Ανοιχτή πόρτα

Μ[π]αγιάτικα συνθήματα, του Γιάννη Πανούση

Spread the love

Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ



 

Μεσοτοιχίες κρυφακούν τα όνειρά μας

Αργ.Μαρνέρος, Ζωρεθαμύρα

Με το τέλος των δύο συνεδρίων του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ αναρωτιέμαι “γιατί άραγε μερικοί πιστεύουν ότι ενώ έχουν ‘τα πάντα όλα’ αλλάξει στο διεθνές, ευρωπαϊκό, εθνικό επίπεδο [παγκοσμιοποίηση, διαδίκτυο, τεχνητή νοημοσύνη, γενετική μηχανική, πανδημία, ενεργειακός πόλεμος κλπ], τα συνθήματά τους πρέπει να παραμένουν τα ίδια κι απαράλλακτα όπως πριν το 2000;’’

Η άμεση απάντηση είναι ότι αυτό οφείλεται επειδή δεν μπορούν ν’αλλάξουν οι ίδιοι. Η δεύτερη σκέψη είναι ότι δεν είναι ικανοί να δώσουν νέο περιεχόμενο σε παλιές έννοιες [όπως ελευθερία, ισότητα, αλληλεγγύη], οπότε αρκούνται στην παπαγαλία

Μ’αυτά και μ’αυτά οι μεν δεξιοί δεν αντιλαμβάνονται ότι η Πατρίδα αντικαταστάθηκε από τις Υπερεθνικές ενώσεις, η Θρησκεία από την Πολυπολιτισμικότητα και η Οικογένεια από τα μονογονεϊκά σχήματα, τις συμβιώσεις και την πολυσυντροφικότητα, οι δε αριστεροί δεν συνειδητοποιούν ότι ο λαός έγινε πολύχρωμες μετακινούμενες κοινότητες, η επανάσταση έγινε τεχνολογική έκρηξη κι επενδύσεις και ο διεθνισμός έγινε φονταμεταλιστικός νεοεθνικισμός

Ακόμα και η Ανανεωτική Αριστερά και η Σοσιαλδημοκρατία ή η αστική τάξη έχουν αλλάξει περιεχόμενο, πόσω μάλλον το προλεταριάτο. Κι όμως οι “κολλημένοι” δεν μετακινούνται βήμα από την ανούσια αναπαραγωγή παλαιών κλισέ, με τα οποία νομίζουν ότι ‘ηρωοποιούνται’

Επειδή και ο όρος Δημοκρατία έχει πολλαπλώς κακοποιηθεί η μόνη λέξη που έχει ακόμα για όλους τους ανθρώπους νόημα είναι ‘η Ειρήνη’.

Αυτήν άραγε μπορούν να μας την εγγυηθούν οι πολιτικοί; Αν όχι, τότε όλα τα συνθήματά τους είναι ‘μπαγιάτικα’ κι άχρηστα.

ΥΓ.’Ευτυχώς που μας απέμειναν τα όνειρα

και μας κρατούν τις νύχτες ζωντανούς’ [Ν.Παυλίδης, Τα εναπομείναντα]

SHARE
RELATED POSTS
Ανοιχτή Πόρτα, Ανοιχτή Σκέψη: Αν…, του Κωστή Α. Μακρή
Ποια ποινή θα επιβάλλουμε στον Χριστό;, του Νίκου Βασιλειάδη
Έρως θανάτου, του Μάνου Στεφανίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.