Δημήτρης Κατσούλας

‘Τι κι αν είναι προαιρετική  η ψήφος, τι κι αν είναι 96 ετών η γιαγιά, τι μου λες τώρα, εδώ και για μία ψήφο καιγόμαστε σου λέω! Βάλτε της την ρόμπα κι έρχομαι με το αγροτικό να την παραλάβω, κι αφού ψηφίσει, εγώ αναλαμβάνω να την επιστρέψω ξανά στο σπίτι τη λεβέντισσα. Μόλις φθάσει στο εκλογικό τμήμα θα της δώσουμε κι ένα ποτήρι πορτοκαλάδα για να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό της, αρκεί η ψήφος να μη πάει χαμένη. Εξ άλλου, κι αν η γιαγιά ‘φύγει’ κάποια στιγμή, μη ξεχνάς ότι έχει κι εγγόνι άνεργο. Γιατί, θα ήταν άσχημη ιδέα εάν από τη νέα χρονιά διοριζόταν ο εγγονός της σκουπιδιάρης;’ 

Αυτή είναι μια από τις πρωινές εικόνες ανήμερα της Κυριακής των εκλογών σε χωριό της Μεσσηνίας, και δεν είναι η μόνη. Το μεγάλο νταραβέρι ‘παίχτηκε’ την Παρασκευή (6/10, προ των εκλογών) στην λαϊκή αγορά της Χώρας Μεσσηνίας. Εκεί τα σουλάτσα των υποψηφίων ‘έδιναν κι έπαιρναν’ με την διανομή φυλλαδίων τόσο των υποψηφίων δημάρχων όσο και των συμβούλων της τοπικής αυτοδιοίκησης. 

Σκηνές ‘απείρου κάλλους’ σημειώθηκαν όταν τα καλώδια των μικροφώνων με αυτά των καμερών τυλίχτηκαν ανάμεσα στις ντομάτες, τ’ αγγούρια, τα φασολάκια, τα ψάρια και τα ρούχα που πουλιόνταν με τους υποψηφίους να κάνουν έντονες τις παρατηρήσεις τους στα ηλεκτρονικά μέσα διότι η εικόνα τους – έλεγαν – στραπατσαρίστηκε. ‘Πώς θα βγούμε το βράδυ στα τοπικά Μέσα, κανένα μοντάζ δεν είναι ικανό να περισώσει την εικόνα μας, πάει ξευτιλιστήκαμε…’, ανέκραζαν όλοι άγρια θυμωμένοι. Τώρα, το γιατί μαζεύτηκαν όλοι στην λαϊκή αυτής της πόλης των 3500 περίπου κατοίκων, ούτε ο καλύτερος δημοσκόπος θα μπορούσε νομίζω να δώσει απάντηση. Ή η απάντηση είναι πολύ απλή κι έγκειται στο γεγονός ότι την συγκεκριμένη Παρασκευή 6/10 ήταν η μόνη λαϊκή αγορά που είχε να κάνει με τρεις υποψηφίους δημάρχους οι οποίοι διεκδικούν τον δήμο Πύλου-Νέστορος – κάτω από την ιδία κομματική ‘σημαία’ διανθισμένη κατά τι και με ολίγον πράσινο για να δέσει η ‘σαλάτα’ –, και η πόλη Χώρα είναι ο μεγαλύτερος πόλος από τον οποίο πολλά κρίνονται σχετικά με την έκβαση των αποτελεσμάτων. 

Κι εννοείται ότι άπαντες οι υποψήφιοι επικέντρωναν τα ενδιαφέροντά τους γύρω από την ακρίβεια που μαστίζει όχι μόνο τα χωριά όπου σχεδόν κάθε σπίτι διατηρεί εν πάση περιπτώσει κι από έναν κήπο το καθένα, αλλά την Ελλάδα που γονάτισε μπροστά στην ακρίβεια, ποιος την νοιάζεται;  Και …στρώμα κάτω τα πολυτελή τους φυλλάδια πεταμένα, και ντάνες τα ψηφοδέλτια να μοιράζονται ‘σταυρωμένα’ με την φάτσα ενός εκάστου εξ αυτών, με αποτέλεσμα φασολάκια των 4.5 ευρώ, ντομάτες του 1.80 ευρώ, οι μπάμιες …,καλύτερα να μη αναφέρω τιμή κι αρχίζετε να παραληρείτε, οι πατάτα στο 1.10 ευρώ κλπ, κλπ, να γίνονται ένας αχταρμάς με τα αιρούμενα φέιγ βολάν που κάποιοι πιτσιρικάδες προκειμένου να βγάλουν τα έξοδα του καφέ τους, τα σκορπούσαν αφειδώς και όπου έλαχε.

Οι νέοι με τα ακουστικά τους στα αυτιά να κάνουν τη βόλτα τους αδιάφοροι, λες κι ότι γι αυτούς ούτε ακρίβεια τους γαργαλούσε τις τσέπες, λες και η στρωματσάδα των βιογραφικών των υποψηφίων δεν τους ένοιαζε, λες κι ο παππούς από δίπλα που γύριζε τις τσέπες του ανάποδα για να βρει τα 0,30 σεντς που του έλειπαν προκειμένου να συμπληρώσει τα 1.80 ευρώ που κόστιζε η ντομάτα για να φτιάξει δυο σαλάτες, τίποτα δεν τους ενδιέφερε παρά βυθισμένοι στην μουσική τους απολάμβαναν το ‘τώρα’, το ‘σήμερα’, την ‘στιγμή’ τους.

Μπουχτίσαμε από υποψηφίους. Κάθε γειτονιά και τον δικό της ‘σωτήρα’ έτοιμος από Δευτέρα να λύσει ‘όσα οι άλλοι προηγούμενοί του πέντε χρόνια πριν ήσαν είτε αδιάφοροι στα προβλήματα που ήσαν εκεί και δεν τα έβλεπαν, είτε τα θεωρούσαν ελάσσονος σημασίας και τα μετέθεταν για την επομένη περίοδο’. 

Οι περισσότεροι, δυστυχώς, προσέρχονται στις κάλπες όχι με κύριο μέλημά τους την επιλογή των άξιων και δημιουργικών αλλά για να έχουν ένα μέσον πρόσβασης προκειμένου να εξυπηρετήσουν εαυτούς ή άντε και το σόι. Υπάρχουν κι άλλοι που προσέρχονται στην κάλπη προκειμένου να νοιώσουν τη συμμετοχική τους δημοκρατία. Και το ‘πανηγύρι’ των εκλογών, βαστά γερά, αδέρφια!  Με υπευθυνότητα και επιλογή στους καλύτερους προσέλθετε, και προ παντός ψυχραιμία.