Το τσιπάκι ( μικροεπεξεργαστής): αυτό βρίσκεται σήμερα πρωτίστως σε παγκόσμια έλλειψη. Αυτό το τόσο δα «μικρό» επίτευγμα του καπιταλισμού και της τεχνολογίας, το ιερό δισκοπότηρο πίσω από gadgets/hardware, δεν παράγεται επαρκώς. Και οι κατασκευαστές του- κυρίως Αμερικανοί, Ινδοί, Κινέζοι και λοιποί Ασιάτες- δεν βρίσκουν πλέον, όπως παλιά, τα εξειδικευμένα φθηνά χέρια για να αυξήσουν την παραγωγή του.

Στην εποχή που η πανδημία γέννησε την «μεγάλη παραίτηση», την μαζική εγκατάλειψη παραδοσιακών επαγγελμάτων από εκατομμύρια ανθρώπους διεθνώς, η «τεχνητή νοημοσύνη» του οικονομικού συστήματος, το «παραγωγικό λογισμικό» του καπιταλισμού, φωνάζει ότι δεν επαρκούν τα μέσα αλλά και οι τεχνολόγοι/μηχανικοί που κατασκευάζουν την αμοιβάδα του παγκόσμιου εμπορίου ( τον μικροεπεξεργαστή).

Το τσιπάκι είναι κάτι σαν την «ιστορική κατάληξη» της τεχνοκαπιταλιστικής ανάπτυξης. Είναι η αρχή και το τέλος για κάθε υπολογιστή, για κάθε τεχνολογικό εργαλείο της καθημερινότητας του ανθρώπου. Οι εξειδικευμένοι κατασκευαστές του, η ρομποτική τεχνολογία και ο υπεραυτοματισμός συν την νανοτεχνολογία, «φρακάραν» την παραγωγή και δεν μπορούν να καλύψουν την παγκόσμια υπερβάλλουσα ζήτηση.

Ο κορονοιός- άυλο σύμβολο της παγκοσμιοποίησης- ανέστειλε την παραγωγή του κατ’ εξοχήν υλικού συμβόλου της παγκοσμιοποίησης (τσιπάκι). Χωρίς αυτό δεν μπορεί να παραχθεί καμία έξυπνη μηχανή, κανένα σύγχρονο μηχανικό ή ψηφιακό μέσο παραγωγής εμπορευμάτων.

Να λοιπόν που η παραγωγική και εμπορική αλυσίδα σπάει όταν το μικρό αυτό κατασκευαστικό εξάρτημα, ο μικρός νους του καπιταλισμού, δεν παράγεται πλέον ταχύτατα και επαρκώς. Δεκαετίες τεχνολογικής εξέλιξης καταλήγουν στην ψηφιακή και διαδικτυακή παραγωγή αλλά αυτή δεν μπορεί να υποστηριχθεί χωρίς το βασικότερο πλέον «υλικό» των εμπορευμάτων, το τσιπάκι. Άραγε ο καπιταλισμός είναι ικανός να «εξαϋλώσει» οσονούπω και αυτό το εξάρτημα μέσα στο κάθε τεχνολογικό εμπόρευμα ;

Μου έλεγε ένας φίλος πρόσφατα ότι υπήρχε πριν κάποιες δεκαετίες ένα χρήσιμο μάθημα στις οικονομικές σχολές : η εμπόρευματολογία- η αναλυτική περιγραφή όλης της αλυσίδας κατασκευής ενός προϊόντος. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Με το μάθημα αυτό πρέπει μάλλον να ασχοληθούν ξανά οι οικονομικές επιστήμες ώστε οι σύγχρονοι υπέρ εξειδικευμένοι τηλε-εργαζόμενοι, οι εξ αποστάσεως παραγωγοί λογισμικού και προϊόντων, να κατανοήσουν από που ξεκινάει και που καταλήγει η κατασκευαστική αλυσίδα κάθε προϊόντος, είτε είναι υλικό είτε ψηφιακό. Και να διδάσκεται επίσης από που έρχεται και που πάει ένα εμπόρευμα – ακόμα και αν έχει λογισμικό προγραμματισμό μέσα του. Ίσως έτσι μάθουν οι νέες γενιές τι ήταν κάποτε αυτή η περίφημη παγκοσμιοποίηση ( και πως αρχίζει να «υποχωρεί» στον σημερινό διεθνή καπιταλισμό που υποκύπτει στον προστατευτισμό-κυρίως των ΗΠΑ και της Κίνας ….)