Μάνος Στεφανίδης

Pane di capo στις ΠηγέςΚαλλιθέας-Άνοιξε & μας περιμένει με ευχάριστες εκπλήξεις

Μεγάλος Περίπατος και Μπ@@ρδελότσαρκα

Τύχη αγαθή (συνέβαλε ώστε η έναρξη του Μεγάλου Περιπάτου να συμπέσει με την επαναλειτουργία των πορνείων. Έτσι εγώ π.χ. που μένω Π. Φάληρο, αν θέλω να τα επισκεφθώ, παίρνω το τραμ απ’την Παναγίτσα για Σύνταγμα και κατεβαίνω υποχρεωτικά Κασομούλη επειδή το τραμ εδώ και δύο χρόνια δεν φτάνει στην αφετηρία του, δηλαδή το Σύνταγμα, λόγω κακού – κάκιστου – σχεδιασμού. Οι μελετητές ανακάλυψαν εκ των υστέρων και μετά υπερδεκαετή λειτουργία του ότι η κοίτη του θαμμένου Ιλισσού δημιουργεί προβλήματα καταβύθισης στους συρμούς του. Κι όλα αυτά λίγο μετά την αποπεράτωση και της δεύτερης τροχιάς στο Σύνταγμα, γεγονός που κάλυψε την συγκεκριμένη, ζωτικής σημασίας, λεωφόρο κατά το ήμισυ!

Έτσι έχουμε μεν Μεγάλο Περίπατο αλλά δεν έχουμε τραμ ενώ πάλι τα λεωφορεία υπολειτουργούν αφού το ένα τρίτο εξ αυτών τα ‘φτυσε λόγω παλαιότητας. Ε, και; Θα πάρουμε όλοι ποδήλατα.

Εγώ πάλι επιμένω να πάω μπουρδελότσαρκα

– όπως λέγαμε στη βάναυση, γυμνασιακή μας διάλεκτο την θλιβερότατη επίσκεψη στους οίκους ανοχής – στην Λεωνίδου και την Φυλής. Άρα θα κατηφορίσω από την Κασομούλη προς Χαμοστέρνας και θα πάρω το μετρό από το ΦΙΞ. Από εκεί θα πάω Σύνταγμα και θα αρχίσω ευτυχής τον Μεγάλο Περίπατο ως την Ομόνοια. Οι οδηγοί θα βρίζουν, οι πεζοί όπου φύγει φύγει αλλά εγώ έχω τον στόχο μου!

Μέσω Αθηνάς θα βρεθώ στους δρόμους των ονείρων μου, γύρω από το Γκάζι. Εκτός κι αν πάρω τον ηλεκτρικό για Βικτωρίας κι από εκεί εν μέσω όλων των φυλών της γης, οδεύσω προς Αριστοτέλους και Αχαρνών όπου και τα κόκκινα φανάρια. Αν έχω ποδήλατο, ακόμη καλύτερα!

Ευτυχώς που δεν μένω Πειραιά. Γιατί εκεί το τραμ μετά από πολύχρονα έργα που κατέστρεψαν το κέντρο της πόλης, τελικά ΔΕΝ θα λειτουργήσει! Καλά διαβάσατε. Οι μελετητές, σχεδιαστές, ειδικοί κλπ. έκαναν και εδώ λάθος! Το τραμ είναι και στον Πειραιά επικίνδυνο! Πάλι λόγω καταβυθίσεων (κυρίως στην Ηρώων Πολυτεχνείου). Η άλλη πάλι γραμμή Σύνταγμα – Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, δηλαδή ΣΕΦ (άσχετο: ο απόλυτος πασοκισμός στον τίτλο) τερματίζει κυριολεκτικά στο πουθενά. Σε μη κατοικημένη περιοχή!

Θα μου πείτε κι αυτοί που τα σχεδίασαν, τα υπουργεία που τα ενέκριναν, οι ειδικοί που τα πρότειναν, οι εργολάβοι και οι εταιρείες που τα κατασκεύασαν; Οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί που τα εγκαινίασαν; Θα λογοδοτήσει κανείς για τα τρελά λεφτά που δαπανήθηκαν εις μάτην; Για την διαρκή παράνοια των αβίωτων πόλεων μας; Για τον πολίτη που πληρώνει αγόγγυστα την κάθε “ευφυή” μπίζνα των πολιτικών (που πάντως γίνεται για το καλό μας); Λόγου χάρη τις μπάρες στο ιστορικό κέντρο του Αβραμόπουλου που ουδέποτε λειτούργησαν ή την μεγάλη απάτη των διαδρόμων των τυφλών. Δεν έχω απάντηση.

Ελπίζω πάντως αυτοί που σχεδίασαν τόσο γρήγορα και μάλλον πρόχειρα τον Μεγάλο Περίπατο, να μην είναι οι ίδιοι που κατασκεύασαν το τραμ του Πειραιά και το μετρό της Θεσσαλονίκης. Επειδή δικαιούμαι να είμαι καχύποπτος! Επίσης νόμιζα ότι τέτοια έργα τόσο μεγάλης έκτασης μελετώνται επισταμένως από την κεντρική διοίκηση, το Υπουργείο Δημοσίων Έργων, το Υπουργείο Συγκοινωνιών και αποφασίζονται μετά από ενημέρωση της Βουλής. Εν προκειμένω ο πρωθυπουργικός ανιψιός, ο οποίος όντως θέλει να αλλάξει την Αθήνα, δρα κυριολεκτικά με carta bianca. Εν λευκώ.

Όσο για σας… πληρώνετε που πληρώνετε τις κακοτεχνίες τους, σάς χρησιμοποιούν που σάς χρησιμοποιούν σαν υποζύγια χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψη την εξακολουθητική ταλαιπωρία σας, γιατί δεν πάτε μια μπουρδελότσαρκα, έτσι για αλλαγή;

ΥΓ. 1 Το κείμενο μοιάζει αστείο αλλά δεν είναι. Είναι μάλλον προϊόν θυμού και διαρκούς απογοήτευσης για τα “έργα” που μάς ταλαιπωρούν κι για εκείνους που τα πραγματοποιούν τόσο επιπόλαια. Ούτε πρόκειται για αντιπολιτευτική μπροσούρα. Απεναντίας. Εκτιμώ ότι ο νέος δήμαρχος θέλει να αναπληρώσει την τεράστια αδράνεια της δεκαετίας Καμίνη όμως το timing των έργων είναι, τουλάχιστον, εντελώς άστοχο. Όπως και οι χρωματισμοί της λεωφόρου Όλγας δίπλα ακριβώς στον περικαλλή ναό του Ολυμπίου Διός. Επειδή θυμίζει μάλλον Λας Βέγκας. Ή, καλύτερα Ελλάς Vegas.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συμβουλευόταν για τις παρεμβάσεις του τον Δημήτρη Πικιώνη και τους διασήμους πολεοδόμους Κωνσταντίνο Δοξιάδη και Γεώργιο Κανδύλη. Ποιά αρχιτεκτονική προσωπικότητα, διερωτώμαι, βρίσκεται δίπλα στο νέο δήμαρχο αλλά και στο νέο πρωθυπουργό;

ΥΓ. 2 Όσο για τα πορνεία οφείλω να πω ότι τρέφω απέραντο σεβασμό για την κοινωνική προσφορά των κοριτσιών που δουλεύουν σ’ αυτά αλλά και τεράστια απέχθεια για την όλη “διαδικασία” που γίνεται κυριολεκτικά με την συνέργεια της επίσημης πολιτείας.

Επειδή γνώρισα από κοντά το απίστευτο αυτό κύκλωμα την δεκαετία του ’90 όταν κατήγγειλα ως αφελέστατος στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας τα αίσχη που γίνονταν στους οίκους ανοχής του Μεταξουργείου με το trafficking των γυναικών του πρώην ανατολικού μπλοκ. Κατήγγειλα τους βιασμούς, τους ξυλοδαρμούς, τις απόπειρες αυτοκτονίας, την κατακράτηση διαβατηρίων, την με τη βία εξώθηση σε πορνεία των δυστυχισμένων πλασμάτων που ερχόνταν από τη Ρωσία, την Ουκρανία, τη Γεωργία, τη Ρουμανία κλπ. σε αυτούς που ήταν τα κατεξοχήν αφεντικά εκείνων των μαγαζιών! Αστυνομικοί, υπάλληλοι του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μπράβοι πολιτικών, τελωνειακοί κλπ.

Σήμερα δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει με το “σύστημα”. Γνωρίζω όμως πως σε αυτά τα λαϊκά χαμαιτυπεία η ταρίφα είναι 10 ευρώ και τα κορίτσια μπορεί στη βάρδια τους να δεχτούν ακόμα και 60 πελάτες! Η επίσκεψη κρατάει λίγα μόλις λεπτά της ώρας και το κορίτσι περιφέρεται ημίγυμνο από δωμάτιο σε δωμάτιο προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού (αυτό σημαίνει κατά βάση “μπουρδελότσαρκα”. Δηλαδή το “μάτι” κι όχι η επίσκεψη).

Σήμερα δεν είναι πια οι πελάτες μαθητές, παρεπιδημούντες επαρχιώτες, φαντάροι, ή φοβισμένοι μικροαστοί αλλά κυρίως νεαροί μετανάστες, πρόσφυγες ή όπως αλλιώς θέλετε να τους πείτε. Τα φαινόμενα της βίας και οι τραυματισμοί είναι πάντα κοινός τόπος στην καθημερινότητα αυτών των υπάρξεων. Και βέβαια μην περιμένετε καταγγελίες ή τιμωρία. Για αυτό και δεν μπορώ να γελάσω με όσους διασκέδασαν με τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν και τα οποία πρέπει να ακολουθούν εργαζόμενες και πελάτες των οίκων ανοχής. Όποιος έχει την παραμικρή αίσθηση της πραγματικότητας εκεί, δεν μπορεί

παρά να μελαγχολεί βαθιά.

Μεγάλος Περίπατος, η συνέχεια…

Χτεσινό ρεπορτάζ: Τετάρτη, τρεις το μεσημέρι. Ήπια η κίνηση στην Πανεπιστημίου, αραιή στα Χαυτεία, οι οδηγοί μοιάζει να συμμορφώνονται, σε λειτουργία τα υδραυλικά του γλυπτού του Ζογγολόπουλου και μια όαση δροσιάς το συντριβάνι της Ομόνοιας. (Το βράδυ είναι εντυπωσιακότερο). Όλα καλά; Δεν ξέρω.

Είπα και το ξαναλέω. Δεν κάνω αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Δεν διάκειμαι αρνητικά προς το νέο δήμαρχο και χαιρετίζω την προσπάθεια του να βελτιώσει την πόλη. Όμως… Ούτε την οικογενειοκρατία αποδέχομαι, ούτε παραβλέπω πως και τα δύο νέα πρόζεκτ του Δήμου ΔΕΝ υπογράφουν δόκιμοι αρχιτέκτονες, ούτε εκφράζουν συγκεκριμένο, σαφές όραμα. Ο ίδιος αναφέρεται αποκλειστικά σε συγκοινωνιολόγους και επείγεται να βάλει τα design παγκάκια του εμπρός από τα έργα του Κλέντσε (Άγιος Διονύσιος των Καθολικών), των Χάνσεν, του Κλεάνθη, του Τσίλλερ κλπ. Θα λειτουργήσει η καινούργια σκηνοθεσία αυτού του μοναδικού, αθηναϊκού μπουλβάρ; Θα αξιοποιηθεί η Τριλογία, ένα μοναδικό μνημείο του ευρωπαϊκού Νεοκλασικισμού αλλά και τα υπόλοιπα, ιστορικά κτήρια του Ρομαντισμού μας; Θα αναγεννηθεί η γλυπτική ως η κατ’ εξοχήν δημόσια τέχνη;

Τί θα συμβεί στο επόμενο συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί στα Προπύλαια; Εκτός από μάρμαρα θα σπάνε πλέον και παγκάκια; Πάλι δεν ξέρω. Κι ούτε βέβαια είναι λόγος οι πιθανοί βανδαλισμοί του αύριο να ανασχέσουν τις παρεμβάσεις του σήμερα. Όμως… Η ευθύνη της δημοτικής αρχής δεν εξαντλείται στο να διευθετήσει αλλά πρωτίστως να ενημερώσει, να προβλέψει, να προστατεύσει, να διαπαιδαγωγήσει. Ρωτάμε κάποια πράγματα τον δήμαρχο τα οποία δεν θα ρωτήσουν ούτε η κυρία Σία Κοσιώνη ούτε ο κύριος Νίκος Χατζηνικολάου. Και τώρα τα δύσκολα. Τί γίνεται με το όντως τεράστιο έργο της ενοποίησης των κτιρίων του Πολυτεχνείου με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο;

Με τρόμο άκουσα στην εκπομπή του Δημήτρη Τρίκα, στο Γ πρόγραμμα, τον σύμβουλο – συγκοινωνιολόγο του δημάρχου να λέει πως μετά τις παρεμβάσεις θα έρθουν οι αρχιτέκτονες για να “στολίσουν” το χώρο! ΜΕΤΆ, όχι πριν. Επιμένω. Ένα τέτοιο έργο δεν είναι δυνατόν να μην διαθέτει αρχιτεκτονικό, πρωτοβάθμιο σχεδιασμό. Και να μην απασχολεί τα συναρμόδια υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ, Συγκοινωνιών και Πολιτισμού. Ή να μην επισφραγίζεται με την έγκριση της Βουλής. Εκτός κι αν η ιδιότητα του πρωθυπουργικού ανηψιού υπερκαλύπτει κάθε θεσμό.

ΥΓ. Το θαύμα του περιπάτου της Ακρόπολης το σχεδίασε και το πραγματοποίησε ένας αρχιτέκτονας που λεγόταν Πικιώνης. Και το άλλο θαύμα της πεζοδρόμησης της Διονυσίου Αρεοπαγίτου ένας άλλος που λέγεται Διαμαντόπουλος. Κι όλα αυτά έγιναν με μόχθο, με έμπνευση, με ταλέντο. Και χρόνο βέβαια. Πολύ χρόνο. Φοβάμαι πως η βιασύνη για “έργα” είναι κακός σύμβουλος. Ιδιαίτερα σε μια πόλη κουρασμένη από τους ατελέσφορους πειραματισμούς. (Δεν κουράζομαι να υπενθυμίζω τις ανενεργές μπάρες του ρέκτη δημάρχου Αβραμόπουλου. Ή τα πεζοδρόμια! Την μεγάλη μπίζνα! Η κατασκευή, η αλλαγή ή η επανακατασκευή των οποίων έχει χρηματοδοτήσει τις προεκλογικές δαπάνες – και όχι μόνο – σειράς ευφυών και καλαίσθητων δημάρχων).

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr