Συνδεθήκαμε με μια αγνή και άδολη φιλία, που εξελίχθηκε σε αδελφική σχέση και κράτησε 40 και κάτι χρόνια, μέχρι σήμερα…

Μοιραστήκαμε στιγμές, σκέψεις, γέλιο, ομορφιές που μόνο με ανθρώπους με τη δική σου αγνότητα ψυχής και καθαρότητα καρδιάς, μπορείς να μοιραστείς.

Πολίτης του κόσμου, ευγενής, αξιοπρεπής ως το τέλος, θυμάμαι τη φωνή σου στην τελευταία μας τηλεφωνική συνομιλία, πριν μερικές εβδομάδες, με πάντα το «Δόξα τω Θεώ» στα χείλη σου. Κι ας καταλάβαινες…

Ήρεμος, με αγαπημένους φίλους κοντά, ιδιαίτερα τον Πάνο Δέρβο και την Έλενα Περβαινά (που ήταν στην πραγματικότητα «η οικογένειά σου»), αναχώρησες ήσυχα και διακριτικά, όπως έζησες.

Θα αναπαύεσαι μέσα μου, μαζί με όλους μου τους αγαπημένους που προπορεύτηκαν.

Κρατώ το γέλιο μας, τυπωμένο σε φωτογραφίες από την μακροχρόνια φιλία και συνεργασία μας, τα μουσικά μας ταξίδια με τελευταία τη συμμετοχή σου στην παράστασή μου «Σαν τότε, σαν πάντα… τραγουδώντας», ένα αφιέρωμα στο Ελαφρό τραγούδι και στο Φεστιβάλ Τραγουδιού, το οποίο υπηρέτησες με συνέπεια, με συνέχεια και προπάντων με αγάπη…

Θα θυμάμαι πάντα το κατάμεστο συνεδριακό της ΔΕΘ “ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΕΛΛΙΔΗΣ” και το θυελλώδες χειροκρότημα του κόσμου που σε υποδέχτηκε, μαζί με τις εμβληματικές φωνές της Ζωής Κουρούκλη (αξέχαστη πια), και της Γιοβάννας (ιδιαίτερα στο ντουέτο σας “Οι ομπρέλες του Χερβούργου”), με τη συμμετοχή του Πάνου Δέρβου και την Έλενας Περβαινά, αποδεικνύοντας ότι για τα σημαντικά, δεν “υφίσταται” χρόνος…

Κι όπως η αγάπη δεν έχει ηλικία, δεν έχουν ηλικία τα τραγούδια σου αλλά ούτε κι εσύ, καθώς θα συμβολίζεις πάντα τη Νιότη μας…

Καλό ταξίδι με τους αγγέλους…

…ΠΑΛΙΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ!