Η Δέσποινα Γρηγοριάδη είναι ιδιωτική υπάλληλος, τα τελευταία πέντε χρόνια ασχολείται με το γράψιμο και με διαφορά άρθρα και διηγήματα. Ηλεκτρονικά κυκλοφορεί το πρώτο της διήγημα με τίτλο “Ξεκλειδώνοντας την καρδιά μου”.

Οφείλουμε να τη σεβαστούμε

Η ζωή δεν ρωτάει για τίποτα, η ζωή μόνο να προχωράει μπορεί.

Απλά στεκόμαστε ως θεατές, τα βλέπουμε όλα από μια απόσταση, και πάντα κάτι μένει στη μέση. (κάτι που θέλαμε να πούμε, κάτι που δεν καταφέραμε να εκπληρώσουμε, κάτι που ακούσαμε κι απλά αδιαφορήσαμε).

Έτσι λοιπόν, κάνεις από εμάς δεν μπορεί να νιώσει <<ανακούφιση από τα διάφορα συναισθήματα>> πάντα θα παρουσιάζονται – στην οθόνη της ψυχής μας.

Οφείλουμε όσα νιώθουμε – να τα αποδεχτούμε.

Οφείλουμε να συνεχίσουμε ξανά, ο καθένας μας έχει τον “δικό του χρόνο”. Δικαιούμαστε να τον ζήσουμε, όπως λαχταρά η ψυχή μας. Έτσι κι αλλιώς ζούμε στο τώρα, το χθες έφυγε, και το μέλλον είναι μια άγνωστη σελίδα. Όπως λένε : Η ζωή δεν είναι τίποτα παρά μόνο –  μια συνεχόμενη προσπάθεια – ακόμα και μέσα από τα τραύματα μας.

Οφείλουμε όσα μαθαίνουμε – να τα εφαρμόζουμε.

Όλα όσα διαπιστώνουμε οφείλουμε όχι μόνο να τα πιστέψουμε. Αλλά  να πάρουν και μια  μορφή γύρω μας . Τότε ξεκινάει μια <<αληθινή ζωή >> σε ό, τι  αντιληφθήκαμε, και μας έδειξε μια πραγματικότητα του κρυμμένου εαυτού μας. Τi μας κάνει ευτυχισμένους τελικά, και πως να παλέψουμε γι’ αυτό. Είναι κάποια πράγματα – που αξίζει να δοκιμαστούμε- όσο κι αν τρέχει η ζωή.