Τι σημαίνει για εσάς η υποψηφιότητα για το δήμο Αθηναίων;

Σημαίνει ότι βάζω όλες μου τις δυνάμεις για να κάνουμε επιτέλους την Αθήνα μια πόλη φιλική, ανθρώπινη και λειτουργική για όλους. Μια πόλη που θα διευκολύνει και δε θα δυσκολεύει περαιτέρω τη ζωή μας. Ο δημότης, ο πολίτης, ταλαιπωρείται από το κεντρικό κράτος κάθε μέρα σε πολλούς τομείς. Εμείς έχουμε ένα πολύ συγκεκριμένο στόχο: ο Δήμος να μην είναι πια μέρος του προβλήματος, αλλά στο πλευρό των Δημοτών. Να λύνει προβλήματα όχι να δημιουργεί επιπλέον. Αυτή είναι και η διαφορά μας με τις άλλες υποψηφιότητες. Ότι μοναδικό μας μέλημα είναι η Αθήνα, δεν είναι ούτε τα ποσοστά που θα πιστωθούν σε κάποιο κόμμα, ούτε το να χρησιμοποιήσουμε την Αθήνα ως εφαλτήριο για κάτι άλλο.

Ποιο είναι το κύριο πρόβλημα αυτής της πόλης όπως το έχετε εντοπίσει από τις περιοδείες σας στις γειτονιές;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα; Ότι το κυρίαρχο συναίσθημα στο μυαλό των Αθηναίων είναι η εγκατάλειψη. Ο καθένας και η καθεμία το λέει με διαφορετικό τρόπο βέβαια. Άλλοι μιλούν για τα σκουπίδια, άλλοι για σπασμένα πεζοδρόμια, άλλοι μιλούν για την ανομία. Η αίσθηση όμως είναι ότι ο κάθε πολίτης έχει μείνει μόνος του. Και παλεύει μόνος του. Αυτό θέλουμε να αλλάξουμε. Είναι ώρα να παλέψουμε μαζί για την Αθήνα που θέλουμε.

Τι εισπράττετε από τους δημότες;

Παρόλη την εγκατάλειψη, οι κάτοικοι, οι δημότες που συναντώ κάθε μέρα σε όλη την Αθήνα, παλεύουν για να κρατήσουν όρθιες τις γειτονιές τους. Και, ξέρετε, δεν μου λένε μόνο για τα προβλήματα, αλλά πολλές φορές έχουν και τη λύση για τα θέματα που τους απασχολούν. Μια λύση που μπορεί να είναι πολύ απλή, αλλά δεν εφαρμόζεται γιατί, για παράδειγμα, δεν βρίσκουν ποιου αρμοδιότητα είναι ή χάνεται στην κόλαση της γραφειοκρατίας. Οι άνθρωποι της γειτονιάς λοιπόν, είναι διατεθειμένοι να δώσουν ώρες από τον προσωπικό τους χρόνο για να βοηθήσουν να βρεθεί η λύση ή να συζητήσουν για το πως μπορούν να γίνουν καλύτερα τα πράγματα. Προσωπικά, δεν ξεχνάω τον Δημήτρη από τη Λαμπρινή, πατέρα δύο υπέροχων μικρών κοριτσιών, που διατηρεί κατάστημα στη γειτονιά. Όταν τον συνάντησα για δεύτερη φορά μου είπε χαριτολογώντας : «Α, ξανά εδώ; Αντί να πάνε τα παράπονα στο Δήμαρχο, έρχεται ο Δήμαρχος στα παράπονα;». Αυτός κύρια Λιάκου, είναι ο στόχος μου. Σήμερα ως υποψήφιος και αύριο ως Δήμαρχος, αν με εμπιστευτούν οι συμπολίτες μου, να είμαι πάντα εκεί δίπλα στο πρόβλημα. Γιατί εκεί είναι και η λύση συνήθως.

Έχετε σκεφθεί πώς θα αντιμετωπισθεί το θέμα των αστέγων στο κέντρο;

Οι στατιστικές δείχνουν ότι 9.000  άστεγοι ζουν στην Αθήνα. Το 65% όσων βρίσκονται σήμερα στον δρόμο είναι «νεοάστεγοι», δηλαδή ζουν χωρίς στέγη από το 2010 που η κρίση έγινε ιδιαίτερα έντονη στην Ελλάδα. Οι 8 στους 10 είναι άντρες, με την πλειοψηφία τους να έχει αρκετά υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, ενώ  οι περισσότεροι ήταν εργαζόμενοι, κυρίως σε τομείς που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την κρίση. Για μένα η λύση έχει μια μόνο οδό: Έχουμε εκατοντάδες εγκαταλελειμμένα σπίτια στην Αθήνα. Ανακαίνιση λοιπόν και παραχώρηση στους δυστυχείς αυτούς συνανθρώπους μας. Σε όσους θέλουν να βρουν στέγη, σε εκείνους που βρέθηκαν στον δρόμο πολύ πρόσφατα και φυσικά σε όσους χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη και τους τοξικοεξαρτημένους. Με μοναδική προϋπόθεση  να συμβουλεύονται τους κοινωνικούς λειτουργούς οι οποίοι θα εργάζονται στις ειδικές υπηρεσίες του Δήμου. Θα τους βοηθούν να βρουν δουλειά, να συμπληρώσουν αιτήσεις, να λάβουν επιδόματα, να βρουν γιατρούς και φάρμακα. Έτσι θα προχωρήσουμε και σε επανένταξη αυτών των ανθρώπων σε μια κοινωνία η οποία στο παρελθόν τους απέβαλε.

Έχετε μιλήσει για συνεργασίες για το καλό της Αθήνας. Είναι εφικτό; Πώς και πού θα βρείτε ανταπόκριση;

Είναι αναγκαίο όχι απλώς εφικτό. Συνεργασίες όπου συγκλίνουμε προγραμματικά, συνεργασία με μοναδικό γνώμονα το καλό των Αθηναίων σε όποιο θέμα υπάρχει συμφωνία. Το ζήτημα των ναρκωτικών για το οποίο έστειλα επιστολή και απάντησε ο κ. Ηλιόπουλος, ήταν μόνο ένα από τα πολλά, έχουμε υποχρέωση οι συνυποψήφιοι να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι και να δούμε το πού συμφωνούμε. Άλλωστε με τον Κλεισθένη, η συνεργασία στο δημοτικό συμβούλιο θα είναι απαραίτητη ούτως ή άλλως.

Υπάρχει κάποιος από τους αντιπάλους σας που θα μπορούσατε να συνεργαστείτε;

Με όλους, εκτός βεβαίως από τον όποιο υποψήφιο της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής.

Πριν κλείσω αυτή τη συνέντευξη δεν θα μπορούσα να μην σας ρωτούσα τη γνώμη σας για το μέλλον του ΚΙΝ.ΑΛ.

Το μέλλον της προοδευτικής παράταξης είναι το μεγάλο ζητούμενο για κάθε πολίτη, όπως εγώ, που δεν εκπροσωπούμαστε ούτε από τη ΝΔ ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ παραμένει το όργανο της Ευρωπαϊκής Συντήρησης στην Ελλάδα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δε μπορεί να αποβάλλει τα διχαστικά του ένστικτα. Ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας είναι προοδευτικό, αλλά δυσκολεύεται να βρει χώρο πολιτικής έκφρασης αυτήν την περίοδο. Η προσπάθεια που έγινε πέρσι με τη δημιουργία του ΚΙΝΑΛ έδειξε ακριβώς ότι υπάρχει χώρος για έναν μεγάλο προοδευτικό πόλο. Περισσότεροι από 210.000 άνθρωποι συμμετείχαν σε εκείνη τη διαδικασία. Πολύ αμφιβάλλω αν π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να κινητοποιήσει τόσο κόσμο για μια εσωκομματική του διαδικασία. Όμως δεν αρκεί αυτό και δυστυχώς φάνηκε από τη συνέχεια. Η όποια συμπαράταξη οφείλει να γίνεται πάνω σε συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις με σαφώς προοδευτικό πρόσημο. Αυτό οφείλει να προσφέρει ξανά η παράταξή μας στην Ελλάδα και στους Έλληνες.