Τζίνα Δαβιλά

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, Ασγούρου

Πηγές Καλλιθέας Ρόδου

Κατάφερε να κάνει τους πολίτες να ξαναασχοληθούν με το ανώτατο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Λόγω ήθους και ευγένειας.

Υπήρξε ο πιο σεβάσμιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Λόγω αξιοπρέπειας, σεμνότητας, σύνεσης, ηρεμίας, απλότητας, ευπρέπειας, αισθητικής, ακεραιότητας.

Μετρημένος και φιλόδοξος χωρίς υπερβολικές και πομπώδεις κορώνες, ο Κωστής Στεφανόπουλος δεν εκτιμήθηκε, όπως θα περίμενε κάποιος, από τους πολίτες. Γιατί οι πολίτες επιλέγουν ποιοι θα μπουν στο Κοινοβούλιο. Ή μήπως οι παρέες; Οι κομματικοί στρατοί δηλαδή. Θέλω να πω πως ο ίδιος άνθρωπος που διεκδίκησε δύο φορές την προεδρία της Ν.Δ. χωρίς να την κερδίσει, ο ίδιος άνθρωπος που δημιούργησε την «Δημοκρατική Ανανέωση» (ΔΗΑΝΑ), η οποία είχε ταπεινή παρουσία στη Βουλή μέχρι που διαλύθηκε, ο ίδιος άνθρωπος προτάθηκε για το ανώτατο αξίωμα της Δημοκρατίας, υπερψηφίστηκε και εξελίχθηκε ως ο πιο αγαπητός και δημοφιλής Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ελλάδας. Ούτε ένα ψεγάδι, ούτε μια μομφή κατά του ανδρός. Προτάθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ίσως ως ευχαριστήριο μήνυμα γιατί ο Στεφανόπουλος στο σκάνδαλο Κοσκωτά ζητούσε απλώς να εφαρμοστεί η Δικαιοσύνη και η νομιμότητα σχετικά με τον Ανδρέα.

Ο Κωστής Στεφανόπουλος, όσο κι αν η ενεργός πολιτική του καριέρα υπήρξε ζόρικη και μάλλον ανεπιτυχής ως προς την κοινή αντίληψη , τόσο η θητεία του στο ανώτατο αξίωμα της Δημοκρατίας υπήρξε αναμφισβήτητα επιτυχημένη και καθολικά αποδεκτή. Ως μοναδικό ρεαλιστικό λόγο για αυτόν τον παραλογισμό βρίσκω το γεγονός ότι το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν επιτρέπει αποφασιστικές παρεμβάσεις παρά μόνο στη σφαίρα του θεωρητικού. Άρα, ο Κωστής Στεφανόπουλος ήταν ακίνδυνος ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρά ως Πρόεδρος πολιτικού κόμματος. Διότι ως βουλευτής και πρόεδρος της ΔΗΑΝΑ ήξερε και το χέρι στο τραπέζι να χτυπά και να αδιαφορεί για το αν είναι αρεστός ή όχι και να γράφει στα παλιά του τα παπούτσια όσους διαφωνούσαν με τα λεγόμενά του.

Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας επαναλάμβανε πως η Ελλάδα δεν αγαπάει τον πόλεμο, πως πόλεμος στο Ιράκ είναι λάθος, πως η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη η οποία έχει αρχές αδιαπραγμάτευτες και βάσει αυτών θα πρέπει να προσαρμοστεί η Τουρκία, ζητούσε να εφαρμοστεί από τα Δικαστήρια η ηθική ποινή για όποιον χρησιμοποιεί το δημόσιο λειτούργημά του για να πλουτίσει.

Παρ’ όλα αυτά, υπήρξε ένας μάλλον κακός πολιτικός, αλλά ένας ηθικός άνθρωπος. Κακός πολιτικός γιατί απείχε από την διαπλοκή, τον συμβιβασμό, τον λαϊκισμό, την ρητορεία. Ηθικός άνθρωπος γιατί τόσο ο πολιτική του καριέρα, όσο και η προσωπική του ζωή δεν αμαυρώθηκαν από τις επιλογές του.

Τα τελευταία χρόνια διέμενε στην Πάτρα. Απείχε από την λάμψη των προβολέων. Ο κ. Στεφανόπουλος λείπει. Ως πολιτική παρουσία, ως ήθος, ως συμπαγής και λαμπερή προσωπικότητα. Ως ο Πρόεδρος που αγαπήσαμε. Δεν μπορώ να γνωρίζω πόσο πληγωμένη ήταν η περηφάνια ενός άνδρα που σεβάστηκε τον εαυτό του και τους πολίτες όσο λίγοι πολιτικοί. Πόσο πικραμένος μπορεί να ένοιωσε καθώς για τον κ. Κωστή Στεφανόπουλο η ευθύνη ήταν  η ύψιστη αρετή του πολιτικού άνδρα, το χάδι που λαμβάνει από τον πολίτη – δηλαδή την ψήφο του- και το φυλά ως κάτι ακριβό. Σαν φυλαχτό. Όπως φυλά την πατρίδα και τον ελληνισμό. Μπορεί το σύστημα να τον τίμησε, όπως του άξιζε, στο τέλος της πολιτικής του καριέρας, αλλά οι μνήμες των πολιτών – ακόμα κι αυτών που δεν τον ψήφισαν- θα τον τιμούν ισόβια. Αν και δεν του επέτρεψαν να τους υπηρετήσει, όπως επιβάλλεται να κάνει ο άξιος πολιτικός.

Στην Πολιτική Ιστορία της Ελλάδας ο Κωστής Στεφανόπουλος είναι ο φάρος ανάμεσα στους πολιτικούς άνδρες. Ίσως να είναι και ο μοναδικός λόγος για να διαψευσθεί αυτό που κάποτε ο ίδιος είχε πει: «Απ’ό,τι συμβαίνει και θα συμβεί, εμείς μαθαίνουμε μόνο το 20%».

Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό, τον θαυμασμό και την εκτίμησή μου στο πρόσωπό σας. Μεγάλο το ποσοστό που διατυπώσατε. Έτσι εξηγείται γιατί πολιτικούς με ήθος και ευπρέπεια, όπως εσάς, τους στείλαμε να κολυμπούν στα νερά της Αχαΐας. Όσο ακίνδυνος είστε για την θάλασσα, τόσο … «επικίνδυνος» υπήρξατε για την Πολιτική τελικά.

Στο κείμενο προσαρμόστηκε ο ενεστώτας χρόνος σε αόριστο, καθώς γράφτηκε στις 26.5.2015

Το παρόν άρθρο δημοσιεύεται στο protagon.gr

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr