Η γέφυρα της Λευκάδας είναι πλωτή και συνδέει οδικά το ομώνυμο νησί με τη Στερεά Ελλάδα (νομό Αιτωλοακαρνανίας).

Μέχρι το 1986 τα οχήματα μεταφέρονταν από τη μία πλευρά στην άλλη με αλυσιδοκίνητες σχεδίες (τις λεγόμενες “περαταριές”). Τον Μάρτιο του 1985 το νομαρχιακό συμβούλιο Λευκάδας ενέκρινε την κατασκευή της, με προϋπολογισμό 100.000.000 δραχμές (σε τιμές της εποχής εκείνης). Η μελέτη / σχεδιασμός της έγινε από Έλληνες τεχνικούς και έγινε προσπάθεια να μην αλλοιώσει το περιβάλλον (βενετσιάνικο κάστρο κ.λπ.). Η κατασκευή της ανατέθηκε στην ελληνική εταιρία “Ναυπηγεία Ελευσίνας” και ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1986. Στη συνέχεια, μεταφέρθηκε στον δίαυλο της Λευκάδας όπου και τοποθετήθηκε, στη θέση “Κάστρο” της Λευκάδας. Στις 4 Οκτωβρίου 1986, παραδόθηκε στην κυκλοφορία.

Η γέφυρα έχει μήκος 70 μ., διαθέτει οδόστρωμα πλάτους 9 μ., πεζόδρομους πλάτους 1,4 μ. σε κάθε πλευρά, συνολικό πλάτος 11,8 μ. (9 + 1,4 + 1,4), μπορεί να δεχτεί βάρος οχημάτων μέχρι 60 τόνους. Από τα 70 μ. του μήκους της, τα 50 μ. αποτελούν το μεσαίο τμήμα της, ενώ οι δύο καταπέλτες έχουν μήκος 10 μ. ο καθένας. Το όλο έργο κόστισε τελικά 180.000.000 δραχμές (σε τιμές της εποχής εκείνης) μαζί με τα απαραίτητα λιμενικά έργα που εκτελέστηκαν στην περιοχή. Για τη διέλευση μεγάλων πλοίων η γέφυρα περιστρέφεται (χάρη στο ειδικό προωστήριο σύστημα που διαθέτει), ενώ για τη διέλευση μικρών πλοίων σηκώνονται οι δύο καταπέλτες (με υδραυλικό μηχανισμό), οι οποίοι απέχουν 2 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας. Αυτό επιτρέπει σε πολύ μικρά σκάφη (με μέγιστα έξαλα τα 2 μ.) να διέρχονται χωρίς καμία διαδικασία. Στο μέσο της γέφυρας υπάρχει καμπίνα ελέγχου με κονσόλα, όπου ελέγχονται όλα τα συστήματα της γέφυρας. Οι εντολές για την ενεργοποίηση των μηχανισμών δίνονται με τηλεχειρισμό. Με την κατασκευή της πλωτής γέφυρας κατέστη δυνατό να διέρχεται δεκαπλάσιος αριθμός οχημάτων (600 ανά ώρα) σε σχέση με το παλαιότερο σύστημα (60 ανά ώρα).

Πηγή: Βικιπαίδεια