Δημήτρης Κατσούλας

Αναρωτιέμαι πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό το μένος που μας κατατρύχει. Πόσο τάχα βάθος να τρέφει όλη αυτή τη μικροψυχία, την αλλοφροσύνη και τη μισανθρωπία; Από ποιες άραγε ιδεολογικές μεταλλάξεις πηγάζει η φιλία του Αριστοτέλη, του Θεανθρώπου και του δικτάτορα Παπαδόπουλου; Προτείνω ν’ αφήσουμε στην άκρη την αρχαία φιλοσοφία, τη θρησκεία και την Πατρίδα. Δεν μας έφταιξαν και σε κάτι εδώ που τα λέμε, για το κτήνος που βρήκε θέση στην ψυχή μας θέλω να μιλήσω. Δεν το βλέπουμε που αλλάζει χρώματα πολύ γρήγορα και ξεπροβάλλει στις πόρτες μας ψυχρό, παγωμένο αλλά πάντα με καμάρι; Κάνει περίτεχνες βόλτες, βρυχάται, κοπρίζει τους χώρους μας και διψά για νέα κορμιά να κατασπαράξει. Όλη τη μέρα περιφέρεται αδέσποτο αλλά όταν αρχίζει να βραδιάζει επιστρέφει ξεκούραστο στον καναπέ του, ανοίγει τηλεόραση, παρακολουθεί τις τηλεμαχίες, γίνεται δέκτης των μανιφέστων των αρχόντων με τεταμένα τα ώτα του, αναγιγνώσκει τα κείμενα διανοουμένων τα οποία και υπαγάγει στα παλαιότερα των υποδημάτων του – για να μη πω κάτι βαρύτερο – κι αφού επιλέξει αυτά που το ενδιαφέρουν αποσύρεται αργά και ήσυχα στο κρεβάτι του αναμένοντας την επόμενη ημέρα να συλλέξει εικόνες, να πραγματοποιήσει καταγραφές τις οποίες κάποια στιγμή θα χρησιμοποιήσει κατά το δοκούν.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

  The article expresses the views of the author  

 iPorta.gr