είχε πάρει διαστάσεις θριάμβου (επί του ΠΑΟΚ που ωφελήθηκε στις λεπτομέρειες και διατήρησε σαφή υπεροχή) αν η ομάδα του Αλμέϊδα και του κοκκινιώτη Μελισσανίδη δεν έμενε με δέκα παίκτες από το έκτο λεπτό της αναμέτρησης στο αφιλόξενο (και παγωμένο από την έλλειψη θεατών) γήπεδο του Βόλου, αλλά αυτό ας το ξεχάσουμε όπως οφείλουμε να κάνουμε και για τους ηγέτες της ΕΠΟ, τους σαφέστατα «κοντύτερους» από την ύψος της δικαιοδοσίας τους!
Πρόσεξα -από την ανάρτηση του βίντεο στη zougla- την φάση που ο αμυντικός Ρότα σταμάτησε τον επιθετικό του ΠΑΟΚ, ο οποίος είχε προσπεράσει και ετοιμαζόταν να μπει στην περιοχή για ένα πιθανότατο γκολ. Δεν έχει σημασία το πώς αντέδρασε ο παίκτης της ΑΕΚ -θα μπορούσε να το πράξει οποιοσδήποτε στην παγκόσμια ποδοσφαιρική επικράτεια-, αλλά αυτό που έχει αξία σχολιασμού (και που θα πρέπει να απασχολήσει την τεχνική και διοικητική ηγεσία της νταμπλούχου 2022-23) είναι η απίστευτη βραδύτητα με την οποία ο Ρότα αντιμετώπισε τον αντίπαλό του. Ήταν γύρω στα δύο μέτρα μπροστά, αλλά μη μπορώντας να αναχαιτίσει στο σπριντ τον παίκτη του ΠΑΟΚ, αναγκάστηκε να προτιμήσει την κόκκινη κάρτα (την οποία χρεώθηκε δίκαια). Αμυντικοί παίκτες της…ταχύτητας του Ρότα δεν βοηθούν στα νέα πλάνα που θα ετοιμάσει η τεχνική ηγεσία για τη νέα σαιζόν. Κι’ αυτό σημειώνεται ένεκα του κλασικού αξιώματος στα στοιχεία του όποιου μαχητή. «Όλα μπορεί να τα βελτιώσει εκτός από την ταχύτητά του. Ή την διαθέτει, ή όχι».