Ελπίδα Νούσα

“Η Μουσική πάνω απ’όλα!”
(Πωλ Βερλαίν)

Ο Πωλ Βερλαίν ξεκίνησε ως ποιητής των σαλονιών, πέρασε από τη φάση των ερωτικών και άλλων υπερβολών για να καταλήξει χωρίς να το θέλει, ο ηγέτης της “παρακμιακής σχολής” κάνοντας γνωστούς τους “καταραμένους ποιητές”. Συνδέθηκε με τη σχολή του παρνασσισμού, χαρακτηρίζεται ως λυρικός ποιητής που σημάδεψε τη μετάβαση από το ρομαντισμό στο συμβολισμό και διακρίνεται για τo μουσικό αποτέλεσμα της γραφής του.

Πλούσια η εργογραφία του, ο ποιητής υιοθέτησε ένα μοναδικό, δικό του ύφος και εξέφρασε με λυρισμό και γλαφυρότητα τις έντονες εμπειρίες του.

Ο πολυτάραχος βίος του, το ποτό, οι ουσίες, και η ρέμπελη ζωή κλόνισαν την υγεία του με αποτέλεσμα, τον σχετικά πρόωρο θάνατό του, σε ηλικία μόλις 51 ετών στο Παρίσι.

Θάφτηκε δυο μέρες αργότερα στο Cimetière des Batignolles, σαν σήμερα, 10 Γενάρη 1896.

1. Η ποίηση του Βερλαίν επηρέασε βαθιά τη μουσική του Kλωντ Ντεμπισί.

Κι οι δυο τους εμπνεύστηκαν από την λεπτότητα και την απόχρωση των μορφών, στοιχεία τα οποία έθεσαν ως βάση για μια νέα μορφή στην προϋπάρχουσα τέχνη.

Η καλημέρα σήμερα έρχεται με ένα μελοποιημένο από τον Κλωντ Ντεμπισί ποίημά του με τίτλο: “Il Pleure dans mon Coeur”.
Ανήκει στον κύκλο τραγουδιών με ποιήματα του Βερλαίν κι έχει τίτλο: “Ariettes oubliées-Ξεχασμένα Τραγούδια”.

“Να κλαίει μες στην καρδιά μου

και στην πόλη να βρέχει…

Ποια να’ ν’ αυτή που τρέχει

η πίκρα ως την καρδιά μου;

Ω, γλυκός ήχος της βροχής

απ ‘τις σκιές και κατά γης!

Για τον καημό μιανής ψυχής

ω, το τραγούδι της βροχής!

Δίχως αιτία να βρέχει,

-μα η καρδιά δεν αντέχει

Σε πρόδωσε κανείς;

Όχι, Άδικα πονείς.

Αχ, ποια άλλη θλίψη, ανίσως

δεν το ξέρεις γιατί

-δίχως αγάπη ή μίσος-

η θλίψη σου κρατεί;”

(μτφ: Τέλλος Άγρας, Νέα Εστία, τεύχος 167)

Debussy : “Ariettes Oubliées: Il Pleure dans mon Coeur”

2. Το ίδιο ποίημα αποτέλεσε θεματικό υλικό για την πιανιστική μινιατούρα του Zoltán Kodály:”Il pleut dans la ville”.

Είναι το τρίτο από τα “Seven Pieces for Piano, op. 11”.

Κανείς διακρίνει την επίδραση της γαλλικής τέχνης (συγκεκριμένα του Ντεμπισιανού ύφους)  στην καλλιτεχνική ανάπτυξη του νεαρού Ζόλταν, και μαρτυρά την  εκτίμηση του ούγγρου συνθέτη προς τον ιμπρεσιονιστή γάλλο δημιουργό.

Kodaly – Il pleut dans la ville: