-Τα τελευταία χρόνια, ο Δήμος Αθηναίων έχει καταφέρει να δημιουργήσει οικονομικά πλεονάσματα, βάζοντας τέλος στην οικονομική αιμορραγία που προκάλεσαν οι προηγούμενες διοικήσεις, παρά τις διαδοχικές κρίσεις. Αυτούς τους πόρους πρέπει τώρα να τους αξιοποιήσουμε στη σωστή κατεύθυνση, σε επενδύσεις σημαντικές για την πόλη. Η βελτίωση της προσβασιμότητας, για παράδειγμα, είναι μια παρέμβαση αφενός κοινωνικά υπεύθυνη και, αφετέρου, οικονομικά σημαντική. Το να φτιάξουμε, δηλαδή, τα πεζοδρόμια, ώστε να μπορεί να μετακινείται με ασφάλεια μέσα στην πόλη μία μάνα με παιδικό καρότσι, ένα άτομο με αναπηρία, ένας ηλικιωμένος άνθρωπος. Η αναβάθμιση γειτονιών που σήμερα μοιάζουν ξεχασμένες είναι ένα άλλο παράδειγμα. Αξίζει να ξεκινήσουμε τις αναπλάσεις από περιοχές όπως οι δρόμοι κάτω από την Ομόνοια ή τα Σεπόλια. Αυτό θα συμβάλει τόσο στη βελτίωση της καθημερινότητας των κατοίκων όσο και στην ισορροπημένη τουριστική ανάπτυξη της πόλης, σε στέρεες βάσεις.

-Τα Εξάρχεια θα έπρεπε να είναι μια γειτονιά όπως όλες οι άλλες. Οι ίδιοι οι κάτοικοι πλέον λένε πως η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Έχουμε μια μοναδική ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα, αρκεί να είμαστε όλοι μαζί. Χρειάζεται σωστός σχεδιασμός σε κεντρικό επίπεδο. Γι’ αυτόν τον λόγο έστειλα την επιστολή στον πρωθυπουργό και σκοπεύω να δώσω συνέχεια.

-Να ξεκινήσουμε από τα μεγάλα και από τα απλά. Κατ’ αρχάς μια τέτοια φωτογραφία είναι προσβλητική απέναντι στη δημοκρατία μας. Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο που έχει κάνει τα εγκλήματα που έχει κάνει ο Κουφοντίνας να περπατάει τους δρόμους της Αθήνας και δη με τουπέ, αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά στη δημοκρατία μας. Τους δρόμους της Αθήνας ας τους διεκδικεί όποιος θέλει. Οι δρόμοι της Αθήνας όμως είναι των Αθηναίων. Άρα εάν έχεις μια σοβαρή τοπική αρχή που ζει με άβατα, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να παρέμβει. Τα άβατα δεν υπάρχουν. Άβατα σημαίνει ότι περιορίζονται οι ελευθερίες των Αθηναίων.

-Θεωρώ ότι η διαφορά της δικής μου υποψηφιότητας είναι ότι είναι μια υποψηφιότητα ανεξάρτητη από πάρα πολλές πλευρές και το λέω αυτό διότι θεωρώ ότι ο Δήμαρχος Αθηναίων πρέπει να είναι ένας Δήμαρχος που πραγματικά νοιάζεται για την πόλη, που είναι εκεί για την πόλη, ο οποίος δεν έχει εξαρτήσεις, που μπορεί να πάρει αποφάσεις ελεύθερα με μόνο γνώμονα τα θέλω τα δικά μας, τα θέλω των Αθηναίων πολιτών. Ανέκαθεν οι υποψηφιότητες που σχετίζονται με χρίσματα και όχι με απλές στηρίξεις κομμάτων είναι υποψηφιότητες που έρχονται με ουρές. Τι εννοώ; Θα σου πουν ποιον να βάλεις στο ψηφοδέλτιό σου, θα σου πουν ότι «αυτό μπορείς να το πεις αυτό δεν μπορείς να το πεις», τέτοιου είδους περιορισμούς εγώ δεν ήθελα να έχω. Θα ήθελα να κριθώ από τους Αθηναίους και μόνο από τους Αθηναίους για το αν αυτό που παρουσιάζω είναι καλό για την πόλη ή όχι.