Ο Ηλίας Καραβόλιας είναι Οικονομολόγος  με ειδίκευση Γενικής Θεωρίας και Οικονομικής Πολιτικής. Κατέχει Master of Arts από το European Institute of Philosophical  Anthropology.

GREEK RESTAURANT-THE BEST IN THE CITY- NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD

Επισκεφθείτε τη νέα ιστοσελίδα μας visit our new web site

Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια λιτότητας και δημοσιονομικής προσαρμογής με βίαιη εσωτερική υποτίμηση στη ζωή μας.
Να κοπούν οι συντάξεις και τα εισοδήματα των Ελλήνων, να εκτιναχθεί η ανεργία στις χώρες του Νότου, να κλείσουν πολλές επιχειρήσεις και να χρεωθούν περισσότερο οι ελλειμματικές χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.
Έπρεπε να γεννηθεί πόλεμος στα ευρωπαϊκά εδάφη, να εκτιναχθεί ο πληθωρισμός, να κινδυνεύσει από αέριο και ενέργεια η ΕΕ ώστε σήμερα ( πολλά χρόνια μετά την ελληνική κρίση χρέους αλλά μπροστά στην πιθανότητα για μεγάλη κρίση χρέους της Ιταλίας, όπου έπεσε ο Ντράγκι) το ευρώ να έχει επιτέλους έναν μόνιμο διαθέσιμο αγοραστή κρατικών ομολόγων (ΕΚΤ) με διακριτική πάντως ευχέρεια παρέμβασης.
Από σήμερα, με την αντιπληθωριστική άνοδο 0,5% των επιτοκίων μετά από πολλά χρόνια και αφού πήγε στο 1:1 η ισοτιμία με το δολάριο, το ευρώ ως εμπόρευμα-χρέος θα έχει στο καπιταλιστικό ασυνείδητο ένα έσχατο καταφύγιο ανάγκης που θα καλείται Transmission Protection Mechanism – Μηχανισμός Προστασίας Μετάδοσης ( σημ: η ποσοτική χαλάρωση τελείωσε, ζήτω η νέα ευέλικτη ποσοτική χαλάρωση).
Εκ κατασκευής το νομισματικό σύστημα της ΕΕ είχε όρια επιρροής στις αγορές αφού έπρεπε πάντα να φρακάρει πάνω στις δημοσιονομικές περιφράξεις και στις βαθμολογήσεις των κρατών μελών.
Έχουμε μια σημαντική αλλαγή στην αξιολόγηση των κρατικών ομολόγων της Ευρωζώνης : μεταφέρεται σε ”δημόσιο” ευρωπαϊκό φορέα η χρηματοπιστωτική αξιολόγηση των κρατών μελών.
Πλέον ο ευρωπαϊκός χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός αποκτά νέα μορφή. Τα κράτη υποτίθενται ότι δεν θα άγονται και θα φέρονται από την βαθμολόγηση των Big 4 για να εκδώσουν χρέος και να δανειστούν από τις αγορές.
Το χρήμα-χρέος( ομόλογα) που θα κυκλοφορεί στη δευτερογενή αγορά δεν θα έχει αποδόσεις μόνο με όρους δυναμικής των αγορών.
Θα έχουμε για πρώτη φορά έναν δυνητικό μηχανισμό εξισορρόπησης των ανισορροπιών από το πώς βλέπουν οι αγορές την κατάσταση της οικονομίας και του χρέους των διαφορετικών χωρών της Ευρωζώνης.
Περιορίζεται δηλαδή ο κίνδυνος να υπάρχουν πολύ μεγάλες αποκλίσεις στις αποδόσεις, και άρα εκτίναξη των spreads όπως και αύξηση των ασφάλιστρων κινδύνου, ιδίως εάν αρχίσει να τίθεται θέμα βιωσιμότητα χρέους μιας χώρας, εξαιτίας της αύξησης του κόστους δανεισμού.
Μην βιαστούμε πάντως να πούμε ότι ξεπερνάμε σε παρεμβατική ισχύ, ρυθμιστικό και εποπτικό ρόλο την Fed και τις ΗΠΑ.
Ας κρατήσουμε κάποιες επιφυλάξεις όσον αφορά το τελικό δυνητικό τείχος προστασίας των οικονομιών από τα παίγνια των ισχυρών κερδοσκόπων.
Δεν έφθασε η στιγμή που η Πολιτική θα ελέγχει την Οικονομία και η Εξουσία τις Αγορές.
Και δεν θα φθάσει ποτέ φυσικά. Ειδικά όσο η ”ανολοκλήρωτη” ΕΕ συνεχίζει να ”τροφοδοτεί” με αποκλίσεις και ανισότητες τις κοινωνίες των χωρών μελών της.
Όσο επιμένει να μην εκδίδει ευρωομόλογα για αμοιβαιοποίηση του χρέους.
Έπρεπε πρώτα να θανατωθεί βάναυσα ο ασθενής Ελλάδα, ενώ τώρα φαίνεται ότι κινδυνεύει περισσότερο η παγκόσμια οικονομία με μόλυνση από τον μεγάλο ασθενή, την καταχρεωμένη Ιταλία….