Πόρτα στην Πολιτική

Παλαιολόγος και παλαιοημερολογίτες, του Μάνου Στεφανίδη

Spread the love

Το 1989 ο γλύπτης Σπύρος Γογγάκης έστησε ένα άγαλμα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου έξω από την Μητρόπολη Αθηνών. Επρόκειτο για ρέπλικα του γλυπτού που ο καλλιτέχνης πρωτοπαρουσίασε στο Μυστρά.

Ο Γογγάκης πέθανε το 2001. Είκοσι χρόνια μετά αντίγραφο του συγκεκριμένου έργου στήνεται εν χορδαίς και οργάνοις έξω από την Αγία Τριάδα Πειραιά. Διερωτώμαι δεν θα μπορούσε να γίνει ένα νέο, διαφορετικό γλυπτό; Από έναν ζώντα γλύπτη; Μέσα από μια δημόσια, ανοιχτή διαδικασία; Σ’ ένα σημείο επαρκέστερο αρχιτεκτονικά;

Διακρίνω στην πρώτη φωτογραφία τον Δήμαρχο Πειραιά. Εκτός του πρωτοποριακού μνημείου των Ποντίων του Παναγιώτη Τανιμανίδη που ανηγέρθη δαπάναις Μαρινάκη στην πλατεία Αλεξάνδρας, φοβάμαι ότι ο ίδιος δεν έχει προωθήσει άλλο γλυπτό στη πόλη. Παλαιοημερολογιτισμός;

Αλλά και η εξαιρετική έκθεση που παρουσιάζεται αυτό τον καιρό στη Δημοτική Πινακοθήκη της πόλης με τριάντα έναν καλλιτέχνες και επιμέλεια του πολύπειρου Εμμανουήλ Μαυρομμάτη στηρίζεται μάλλον στην Alter Ego και την κ. Φωτεινή Υψηλάντη παρά στην πολιτιστική πολιτική του Δήμου. Έστω κι έτσι όμως παρουσιάζεται μοναδική ευκαιρία για την αναβάθμιση των εικαστικών του Πειραιά. Για εκδηλώσεις πανελλήνιας κι όχι τοπικής – επαρχιώτικης εμβέλειας.

Δεν κουράζομαι να επαναλαμβάνω ότι το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Δημοτικό Θέατρο και η Δημοτική Πινακοθήκη είναι τα βασικά όπλα του Δήμου για παραγωγή μεγάλων, πολιτιστικών γεγονότων. Ήδη η αναίτια αποχώρηση του τόσο επιτυχημένου Νίκου Διαμαντή από το ΔΘΠ υπήρξε μεγάλο πλήγμα για την πορεία του Ιστορικού θεάτρου. Τουλάχιστον να μην υπάρξει κι άλλη αιμορραγία έμψυχου δυναμικού. Τουλάχιστον να συνεχιστούν πρωτοβουλίες ανάλογες με την έκθεση των 31.

ΥΓ. Υποστηρίζω πως η έκθεση Οπτική και Υλοποιημένη Πρόσληψη συγκριτικά είναι θεωρητικά ανώτερη της μόνιμης έκθεσης του ΕΜΣΤ και πιο αντιπροσωπευτική της σύγχρονης, ελληνικής τέχνης. Έστω κι αν απουσιάζει από αυτήν η Δανάη Στράτου, το πουλαίν της Άννας Καφέτση. Ελπίζω πάντως η έκφραση της προσωπικής μου άποψης να μην επισύρει την μήνιν μερικών αγιατολάχ που κατοικοεδρεύουν στο μουσείο εκτός ΑΣΕΠ και ζητήσουν τη δημόσια μαστίγωση μου προς παραδειγματισμό! Επειδή στις μέρες μας ο παλαιοημερολογιτισμός έχει πολλά πρόσωπα.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Hγέτες ή καθοδηγητές;, του Γιάννη Πανούση
Η Εποχή της ”Αναποδιάς”, του Ηλία Καραβόλια
Σουρωμένοι, του Γιώργου Σαράφογλου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.