Ανοιχτή πόρτα

Ο πόνος κι ο φόβος, του Γιάννη Πανούση

Spread the love

Ο Γιάννης Πανούσης είναι Ομότιμος Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ

Γράφω σε πρώτο ενικό

γιατί τα λάθη μου έχουν ονοματεπώνυμο

Στ.Σταυρόπουλος, Κατά τον δαίμονα εαυτού

Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, με τους 57 αδικοχαμένους συνανθρώπους μας, δεν καταγράφεται μόνον ως αποτέλεσμα συνδρομής πολλών αρνητικών συγκυριών και προσωπικών ευθυνών

Δυστυχώς έθεσε σε δοκιμασία κι άλλες πολλές δομές και στάσεις, όπως η λειτουργία του πολιτικού συστήματος,της δικαιοσύνης, των ΜΜΕ, της κοινωνίας συνολικά

Δεν θ’αναφερθώ στις πτυχές της κρυπτόμενης κυβερνητικής ευθύνης και της αργοπορούσας  διστακτικής απονομής του δικαίου, των βέβηλων παραλείψεων της Εξεταστικής[;] επιτροπής της Βουλής και της αιδήμονος σιωπής των κάθε λογής υπόλογων  μπροστά στον πόνο και το θρήνο των συγγενών των θυμάτων

Θα περιοριστώ στη συλλογική κοινωνική συνείδηση, η οποία πρέπει να δια-μορφώνεται και μέσα από τους κινδύνους του κοινού βίου και η οποία είναι η μήτρα της μνήμης του λαού

Στο επίπεδο αυτό η αποστασιοποίηση της ‘κοινής γνώμης’,εκτός από τους πρωτοστατούντες στη συλλογή υπογραφών, είναι χαρακτηριστική

Προφανώς η ζωή, έτσι κι αλλιώς, συνεχίζεται, όμως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι δεν μας κρίνουν μόνον οι ζωντανοί αλλά και οι νεκροί

Οι ζωντανοί μας καθιστούν συν-ένοχους επειδή φοβόμαστε να δούμε και να πούμε την αλήθεια και οι νεκροί μας τιμωρούν με συνεχείς τύψεις επειδή τους ξεχάσαμε

Αυτή την ύβριν της ατιμώρητης υπεκφυγής καμμία νέμεσις συμψηφιστικής αποζημίωσης δεν μπορεί να συγ-καλύψει

Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση

SHARE
RELATED POSTS
«Τα δύσκολα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ κοινωνικής συμβίωσης»: 38ο, της Μαρίας Γεωργαλά
Ψηφίσματα νομοσχεδίων…Ε, και;, της Ιωσηφίνας Τσουμπή
fotis.jpg
Αγαπημένη μας Μαρίζα, του Φώτη Χατζηδιάκου [Δήμαρχος Ρόδου]

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.