Αναστασία Φωκά

Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω τα παιχνίδια του μυαλού. Τι ακριβώς γίνεται μέσα σε μια στιγμή και σου έρχονται πράγματα άκυρα στην σκέψη, θαμμένα από χρόνια. Και θέλεις να τρέξεις εκεί… η υπομονή σου διαλύεται.
Γύρισα σπίτι απόψε. Περίεργη νύχτα. Από αυτές που το μυαλό παίζει αυτά τα παιχνίδια. Άνοιξα το ντουλάπι στο σαλόνι, που έχω τις παλιές μου σημειώσεις, χωρίς να βγάλω παπούτσια, μπουφάν και τα συναφή. Τότε που έγραφα ακόμα σε χαρτί. Έγραφα κι έσβηνα , χωρίς να πετάω τίποτα. Δεν ξέρω πως ξύπνησε αυτή η επιθυμία. Μάλλον ξέρω… από το πρωί προσπαθούσα να θυμηθώ κάτι που είχα γράψει ένα βράδυ για την καψούρα. Θυμάμαι εκείνο το βράδυ λες και ήταν χθες
Και έχουν περάσει πολλά πολλά χρόνια από τότε…
… “Την σκαπουλάρω από το όνειρο. Είμαι εκείνη που θυμάται, σαν να έχω ένα τρακτέρ που οργώνει τα νεύρα μου, πριν με πάρει ο ύπνος. Όχι, πριν θυμηθώ το βράδυ που κατέβηκα στο Σούνιο. Είχα χρόνια να κλάψω για γυναίκα. Να πίνω μια θάλασσα από καψούρα και να τραγουδάω μόνη. Όχι, εκείνα τα σκυλάδικα που κάποιοι τα έχουν ονομάσει με ευκολία “καψουροτράγουδα”. Δεν είναι! Μακάρι να ήταν.
Με αυτά τα τραγούδια μεγαλώσαμε. Κι όμως στην ουσία με κανενός τα τραγούδια δεν μεγαλώσαμε. Μόνοι μας μεγαλώσαμε. Με σιωπές. Άλλου χρωστάμε αν θελουμε κάπου να χρωστάμε…”
Πάνω στις σελίδες της σιωπής, λέω πως έρωτας δεν υπάρχει. Ανάγκη για έρωτα υπάρχει. Αυτή τον δημιουργεί και τον κορυφώνει η αναζήτησή του. Ζήτω λοιπόν οι ανεκπλήρωτοι έρωτες! Και ζήτω που είναι ανεκπλήρωτοι κι επιμένουμε παρά ταύτα.
Ο έρωτας είναι η επιμονή μας. Αυτό θα πει ανάγκη για έρωτα. Γιατί ενώ έχουμε την πείρα του ανεκπλήρωτου και της μικρής του διαρκείας και της ταλαιπωρίας που μας γεννά, αυτή η αγωνία, αν είναι έρωτας ή δεν είναι, επανερχόμαστε σε αυτό το θέμα. Επομένως, ο έρωτας είναι δημιουργία και έχει τόσες ιδιαιτερότητες, όσοι και οι συμμετέχοντες σε αυτό το υπέροχο παιχνίδι. Ένα συναρπαστικό παιχνίδι που μας κάνει να ζήσουμε το καλύτερο, αλλά και το χειρότερο, δηλαδή να υποφέρετε για να κατακτήσετε τον απαραίτητο χρόνο στην κοινή ευτυχία. Ένα χώρο που θα σας επιτρέψει να αγαπήσετε και που θα επιτρέψει στον άλλον να σας αγαπήσει.
Γιατί να μην παίξετε με έναν τρελό έρωτα, αλλά δίχως να τρελαθείτε; Παίξτε με τον έρωτα, μην του επιτρέψετε όμως, να παίξει μαζί σας.

Αναστασία Φωκά