— Ο τόπος υμνήθηκε από τον Ανδρέα Εμπειρίκο. Στο λεύκωμα του σώζονται υπέροχες φωτογραφίες από τη δεκαετία του 60. Είναι το σύμπλεγμα των παραλιών και των βράχων του Αγίου Κυπριανού. Το ξωκλήσι του λευκό και λιτό, βιγλάτορας της φύσης και της ήρεμης τάξης της που αντέχει και στο πιο σφοδρό μελτέμι.

— Στον αυλόγυρο του ναΐσκου δυο νέοι μουσικοί έστησαν συναυλία τζαζ  φωτισμένοι από την άχνα της πορτοκαλί αυγουστιάτικης σελήνης. Μυσταγωγία αληθινή. Ένωσαν με μαεστρία ένα ούτι κι ένα μπάσο και βυθίστηκαν στη δίνη του παράξενου αυτοσχεδιασμού μιας μουσικής που σαν να συμπλήρωνε τη βουή της θάλασσας.

— Έμπνευση ένοιωσε μέχρι και ο γαϊδαράκος που κατοικεί στο παρακείμενο οικόπεδο. Όταν σταματούσε η μουσική άρχισε να γκαρίζει λες και ζητούσε να συνεχιστεί. Με το τρόπο του τραγουδούσε.

— Ο Άγιος Κυπριανός θα είχε ενθουσιαστεί. Παρά την σοβαρή ενασχόληση του με τη σωτηρία των πεπτωκότων και το περισπούδαστο κείμενο για την ενδυμασία των παρθένων θα θυμόταν ότι πριν γίνει Χριστιανός θήτευσε στη μαγεία. Θα έβλεπε ότι υπάρχει και εκ Θεού καλή «μαγεία”. Ίσως να άλλαζε το ύμνο λόγιο στους ρυθμούς της Τζαζ.

— Τα πιο σπουδαία συμβαίνοντα τα καλοκαίρια δεν γίνονται στο Νάμος και τη χλίδα της αυτάρεσκης και θλιβερής συνάμα πλουτοκρατίας και νομενκλατούρας του εκάστοτε συρμού. Γίνονται εκεί που δεν τα περιμένεις με ποιότητα που μένει στη μνήμη δια παντός. Όπως αυτή η συναυλία του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Άνδρου  στον Άγιο Κυπριανό.

*Μπράβο στους τζαζίστα Αλέκο Βρέττο και Χάρη Χαραλάμπους.

Ποιος ήταν ο Αννίκερις: 

* Ο Αννίκερις ήταν φιλόσοφος ο οποίος πίστευε ότι η ηδονή εξαρτάται και από τις σχέσεις του ατόμου με το περιβάλλον του. Η πραγματική χαρά και η απόλαυση επιτυγχάνονται μέσα στην κοινωνία με τους φίλους, τους οικείους και τους συγγενείς. Φίλους τους οποίους θα πρέπει να επιλέγουμε όχι μόνο με βάση τις δικές μας ανάγκες αλλά εξαιτίας της αγαθότητας και της φυσικής στοργής. Η χαρούμενη διάθεση της διδασκαλίας του αναπτύσσεται σε αντίθεση με την πεσιμιστική διάθεση άλλων φιλοσόφων. Τέλος δεν πίστευε ότι ο «λόγος», η λογική δηλαδή από μόνη της μπορεί να μας εξασφαλίσει από το λάθος