Ο Γιάννης Καραχισαρίδης είναι – γιατί για όσους τον αγαπήσαμε θα τον σκεπτόμαστε στον παρόντα χρόνο – ένα τεράστιο μυαλό. Brilliant mind. Από τα πιο λαμπρά μυαλά της Ελλάδας με έργο πολυσχιδές αλλά και σεμνό. Διευθυντής στο Φεστιβάλ Αθηνών, ο πλέον μακροβιότερος και επιτυχημένος καλλιτεχνικός Διευθυντής στο ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, ισορροπημένα λογικός και συναισθηματικός και εξαιρετικός φίλος. Έντιμος, σαφής, ξεκάθαρος στη σκέψη και στα λόγια. Η είδηση του θανάτου του ήταν ό,τι πιο σκληρό για την Κυριακή που ξημέρωσε. Η στήλη του στην Πόρτα μας-από τα πρώτα στελέχη που έβαλαν μεντεσέδες ατσάλινους ποιότητας, αξιοπιστίας, εμβριθούς και εμπεριστατωμένης ανάλυσης- θα καθοδηγεί τον κοινωνικοπολιτικό βηματισμό μιας χώρας που τον Γιάννη τον τίμησε, αλλά δεν ακολούθησε τον στρατηγικό τρόπο σκέψης του. Του οφείλουμε πολλά, του οφείλω πολλά… Ο Πάνος Μπιτσαξής, 55 χρόνια φίλοι καρδιακοί με τον Γιάννη, είναι από τους φίλους και αρθρογράφους που βρέθηκαν στην Πόρτα από τον Γιάννη μας. Τα “Επίκαιρα και Ανεπίκαιρα” ετοιμάζονταν εμπλουτισμένα να γίνουν βιβλίο. Και ο Γιάννης ήταν πολύ χαρούμενος γι’ αυτό.
Το βιβλίο θα εκδοθεί. Εκείνος που θα λείπει να το καμαρώσει θα είναι ο δημιουργός του.
Τέτοιες στιγμές συνομιλώ με το Θεό και το Σύμπαν. Μπρος σε τούτη την σκληρότητα του θανάτου και δη του ξαφνικού, κάνε Θεέ μου, ο καλός μας φίλος να μας βλέπει , να μας χαμογελά στωϊκά και να οδηγεί τα βήματά μας για αυτά που δεσμευόμαστε να κάνουμε για εκείνον εν απουσία του.
Η θέση του στην Πόρτα μας θα παραμείνει ακλόνητη και στιβαρή, χαραμάδα φωτεινή του σπινθηροβόλου μυαλού του για τον κόσμο που τον διαβάζει. Όπως ακριβώς είναι και ο Γιάννης μας. Ευφυές μυαλό, μέγας σκηνοθέτης, ικανότατος Οικονομολόγος, μορφή στον καλλιτεχνικό κόσμο και εκτός ελληνικών συνόρων. Θυμηθείτε το άρθρο του για τον Τζεφιρέλι (Φράνκο Τζεφιρέλι: Αποχαιρετισμός στον Μαέστρο, του Γιάννη Καραχισαρίδη)
Καλό κατευόδιο, Αγαπημένε μου. Ποιος το περίμενε ότι θα γράφαμε τέτοια για σένα…Πόσο θα μας λείψεις…