Ανοιχτή πόρτα

Περί κρυολογήματος το άσμα…, του Γιάννη Παπαϊωάννου

Spread the love

 

 Ο Γιάννης Παπαϊωάννου είναι Ηχολήπτης στο επάγγελμα με 35 χρόνια προϋπηρεσίας ξεκινώντας από τα ιστορικά Studios της COLUMBIA και μετά στα Studios, P.DR, Sigma Sound, Digital Press Hellas.  Συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους συνθέτες, στιχουργούς και τραγουδιστές από το 1965 μέχρι και το 2000., έχει γραψει δυο βιβλία, το “Πίσω από το τζάμι” και το “Κόκκινο… γράφουμε” , εκδόσεις Φίλντισι

Η φωτογραφία αυτή είναι τραβηγμένη στα σκαλιά της γέφυρας που είναι απέναντι από το γήπεδο του Απόλλωνα.

Τα τελευταία χρόνια διαβάζω και ακούω ότι κάποιοι ηθοποιοί δεν πήγαν στην γενική πρόβα πριν την παράσταση γιατί ήταν λίγο κρυωμένοι αφήνοντας έναν ολόκληρο θίασο ξεκρέμαστο μετά από 2 μήνες πρόβες και γύρισα στο 1981 που η Ελλη Λαμπέτη έπαιξε στο θέατρο την τελευταία της παράσταση (μεταφορικά και κυριολεκτικά) στο έργο τα ”Παιδιά ενός κατώτερου Θεού” στον ρόλο της Σάρας, κάνοντας μια κωφάλαλη μιας και δεν μπορούσε να μιλήσει και μάλιστα κάνοντας εντατικά μαθήματα στην νοηματική.

Κάποιο άλλοι τραγουδιστές δεν πήγαν πάλι στις τελευταίες πρόβες που θα τραγουδούσαν με έναν μεγάλο τραγουδιστή γιατί είχαν λίγο πυρετό.

Για αυτό το κρυολόγημα και πυρετό θα γυρίσω 41 χρόνια πίσω να σας πω μια ιστορία.

Χειμώνας του 1983 στο studio 1 στην Columbia ηχογραφώ εγώ τον δίσκο της αγαπημένης Χαρούλας Αλεξίου ” Εμφύλιος Ερωτας ” και στο studio 2 ο φίλος και συνάδελφος Μίμης Κανής τον δίσκο του Τάκη Σούκα ”Λαϊκά και Πάσης Ελλάδος” με τον Στράτο Διονυσίου, την Λίτσα Διαμάντη, τον Γιώργο Σαρρή και τον Θανάση Κομνηνό.

Δουλεύουμε όλη τη μέρα μέχρι αργά το βράδυ για να τελειώσουμε.

Ενα βράδυ έχω τελειώσει εγώ πιο νωρίς πήγα στο διπλανό studio να τους πω μια καλησπέρα και ακούω τον Σούκα να λέει στην Λίτσα.

Τι θα κάνουμε τώρα με το τραγούδι που έχεις διάλογο μαζί με τον Στράτο γιατί ούτε απόψε ήρθε που τον περιμέναμε και του απαντά εκείνη.

Μην στεναχωριέσαι Τάκη μου, θα πω εγώ το μέρος το δικό μου και όταν έρθει ο Στράτος και πει το δικό του θα ξαναέρθω να βάλω τις δεύτερες φωνές.

Η ώρα είναι 12 την νύχτα και ξαφνικά μπαίνει μέσα στο studio ο Στράτος.

Καλησπέρα ρε μάγκες και πάει κατευθείαν στον Σούκα λέγοντας του.

Πιάσε το κούτελο μου, ρε Τάκη, αλλά πρόσεχε μην καείς.! γιατί ήρθα με 40 πυρετό. Μέχρι και χτες το βράδυ είχε φτάσει 41,51…δεν ξέρω.

Πάμε να τραγουδήσω τώρα.

Το λέει με την μία και περιμένει την Λίτσα να πει το δικό της μέρος,το ακούει και πριν φύγει γυρίζει και μας λέει.

Συγνώμη ρε μάγκες για την καθυστέρηση.!,αλλά πρέπει να φύγω γιατί καταλαβαίνω ότι ανεβαίνει πάλι.

Και το όνομα του τραγουδιού ”Με λες Αγάπη”

Για ακούστε το.

Ο Στράτος σαν παλιός ράφτης ντυνότανε πάντοτε στην πέννα.

Γιατί η διαφορά είναι στην ούγια…!

Τα υστερόγραφα είναι πολλά, αλλά δεν θα σας τα πω.

Θα σας πω όμως να έχουμε καλές γιορτές μέσα μας και έξω μας και τούτες τις μέρες που θα πάτε στην εκκλησία, ανάψτε ένα κεράκι για αυτούς που έχουν φύγει, αλλά και άλλο ένα για αυτούς που αγαπάτε.

SHARE
RELATED POSTS
Περί πυραύλων και “βλημάτων”, του Γιώργου Σαράφογλου
Ο Ιησούς του Τζεφιρέλι, της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου-Τσίσσερ
Η εξομολόγηση του Αλέξη, του Γιώργου Σαράφογλου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.