18 Μαρτίου 1314. Μια μέρα σαν την χθεσινή πριν 704 χρόνια, σ’ ένα μικρό νησάκι του Σηκουάνα στο κέντρο του Παρισιού, πέθαινε στην πυρά ο Μέγας Μάγιστρος του Τάγματος του Ναού Jacques de Molay. Θάνατος που επιφύλασσε τότε η εκκλησία για τους αιρετικούς. Τώρα δεν ξέρω τί κανει, τους παραδίνει ίσως στον Αμβρόσιο.
Η ιστορία είχε ξεκινήσει εφτά χρόνια νωρίτερα, την Παρασκευή 13 Οχτωβρίου 1307. Mε μεγάλα οικονομικά προβλήματα και με τεράστιο χρέος προς το Τάγμα του Ναού ο Φίλιππος Δ’ της Γαλλίας είχε βάλει στο μάτι την μυθική περιουσία του μεγάλου στρατιωτικοθρησκευτικού Tάγματος. Παράλληλος στόχος του, η όσο το δυνατό μεγαλύτερη εξασθένιση της παπικής δύναμης και εξουσίας. Τα ξεμερώματα λοιπόν της ημέρας εκείνης δεκάδες Ναϊτες ιππότες συλλαμβάνονταν ταυτόχρονα, με τις κατηγορίες της βλασφημίας, ειδωλολατρείας, ομοφυλοφιλίας και, το σπουδαιότερο, της αίρεσης.

Kάτω από φοβερά βασανιστήρια οι Nαΐτες ομολογούν τα κρίματά τους κι ακόμα περισσότερα. Στην συνέχεια η Σύνοδος της Bιέννης, στη Γαλλία, που συγκαλείται από τον Πάπα Kλήμη E’ και ελέγχεται από τον Φίλιππο Δ’, αποφασίζει τη διάλυση του Tάγματος του Nαού. Tο Mάη του 1312 με την Παπική Bούλα Ad Providam το Τάγμα του Ναού διαλύεται και όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία των Nαϊτών στην Γαλλία περιέρχεται στον βασιλιά. Παράπλευρα κερδισμένοι είναι οι άσπονδοι φίλοι των Ναϊτών, το Τάγμα του Αγιου Ιωάννη στην Ρόδο, στο οποίο περνάει η εκτός Γαλλίας περιουσία.

Λέγεται πως η δεισιδαιμονία που θεωρεί την Παρασκευή και 13 ως ημέρα γρουσουζιάς σχετίζεται με την σύλληψη των Ναϊτών την ημέρα εκείνη.

Λέγεται ακόμα πως πάνω στην πυρά ο de Molay προειδοποίησε ότι μέσα στον επόμενο χρόνο και μια ημέρα ο Πάπας και ο Βασιλιάς θα ήταν υποχρεωμένοι να απολογηθούν μπροστά στον θεό. Πράγματι, μέσα στον επόμενο χρόνο πέθαναν Πάπας και Βασιλιάς. Στη συνέχεια και μέχρι το 1328 πέθαναν οι τρεις γιοί και ο εγγονός του Φιλίππου, οδηγώντας στην εξαφάνιση της δυναστείας των Καπέτων.

18 March 1314. On a day like yesterday 704 years ago, on a small island on the river Seine Jacques de Molay, Grand Master of the Order of the Temple, dies on the pyre. A death reserved for heretics.

The beginning of the story goes seven years back on a Friday, 13 October 1307. Faced with great economic problems including a great debt to the Order of the Temple Philip IV of France had fixed his sights on the mythical wealth of the great military-religious order and was itching to lay his hands on it. On a parallel course, his other objective was the weakening of papal power and authority. Thus, after careful planning, come Friday, the 13th of October in the year of our Lord 1307, all Knights Templar in France are arrested on charges of blasphemy, idolatry, homosexuality and – most importantly – heresy.

Under unspeakable tortures the Templars confess their guilt to these and even more crimes. The Synod of Vienna, in France, called by Pope Clement V but controlled by Philip IV, decides the dissolution of the Order of the Temple. In May 1312, by order of the Papal Bull Ad Providam, Philip pockets the treasure he was after, while the entire real property of the Templars is transferred to their old rivals, the Knights of St. John, who thus acquire new power and influence.

It is said that the superstition about Friday the 13th is linked to the day of the Templars’ arrest.
It is also claimed that while on the pyre Jacques de Molay warned Pope and King that within one year and a day they would would be obliged to answer for their crimes in God’s presence. Philip and Clement V both died within a year of Molay’s execution. Then, between 1314 and 1328, the three sons and a grandson of Philip IV all died and within fourteen years of the death of de Molay, the 300-year-old House of Capet collapsed.

Βαγγέλης Παυλίδης

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author.

Iporta.gr

pavlidiscartoons.com/blog.