Βγαίνεις έξω και δεν βλέπεις την μύτη σου από την θολούρα! Μπαίνεις στο μαύρο αυτοκίνητο σου, που είχες την φαεινή ιδέα να το πλύνεις την προηγούμενη μέρα (κλασικά εικονογραφημένα!) και το παρμπρίζ είναι σαν να στο ‘χουν σοβατίσει ανειδίκευτοι εργάτες, πιτσιλωτά, να κάνει το παρμπρίζ χωριάτικο σαγρέ, να του κρεμάσεις πάνω μιά προβιά και την γκλίτσα του τσοπάνη, να ΄ρθει να δέσει! Να πετάξουμε και δυό κιλά λουκάνικα με το λιπάκι τους στα κάρβουνα, να΄ρθει να  ξυπνήσει το χωριό μέσα μας, να το ρίξουμε στο τσάμικο, μέρες που΄ρχονται, ώπα της και άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα! Απαπα…μεράκλωσα, η βλάχα! Βρέχει Τουαρέγκ στη στράτα μου !! Γιατί όπου να΄ναι βλέπω να πέφτουν κι αυτοί μαζί με τις καμήλες τους από τον ουρανό…Τόση άμμος ασυνόδευτη;;;

Α προπό, ωραίοι αυτοί οι Τουαρέγκ…σας το λέω γιατί έχω δει και είναι κούκλοι…Στα μάτια, γιατί μύτη στόμα δεν έχω δει. Μπορεί να μην έχουν ούτε ένα κοπτήρα, που λέει ο λόγος και με την μύτη να καρφώνουν πατατάκια…αλλά από μάτια…τί να λέμε…΄Αρλεκιν!

Εντωμεταξύ όλα έξω είναι …πορτοκαλί! Σαν να βλέπεις πολλούς, πολλούς, πολλούς όμως, Γαβαλάδες, να διαδηλώνουν, τότε που ο Λάκης κυκλοφορούσε σαν τον τσαλαπετεινό με τα σαρίκια στο κεφάλι και με την πορτοκαλί πέτσα αρπαγμένη από το σολάριουμ και τις κρέμες μαυρίσματος! Το πορτοκαλί της τερακότας, που λέει και η φίλη Δέσποινα! Όλα  ¨τερακοτί¨, αυτό που βάφει τα ρούχα και μετά αλλάζει η μόδα…

Να μου το θυμηθείτε, μια μέρα θα αδειάσει η Σαχάρα και δεν θα έχουν πού να στήσουν τις σκηνές τους οι νομάδες της ερήμου! Θα έρθουν να μας ζητάνε την άμμο τους και μεις δεν θα ‘χουμε τί να τους επιστρέψουμε! Θα βρεθούν τα καραβάνια εκτός πορείας. Είναι η μοίρα μας, ως φαίνεται, να χρωστάμε αιωνίως!

« Τα βότσαλα της θάλασσας, την άμμο της ερήμου και όλα τ’ άστρα τ΄ουρανού, τα χρέη δεν θα σβήνουν…» Δικό μου.

Γιατί τί είναι η άμμος , ξέρετε, εσείς που την πετάτε και την ξεπλένετε στις αποχετεύσεις  ελαφρά τη καρδία;

«Η άμμος είναι κονιορτοποιημένοι βράχοι εκατοντάδων χιλιάδων ή και εκατομμυρίων ετών, μαζί με θραύσματα οστρακοειδών και ζώντων οργανισμών, που έχουν μεταφερθεί από τα κύματα και έχουν προκύψει ως ίζημα από το εσωτερικό της ξηράς»

«Εκατοντάδων χιλιάδων ή και εκατομμυρίων ετών» σου λέει ο επιστήμων και συ, υστερική νοικοκυρά, μου το περνάς με το vetex χωρίς δεύτερη σκέψη!!! Αίσχος.

Σας το ‘χω ξαναπεί, αλλά βαριέμαι να ψάχνω τα παλιά μου κείμενα…Μέσα στην σκόνη κι αυτά…αλλά σας το΄χω ξαναπεί: ΜΗΝ  πετάτε την άμμο στα σκουπίδια, ΜΗΝ την ξανασκορπάτε στον άνεμο (γιατί σίγουρα θα την φάτε στη μούρη με την πρώτη ευκαιρία), ΜΗΝ την βρέχετε γιατί λασπώνει και μετά δεν τρώγεται…ε, μπαρντόν, επηρεασμένη από το masterchef, πετρώνει ήθελα να πω και λεκιάζει χειρότερα. Βουλώνουνε τα λούκια και μετά μου γκρινιάζετε.

Ακούστε με παρακαλώ και δεν θα χάσετε.

Σκουπίστε την προσεκτικά από τις βεράντες, τα αυτοκίνητα, τις αυλές και γεμίστε κουβαδάκια, λεκανίτσες σακουλίτσες που έχετε κρατήσει πριν τον καιρό της σακουλοαπαγόρευσης…

Το καλοκαίρι που θα έχετε αποθηκεύσει μπόλικη άμμο και θα μπορείτε να φτιάχνετε κάστρα και βουναλάκια στη βολή του σπιτιού σας, θα με θυμηθείτε.

Τέρμα οι υπερεκτιμημένες διακοπές σε εξωτικές παραλίες και πανάκριβα resort… Τέρμα το χαράτσι σε ξαπλώστρες και ομπρέλες. Θα κάνετε διακοπές ό,τι ώρα θέλετε εσείς, στην εξωτική βεράντα σας, στρωμένη με φρέσκια άμμο Σαχάρας και χωρίς να χαλάσετε ένα ευρώ!

Επίσης θα μπορείτε να πείτε σε όποιον σας τη δίνει ¨φίλε, το κουβαδάκι σου και σ΄άλλη παραλία¨…Του γεμίζετε το κουβαδάκι με μπόλικη άμμο και τον στέλνετε άτα.

Θα μπορείτε να φτιάχνετε λασπομπόμπες και να βομβαρδίζετε όποιον έχετε άχτι. Αν τον έχετε πολύ άχτι μπορείτε να εμπλουτίζετε τις μπόμπες σας και με άλλα «φερτά» υλικά…Αρχίστε ταχύρυθμα μαθήματα σκοποβολής.

Θα μπορείτε να οργανώνετε beach party, ναι, καλά διαβάσατε. Θα πείτε στους καλεσμένους να φέρνουν αντί για κρασιά την δική τους άμμο και έτσι θα  φτιάξετε όλοι μαζί στην αυλή σας μιά παραλία μούρλια και θα οργανώνετε το δικό σας survivor! Όλο το λεκανοπέδιο πολλές μικρές Κουρούτες! Ελάτε να τρελάνουμε το google map, να μην ξέρει ο δορυφόρος τί σημαδεύει και πούθε βρίσκεται!

Και κάπως έτσι, κλείνω αυτό το αισιόδοξο και ελπιδοφόρο κείμενο με την ευχή να αλλάξει ο άνεμος σύντομα  γιατί αν συνεχίσουμε να κυκλοφορούμε με μάσκες και τιρμπάν στους δρόμους, φοβάμαι, θ’ αρχίσουν οι  συλλήψεις και άντε μετά να αποδείξεις πως δεν είσαι σε αποστολή αυτοκτονίας και απλά έχεις αναπνευστικό πρόβλημα!!

Αυτάααα.

Α!Και όλα είναι πορτοκαλί ατμός…που θα΄λεγε και ο Θρασύβουλας!

Γκουχ.

Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr