Γιάννης Παπαϊωάννου

Ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος (Bill Columbia) φίλος και παλιός συνάδελφος στην Columbia, το 2011 μου λέει:

– Ρε Γιαννάκη στο Θέατρο Μελίνα Μερκούρη στο Ίλιον θα κάνουμε μαζί με τον Χρήστο Κωνσταντίνου ένα αφιέρωμα στον Άκη Πάνου. Θα τραγουδήσει ο Μανώλης Τοπάλης, η Σοφία Εμφιετζή και ο Χρήστος. Θα έρθεις να μας σουλουπώσεις, μιας και μας ξέρεις όλους τόσα χρόνια.

– Δεν χρειάζεται να με ρωτάς. Ποια μέρα και τι ώρα.

– Αυτήν την Παρασκευή στις 9 το βράδυ.

Στις 7 πάμε μαζί την ώρα που κάνουν πρόβα. Δεν μιλάω, απλά κάθομαι στην console και χωρίς να με δούνε τους φτιάχνω τον ήχο. Τελείωσαν την πρόβα, με βλέπουν και ξαφνιάζονται.

– Καλά τώρα που είναι εδώ και ο Γιαννάκης θα πάμε στα ουράνια, λέει ο Χρήστος.

Γέμισε το θέατρο. Η βραδιά πήγε πολύ καλά με τον κόσμο να τραγουδάει όλα, μα όλα τα τραγούδια του Άκη μαζί με την ορχήστρα.

Σήμερα το μεσημέρι μου τηλεφωνεί ο Βασίλης για να μου πει ότι ο Χρήστος το πρωί την ”έκανε για τα ψηλά αλώνια.”

Δεν θέλω να σας πω περισσότερα. Ένα μόνο στον Χρήστο.

Τον Σιδερής” “Αχ βρε ντουνιά”  (Δικό σου με τους στίχους του Δημήτρη Αποστολάκη)  που είπες εκείνο το βράδυ και με σπάραξες, το έχω ηχογραφημένο και θα το δώσω ξέρεις εσύ. Εδώ το ακούμε από τον δίσκο σου. ”Κάνω τη ρίζα μου φτερό.” 

”Θέλω σε βάζω
στη καρδιά ψεύτη ντουνιά,
θέλω σου λέω, γειααα σου.