Ωραιοζήλη – Τζίνα Δαβιλά

Ακούστε και το ηχητικό

Θυμάμαι πολύ έντονα την ημέρα που το ΠΑΣΟΚ το 1981 κέρδισε τις εκλογές. Ήμουν μόλις δώδεκα χρόνων. Ο μπαμπάς μου είχε τόσο πολύ χαρεί που καταμεσής μεσάνυχτα έθεσε σε δράση όλα τα μουσικά όργανα του σπιτιού μας:  κλαρίνο, φλογέρα, αρμόνιο, ακορντεόν. Ήταν ο μαέστρος, ήταν και ο οργανοπαίκτης. Αυτοδίδακτος. Τον χάζευα που χαιρόταν, αλλά δεν μπορούσα, θυμάμαι, να συμμεριστώ τη χαρά του. Απλώς χαιρόμουν που χαιρόταν. Και έλεγα κάτι καλό θα έχει συμβεί.

Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε το ιστορικό νεύμα στην αεροσυνοδό, ο πατέρας μου τράβηξε μια αόρατη μούντζα στο ΠΑΣΟΚ λίγα χρόνια μετά φανερά δυσαρεστημένος για τον τρόπο που ο μέγας ηγέτης Ανδρέας διαχειριζόταν καταστάσεις. Στην πραγματικότητα, τον είχε ενοχλήσει – ήμουν πια σε θέση να αντιλαμβάνομαι, μα και να ψηφίσω – το ότι η αεροσυνοδός είχε εισχωρήσει για τα καλά και ατύπως στο όποιο κυβερνητικό σχήμα επηρεάζοντας αρνητικά τον Ανδρέα και κάμπτοντας σθεναρά την ορθή του κρίση μα και την υγεία του. Είχε ενοχληθεί για την κυρία του κυρίου, που κάθε άλλο παρά κυρία θύμιζε καθώς όλοι οι στενοί συνεργάτες του Πρωθυπουργού είχαν πάρει πόδι από κοντά του γιατί η Δημητρούλα, η Ελευσιναία, είχε τον τρόπο της. Ο ταλαίπωρος ο Ανδρέας ερωτευμένος, μα και ενθουσιασμένος από την μικρά – ποιος άνδρας δεν θα κολακευόταν από τον ιδιοτελή ή ανιδιοτελή έρωτα μιας γυναίκας που είχε την μισή του ηλικία – είχε το θολωμένο του μυαλό κατα τον Άκη Πάνου, μα και την υγεία του που είχε πάρει τον κατήφορο. Ποτέ ο μπαμπάς μου, μα ούτε κι εγώ ακόμη και σήμερα δεν δώσαμε άφεση αμαρτιών στην παράδοση του ηγέτη Παπανδρέου  σε μια γυναίκα σε τέτοιο βαθμό ώστε να βλάψει όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και τη χώρα ολόκληρη. Παρόλο που κατανοώ το γιατί ο ΄Ανδρέας Παπανδρέου τα έμπλεξε με μια αεροσυνοδό, αμφιλεγόμενης εμφάνισης και ακόμη πιο αμφιλεγόμενου χαρακτήρα. Κάποια στιγμή οι κλειδαρότρυπες της ροζ βίλας της Εκάλης μπορεί να “μιλήσουν”. Οφείλω, ωστόσο, να αναγνωρίσω στη Δήμητρα Λιάνη ότι δεν έκανε καμμία προσπάθεια να κρύψει από τους έλληνες πολίτες ποια ήταν. Δεν προσποιήθηκε την κουλτουριάρα, την καλλιεργημένη, την σεμνή, την προσιτή, την μορφωμένη, την υψηλού επιπέδου κυρία. Έδειξε ανερυθρίαστα τις προθέσεις της, αρπακτικό ολκής το αποκαλεί η πιάτσα, απολαμβάνοντας τα ελέη που απέκτησε δίπλα στον γοητευτικό Ανδρέα Παπανδρέου.

Όταν μια χώρα αντί να κυβερνάται από τους εκλεγμένους των εκλογών κυβερνάται από τις συζύγους τους, τις όποιες συζύγους τους, ο κατήφορος δεν είναι μακρυά. Το ζήσαμε το βρώμικο ΄89. Δεν θέλουμε επαναλήψεις. 

Σήμερα, ο κ. Μητσοτάκης τα όποια εύσημα κέρδισε για τη διαχείριση του κορονοϊού τον Μάρτιο του 2020, τα απεμπόλησε αποδεικνύοντας αυτό που λέμε “η πρώτη του ατζαμή”. Ο ανίδεος με μια τυχαία κίνηση λ.χ. στο bowling κάνει strike, ρίχνει και τις επτά μπουκάλες. Ομοίως ο κύριος πρωθυπουργός όπως αποδεικνύεται, έλαβε μια απόφαση τον Μάρτιο τυχαία και του βγήκε, αλλά τον τελευταίο ενάμισι μήνα που τα κρούσματα της πανδημίας στην Ελλάδα είναι σταθερά σε τριψήφιο αριθμό,  αφήνει τα γεγονότα να εξελίσσονται.

Όπως πολύ επιπόλαια και ανεύθυνα άνοιξε τα σύνορα για να γεμίσουν τα ταμεία της Ελλάδας από τους ψευτοτουρίστες που αντί για χρήμα έφεραν κορονοϊό. Το έγραφα μετά αγωνίας στο παρελθόν: οι σοβαροί τουρίστες δεν έκαναν διακοπές φέτος. Διακοπές έκαναν κάτι πιτσιρικάδες που  ήθελαν να πιούν νταμιτζάνες τρεκλίζοντας στα μπαρ, αφήνοντας τον εμπορικό κόσμο στο περιθώριο. Τα μπουχτίσαμε σε μέγιστο και ευτελιστικό βαθμό στη Ζάκυνθο. Και οργιστήκαμε.

Σήμερα η πολιτεία ζητεί από τους εργαζομένους να κάνουν τεστ κορονοϊου. Οι τουρίστες όμως δεν έπρεπε να έρθουν με το covid-test στον χέρι. Μην μας πουν μυστήριους ή αφιλόξενους και πάνε αλλού. Ας μας πουν υποτελείς ακόμη και στον κίνδυνο της ζωής μας για το χρήμα. Μα έτσι είναι ο κ.Μητσοτάκης, φίλος με τους επιχειρηματίες που πιστεύουν ότι τα πάντα έχουν μία τιμή. Οι λαμβάνοντες τις αποφάσεις στο Μαξίμου είναι τεχνοκράτες, όπως φαίνεται. Η υγεία; Ας πάει στο κομμάτια. 

Η ερώτηση είναι απλή: τα 5 με 6 εκατομμύρια που λένε ότι μας έφεραν οι τουρίστες, πού θα δοθούν; Στους ελεύθερους επαγγελματίες που δεν δούλεψαν διότι δεν υπήρξε σοβαρός τουρισμός; Στις ΜΕΘ που δεν επαρκούν για τους διασωληνωμένους; Στους πληγέντες από τον “Ιανό”; Στους πληγέντες της Εύβοιας; Ή στα σχολεία που αντί να δημιουργηθούν έστω προσωρινές αίθουσες για να αποσυμφορηθούν οι τάξεις των 25+ μαθητών, τσουβαλιαστήκαν ο ένας πάνω στον άλλο; Ή μήπως στα ΜΜΜ όπου  το κοινό μεταφέρεται αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλο επιβάτη;

Ήταν θέμα χρόνου ο κύριος Μητσοτάκης να αποδείξει την καθολική ανεπάρκειά του. Ό,τι από τυχαιότητα “έκτισε” το προηγούμενο εξάμηνο, το αποδόμησε ο ίδιος με τις αποφάσεις του. Και ακόμη και σήμερα δεν τολμά να λάβει αυστηρά μέτρα. Πού το πάει ; Στον τετραψήφιο αριθμό κρουσμάτων; Είναι ήδη πολύ αργά. Πρέπει να υπάρξει στη χώρα ασθένεια τύπου Μπόρις Τζόνσον που άλλαξε άρδην τη στάση του Βρετανού πρωθυπουργού; Ή να γενικευθεί η περίπτωση του αντιδημάρχου της Φαιστού που από πολέμιος έγινε ένθερμος υποστηρικτής της μάσκας αφού κινδύνευσε σαράντα ημέρες από τον κορονοϊό και υποστηρίζοντας σήμερα ότι τιμωρήθηκε;

Και κάτι ακόμη: οι κορώνες της ΝΔ δεν πείθουν κανένα νοήμονα πολίτη. Και δεν αναφέρομαι στους υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε καν στους ΚΙΝΑΛ. Δεν συζητώ για τους γραφικούς του ΚΚΕ ή τους βεγγαλικούς, τύπου Μέρα 25 και Ελληνική Λύση. Αναφέρομαι σε όσους έλληνες διαθέτουν γνώσεις, κριτική σκέψη, ηθική εντιμότητα, αυτοσεβασμό, υγιή αγάπη για τούτο τον τόπο. Και καθαρά χέρια. Ίσως και τους άστεγους πολιτικά.  Ο κ. Μητσοτάκης πρέπει επι του παρόντος να διαχειριστεί την ολέθρια πανδημία για την Ελλάδα  και τα ελληνοτουρκικά που θυμίζουν φλεγόμενη βάτο. Δεν ψήφισε με εμφαντικό τρόπο στη λύση του Σκοπιανού υποστηρίζοντας ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ο πνιγμένος που “πιάνεται από τα μαλλιά του”. Σήμερα ο κ. Μητσοτάκης καλοδέχεται τη Συμφωνία καθώς έχει σώσει το ένα τρίτο των μαλλιών της κεφαλής του, αφού στα δυο μεγάλα ανοιχτά παρόντα μέτωπα,  ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Κοτζιάς και το ΠΟΤΑΜΙ φρόντισαν να κλείσει οριστικά ένα τρίτο μέτωπο που ο πατήρ Μητσοτάκης περιφρονούσε ως ανύπαρκτο. Το Σκοπιανό.

Και κάτι τελευταίο: προ λίγων ημερών ο κ. Ζάεφ βρισκόταν στην Αθήνα και επισκέφθηκε τόσο την κυρία Σακελλαροπούλου,  όσο και τον κ. Πρωθυπουργό. Η συνάντηση και η είδηση πέρασε στα ψιλά. Εξ όσων όμως αποκαλύπτουν ασφαλείς πηγές η συνάντηση ήταν τόσο φιλική που Μητσοτάκης και Ζάεφ συμφώνησαν να εργαστούν από κοινού, ώστε σύντομα οι δύο χώρες να διευθετήσουν τα ζητήματα που εκκρεμούν από το παρελθόν και να απελευθερώσουν τη μεγάλη δυναμική που μπορεί να δημιουργήσει η στρατηγική σχέση των δύο χωρών.

Και αυτή είναι μια καλή κίνηση. Αλλά έχει το αποτύπωμα Τσίπρα – Κοτζιά – Θεοδωράκη. Ο κ. Μητσοτάκης κάθισε στα μαλακά από τις ενέργειες που ο ίδιος προπαγάνδισε. Οι δικές του ενέργειες μέχρι ώρας μας έχουν πάνω σε αναμμένα κάρβουνα. Από την τρέλα της πανδημίας στον Τούρκο και τούμπαλιν. Και ο Θεός βοηθός. Με ή χωρίς Θεία Κοινωνία. Ο Θεός δεν τιμωρεί αν δεν κοινωνήσουμε. Ο πρωθυπουργός, όμως, μας τιμωρεί αφήνοντάς μας στο έλεος του κορονοϊού. Η πτώση του θα είναι παταγώδης. Θα είναι ένας αποτυχημένος Πρωθυπουργός που εμπιστεύτηκε η Ελλάδα. Από τη στιγμή που ακόμη και ο ηγέτης Ανδρέας που ήταν αντικειμενικά ο φόβος και ο τρόμος της Ευρώπης, έπεσε κρινόμενος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα απωλέσει τον θρόνο του για πλάκα. Όσο και αν οι τεχνοκράτες σύμβουλοί του επιμένουν πως ό,τι πράττει το πράττει καλώς. Ο ηγέτης που θα απωλέσει το συναίσθημα, έχει χάσει το παιχνίδι. Ο κ.Μητσοτάκης πιστεύω πως είναι ένας συναισθηματικός άνθρωπος.  Οι κοντινοί του, σύμβουλοι και λοιποί που προφανώς τους έχει κορώνα στο κεφάλι του επηρεάζοντάς τον δραματικά, δεν…Ας πρόσεχε. 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr