Ανοιχτή πόρτα

Βόλτα στην Αθήνα: Ας ξαναδιεκδικήσουμε τη πόλη, του Μάνου Στεφανίδη

Spread the love

Μάνος Στεφανίδης

 

 

 

 

 

* Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης
και Αναπληρωτής Καθηγητής

στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Χτες … θαυμάζοντας τον εντυπωσιακά ανακαινισμένο ναό του Αγίου Κωνσταντίνου απέναντι από το Εθνικό Θέατρο και κάτω από την Ομόνοια. Ένα επιβλητικό κτίσμα αυστηρού νεοκλασικισμού σχεδιασμένο από τον διανοούμενο εστέτ Λύσανδρο Καυταντζόγλου ακριβώς απέναντι στον νεοαναγεννησιακό εκλεκτικισμό του Τσίλλερ.

Τα θυρανοίξια του ναού έγιναν το 1901 και το όνομα του οφείλεται στον τότε διάδοχο Κωνσταντίνο.

Η αψίδα του ιερού του βλέπει στην άθλια υποβαθμισμένη οδό Μενάνδρου ενώ όλη η γύρω περιοχή μυρίζει ούρα και εγκατάλειψη.

Περπάτησα από την Λιοσίων και την πλατεία Βάθη ως την πλατεία Θεάτρου και την Βαρβάκειο Αγορά και από την Λέρνομαν ως την Κουμουνδούρου και είχα παντού την ίδια στυφή γεύση. Στα στενά γύρω από την Ομόνοια νεαροί και νεαρές τρυπιόντουσαν μέρα μεσημέρι σε δημόσια θέα, βαποράκια αρμένιζαν στο Πολυτεχνείο ενώ αναρίθμητοι άστεγοι βολεύονταν σε κάθε κόγχη από την Κλαυθμώνος ως την Αθηνάς και την Ευριπίδου. Την πλατεία Κοτζιά και την πλατεία Κάνιγγος. Παντού κλειστά μαγαζιά, βρώμα και δυσωδία, λουμπενοποίηση και μιζέρια.

Πρώτη φορά είδα επίσης τόσες πολλές ισλαμικές μαντήλες στο κέντρο αλλά και την απόλυτη κυριαρχία ξένων- Ασιατών κυρίως αλλά και Ανατολικοευρωπαίων- που σε κοιτούν με μίσος στις ιστορικές γειτονιές από την πλατεία Καραϊσκάκη ως την Βικτωρίας και την Αριστοτέλους. Και βέβαια ουδεμία παρουσία αστυνομίας. Για να σταματήσει, έστω, τις εισβολές αυτοκινήτων και μηχανών στους πεζοδρόμους π.χ του Μεταξουργείου.

Επιτύχαμε έτσι την πολυπολιτισμικότητα; Μάλλον καταφέραμε είτε με έξαλλες πολιτικές είτε με ανυπαρξία πολιτικής να αφελληνίσουμε το κέντρο της Αθήνας καθιστώντας το δυσάρεστο ή και επικίνδυνο σε τουρίστες και σε ντόπιους. Υπάρχουν σημεία που δεν βλέπεις ούτε γυναίκα ούτε ελληνικό μαγαζί. Που δεν ακούς ελληνικά. Μια τέτοιας έκτασης εγκατάλειψη, μια τέτοια πρωτοφανής υποβάθμιση περιουσιών και κοινωνικού ιστού είναι η χρυσή ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για να σαρώσει στις επόμενες εκλογές οψέποτε γίνουν. Ποιός θα κατηγορήσει για φασισμό ή ρατσισμό τους κατεστραμμένους και τους αποδιωγμένους από τις γειτονιές τους τις ίδιες κατοίκους;

Η αριστερά με τον νεφελώδη όσο και υποκριτικό καταγγελτισμό της αλλά και την ανυπαρξία πολιτικής έχει τεράστια ευθύνη για το σημερινό αίσχος. Ως κυβέρνηση μάλιστα εξαντλεί την ευαισθησία και τον ανθρωπισμό της σε λεκτικές κορώνες. Ενώ απαιτούνται άμεσες πρωτοβουλίες. Επαναλαμβάνω πράγματα που υποστηρίζω χρόνια. Ο αργός θάνατος της πρωτεύουσας αντανακλά την ραγδαία παρακμή όλης της χώρας.

Ξανακοιτάζω το αυστηρό δημιούργημα του Καυταντζόγλου, προϊόν μιας άλλης εποχής και μιας άλλης αισθητικής. Πόσο θα αντέξει απομονωμένο εν μέσω αλλόγλωσσων φυλών και ντόπ μαφίας; Τα γκράφιτι παραμονεύουν. Θα το σεβαστούν οι διψασμένοι για καθαρές επιφάνειες και οι ασύδοτοι; Τα βράδια εκεί η κυκλοφορία γίνεται αρκούντως επικίνδυνη με τα πορνεία ένα γύρω και τους μαστροπούς στα πεζοδρόμια. Παράδοση άνευ όρων; Η Ευρώπη παίρνει μέτρα συχνά εναντίον μας. Επιτρέποντας να καταστούμε χωματερή ψυχών. Εμείς τι κάνουμε; Εθελοτυφλούμε καταγγέλλοντας από την Εκάλη όσους βιώνουν έναν εφιάλτη στην Ιδωμένη. Τέτοια ευαισθησία!

Πρόταση : Για να “ανακαταληφθούν” αυτές οι χειμαζόμενες περιοχές χρειάζονται άνωθεν δράσεις. Ο απλός κόσμος είναι φοβισμένος και αηδιασμένος και από τον Δήμο και από την Περιφέρεια και από την κυβέρνηση. Δεν θα ήταν, άρα, ευπρόσδεκτη πρωτοβουλία αν η Αρχιεπισκοπή Αθηνών μετέφερε – προσωρινά έστω – την λειτουργία της Μητρόπολης από τον υπό ανακαίνιση καθεδρικό ναό του Ευαγγελισμού στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου η οποία και μέγεθος και κύρος διαθέτει;

Δεν θα τόνωνε μία τέτοια ενέργεια όλη την περιοχή όπως συμβαίνει σε άλλη βέβαια κλίμακα με το επίσης ανακαινισμένο Εθνικό Θέατρο;

Τολμήστε το σεβαστοί ιεράρχες και θα έλθετε έτσι πολύ πιο κοντά στο ποίμνιο σας αλλά και στην ψυχή ενός καθημαγμένου λαού.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

 

14642145_317102398645786_297243327879797558_n.jpg

 

SHARE
RELATED POSTS
Το χειροφίλημα και ο έρωτας (μικρό δοκίμιο για τον πολιτικό ρομαντισμό), του Μάνου Στεφανίδη
Στου Αυγούστου το ξημέρωμα, στου Ιουλίου τη νυχτιά και το καλοκαίρι εχάθη, της Άννας Κοντοπίδη [Νάξος]
Επετειακό κι ένα ποίημα της Κλαίρης Αγγελίδου, του Αντγου (εα) Θεόκλητου Ρουσάκη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.