Η Άννα Κοντοπίδη είναι Συμβολαιογράφος και ζει στη Νάξο

Που λέτε , όταν ήμουν μικιό μικιό είχα πιστέψει πως αν έβαζα τις Λαλάδες μου στο ψυγείο, θα μέναν πάντα φρέσκες και δεν θα γερνούσαν ποτέ. Δεν μου το χε άλλωστε διαψεύσει και κανείς . Ίσα ίσα που όσοι με άκουγαν χαμογελούσαν περίεργα και δάκρυζαν κιόλας αλλά ποτέ κανείς κανείς δεν με κοροίδεψε για την σκέψη μου .

Μετά όμως που μεγάλωσα και Εκείνες «έφυγαν», εγώ τις «ζούσα» δοξάζοντας τες στο νου μου και αρμενίζοντας τες στην καρδιά μου .

Μέχρι που έγινα και γω γιαγιά και ανακάλυψα πως ο μόνος σίγουρος τρόπος να μείνουν αγέραστες και φρέσκες οι Λαλάδες μου, ήταν να τις έχω πρωταγωνίστριες στις αναμνήσεις μου στοργής που σαν παραμύθι τις διηγούμαι στα εγγόνια μου …

Είναι αυτά τα παραμύθια αγάπης με τις πολλές μοσχοβολιές , με τα πολύχρωμα λουλούδια , τα πολλά ανήσυχα άστρα, τα γλυκονανουρίσματα που ημέρευαν τα θεριά στις ψυχούλες μας, τα χτυποκάρδια και τις πολύτιμες σιωπές τους, τα τρανταχτά γέλια , τις αστείες γκάφες , τα γλυκά ψέμματα, τα σιδερωμένα γιακαδάκια, τις καλοχτενισμένες μπλεξιδες , τις τεράστιες αγκαλιές -κρυψώνες , το φιλί στα μάτια για σταματήσουν να τρέχουν τα ποτάμια των δακρύων , τα χατήρια και τα ασίγουρα μαλώματα, τα παράπονα , τα αχόρταγα μπράβο τους …

η γιαγιά Κατίνα η γιαγιά Αννέζα … η γιαγιά Αννέζα η γιαγιά Κατίνα …οι Εστίες της οικογενειακής μου μυθολογίας …

# αφιερωμένο το σημερινό, στις γιαγιάδες (λαλάδες) του κόσμου, που σήμερα γιορτάζουν την γιαγιαδοσύνη τους, και σε μένα, την ψωροφαντασμένη που ελπίζω κάποια στιγμή ο πρίγκηπας Λιοντάρης και η φεγγαροπρόσωπη αμαζόνα να πουν με περηφάνεια ακόμα και για ένα παραμικρό: αυτό το «πήρα» απ την γιαγιά μου