Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, 

Pane di capo: Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ), Λεωφόρος Κρεμαστής & «Πηγές Καλλιθέας»

Τζίνα Δαβιλά

O Νίκος Κασέρης είναι επαγγελματίας  φωτογράφος από το 1980,

ιδρυτής και δάσκαλος στο πρώτο εργαστήρι φωτογραφίας του Δήμου Ρόδου, 

οικονομολόγος και εκδότης της Kasseris Publications.

Στις 26 Οκτωβρίου 2016 η κ. Τόνια Μοροπούλου μιλώντας στην ΕΡΤ είπε: «Σταμάτησε η λειτουργία όλων των ηλεκτρομαγνητικών συσκευών όταν αντικρύσαμε την Κλίνη του Ιερού Βράχου που θεωρείται ότι εναποτέθηκε το σώμα του Χριστού». Η κ. Μοροπούλου, Αντιπρύτανης του ΕΜΠ και Επικεφαλής της Διεπιστημονικής Ομάδας του Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην Ιερουσαλήμ για την αναστήλωση του Ιερού Κουβούκλιου του Παναγίου Τάφου παρουσίασε στις 6 Μαρτίου 2017 το χρονικό της Αναστήλωσης του Παναγίου Τάφου στο Καστέλλο της Μεσαιωνικής Πόλης Ρόδου, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου και εκλεκτών προσκεκλημένων από την Παγκόσμια Θρησκευτική Ηγεσία και την Πολιτική.

Είναι λίγες οι συγκλονιστικές στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου. Η κ. Μοροπούλου, ευλογημένη η ίδια για την ανεπανάληπτη εμπειρία της, μετέδωσε στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου τις στιγμές που έζησε και ζει η ίδια και η ομάδα της στα Ιεροσόλυμα. Ο μάστορας της επαγγελματικής φωτογραφίας κ.Νίκος Κασέρης απαθανάτισε τις εικόνες της παρουσίασης ώστε να έχουν και οι απόντες της παρουσίασης μια ιδέα του επιστημονικού βηματισμού της Αναστήλωσης και Προστασίας του Ιερού Κουβουκλίου του Τάφου του Χριστού.

Το γεγονός από μόνο του μιλά. Είναι ζωντανό. Γι’αυτό για πρώτη φορά στο περιοδικό μας:

α) η παρούσα συνέντευξη αποτελεί το editorial Μαρτίου 2017

β) το παρόν άρθρο αφιερώνεται στον Δήμαρχο Ρόδου κ. Φώτη Χατζηδιάκο για την προνοητικότητά του πριν από λίγους μήνες να προσκαλέσει την κ. Μοροπούλου και τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κκ Θεόφιλο Γ’ στη Ρόδο δίνοντάς μας μια εξαιρετική ευκαιρία να συναντήσουμε πρώτοι πανελλαδικά εκείνους που σεβάστηκαν και πρωτοστάτησαν στο θαύμα της αποκάλυψης του Πανάγιου Τάφου.

* Ακολουθεί έκθεση εικόνων του Νίκου Κασέρη από την παρουσίαση της κ. Μοροπούλου της Αναστήλωσης του Πανάγιου Τάφου στην Ιερουσαλήμ, που έγινεστο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου στη Ρόδο. 

* Ακούστε τη ραδιοφωνική συζήτηση με την κ. Μοροπούλου η οποία μεταδόθηκε στις 8 Μαρτίου 2017 από τον Παλμό 99.5 και την εκπομπή “Πρόσωπα και Τραγούδια”

«Ο Πανάγιος Τάφος είναι ζωντανός. Είναι το ίδιο το Μνημείο συγκλονιστικό και μεταφέρεται ο παλμός Του. Θα οριστικοποιηθεί στις 22 Μαρτίου 2017, όταν θα παραδώσουμε το Ιερό Κουβούκλιο αποκατεστημένο στις τρεις χριστιανικές κοινότητες της Ιερουσαλήμ στο Ναό της Αναστάσεως.

Συνεπώς, το φετινό Πάσχα που είναι κοινό για τις τρεις εκκλησίες, το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, την Ορθόδοξη Εκκλησία των Αρμενίων και το Τάγμα των Φραγκισκανών, θα γιορταστεί και θα γίνει η Αφή του Αγίου Φωτός στέλνοντας το μήνυμα σε όλο τον κόσμο.

Ήταν όνειρο ζωής η έρευνα στον Πανάγιο Τάφο;

Έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στη Ρόδο, είχα πάντα επαφή με τα Μνημεία που κέρδισαν την αγάπη μου για την πολιτιστική κληρονομία και συνέβαλλαν να διαμορφώσουμε αυτό το καινούργιο Διεπιστημονικό Πεδίο για την προστασία των Μνημείων, με την ενεργό συνδρομή του Πολυτεχνείου που έχει την έκφραση του στο Διατμηματικό πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του ΕΜΠ από το οποίο μετέχουν οι Σχολές Πολιτικών Μηχανικών, Αρχιτεκτόνων, Χημικών Μηχανικών και Τοπογράφων. Η δραστηριότητα αυτή είναι ουσιαστικά έκταση ζωής που συνέχει πολλές δραστηριότητες και πραγματοποιήθηκε με πρόσκληση του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλου Γ’ , δίνοντάς μου παράλληλα την συνολική επιστημονική ευθύνη για την έρευνα, την μελέτη και την υψηλή επιστασία του Έργου.

Πρόκειται για ένα σύνθετο έργο και απολύτως ελληνικό, που αποτελεί περηφάνια για τους Έλληνες διότι και το συνεργείο ήταν ελληνικό και μπόρεσα να επιλέξω αναστηλωτές και συντηρητές Έλληνες που είχαν εμπειρία από την Ακρόπολη μέχρι τα Βυζαντινά Μνημεία, 12 άτομα στο εργοτάξιο και 50 που πηγαινοέρχονται και υποστηρίζουν με επιστημονική παρακολούθηση και τεκμηρίωση το Έργο και μας επέτρεψαν σε κρίσιμες στιγμές να πάρουμε μεγάλες αποφάσεις για την πορεία Του, που αποτελεί πολιτική, τεχνική, θρησκευτική και πολιτιστική πρόκληση. Ανοίξαμε τις ορθομαρμαρώσεις και βρεθήκαμε μπροστά στη διαδοχή των στοιβάδων ιστορίας από την Κωνσταντίνια, τη Βυζαντινή, την Αναγεννησιακή και την περίοδο αναστήλωσης του Κομνηνού το 1810 μέχρι τη ιστορική στιγμή που ανοίξαμε τον Πανάγιο Τάφο για να Τον προστατεύουμε. Μέχρι και σήμερα ολοκληρώνουμε αρχαιομετρικά τους προσδιορισμούς τους οποίους και θα ανακοινώσω στις 22/3 στην Ιερουσαλήμ με όλα τα χαρακτηριστικά της Ιστορίας του Παναγίου Τάφου.

Ήταν μεγάλη στιγμή για μένα που μπόρεσα στην πατρίδα μου, τη Ρόδο, παρουσία και του Προέδρου της Δημοκρατίας να παρουσιάσω το Έργο αυτό που είναι η ίδια η Ελλάδα, γιατί Έλληνες το εποίησαν και θα το παραδώσουμε στην Ιερουσαλήμ.

Θετική-ορθολογική Επιστήμη. Πού χωρά η Πίστη;

Η ζωή των ανθρώπων, η Πίστη, το έργο τους και οι ιδέες τους αποτελούν ένα συνεκτικό χώρο, αδιάσπαστο που δεν μπορεί κανείς να παραβιάσει και που τροφοδοτείται μέσα στις σημερινές συνθήκες κρίσεις περισσότερο από κάθε φορά από την ανάγκη για αισιοδοξία, αγάπη, δημιουργία και ελπίδα. Ένα τέτοιο μήνυμα είναι και το Μήνυμα του Παναγίου Τάφου, μήνυμα ανάστασης και ζωής που μας εμπνέει.

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα μνημεία μας μιλούν. Τα μνημεία μας μιλούν και η επιτυχία κάθε επέμβασης είναι αυτή να μπορεί να αναδείξει τις αξίες του, να μιλήσουν στον κόσμο σήμερα και να φέρουν την ιστορία τους στο σήμερα και στο αύριο. Και στην περίπτωση του Ιερού Κουβουκλίου που προσβλέπουμε στην αειφόρο αποκατάστασή Του με την συνέχεια του Έργου με υπόγειες παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση της υγρασίας και του κινδύνου κατάρρευσής Του, ελπίζω, λοιπόν, ότι η αειφορία του έργου εις τους αιώνας θα φέρει τα μηνύματα στους ανθρώπους.

Υπάρχουν επικίνδυνες τάσεις στα Ιεροσόλυμα;

Η συνεργασία οικοδομείται στην πράξη με διάλογο και απόδειξη έργου. Εμείς αυτό κάνουμε και καθώς προχωράμε και εμπράκτως αποδεικνύουμε ότι έχουμε δίκιο για τις ενέργειες μας. Αυτό είναι σημαντικό ενός μέλλοντος και μιας ενότητας του χριστιανικού χώρου σ’ένα σημείο με δυο λαούς, τρεις θρησκείες και εκατομμύρια πιστών που δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να προσκυνούν, παρά μόνο 60 ώρες. Αυτό το μήνυμα περνά μέσα από τον Πανάγιο Τάφο: ότι μόνο μέσα από τον διάλογο και τη συνεργασία και την συνύπαρξη διαφορετικών κόσμων θα εδραιωθεί το κλίμα ειρήνης για το μέλλον της Μ. Ανατολής.

Επικίνδυνες συμπλοκές συμβαίνουν ακόμα και τώρα στην Ιερουσαλήμ, αλλά αποτελεί θεμέλιο λίθο το Έργο του Παναγίου Τάφου για την προσπάθεια αμοιβαίας κατανόησης, συνεννόησης και ειρηνικής συνύπαρξης όλων των διαφορετικών τάσεων και λαών στα Ιεροσόλυμα.

Η μεγαλύτερη συγκίνηση;

Πέρα από το ίδιο Μνημείο το πιο συγκινητικό για μένα ήταν τη στιγμή που ανοίξαμε τον τάφο, που εμείς επικοινωνούσαμε με το ίδιο το μνημείο και την ενέργεια που ανέδιδε. Γι’ αυτό είπα ότι ο Τάφος είναι ζωντανός. Όλος ο κόσμος προσέτρεχε σε αυτό, το National Geographic μετέδιδε την είδηση σε πραγματικό χρόνο στις πέντε ηπείρους και ήταν συγκλονιστικός ο καταιγισμός της ενημέρωσης και του ενδιαφέροντος, αυτό σήμαινε ότι είναι πανανθρώπινο και όλη η ανθρωπότητα υποκλίνεται μπροστά Του. Αποκαλύψαμε πολλά γιατί ακολουθήσαμε το γεγονός ότι το Μνημείο μας μιλούσε. Είναι μεγάλη στιγμή που ανοίξαμε το παράθυρο στον Ταφικό Θάλαμο και φαίνεται σε όλους τους πιστούς ο Ιερός Βράχος, το Αρχέτυπο Υλικό του Πανάγιου Τάφου.

Το ένστικτο, ποιο ρόλο έπαιξε;

 Επειδή, τα μνημεία μας μιλούν διαμορφώνεται μια σχέση, μια διαίσθηση που κατευθύνει την έρευνά μας ώστε να κατοχυρώσουμε με επιστημονικό και αδιάσειστο τρόπο τα περαιτέρω βήματα.Είμαι περήφανη γιατί κατοχυρώσαμε την διεπιστημονική μεθοδολογία αφ’ένος, αφ’ετέρου την αναγκαιότητα και την πρακτική της επιστημονικής υποστήριξης στη λήψη αποφάσεων. Αυτά θα παρουσιάσω στις Βρυξέλλες την ερχόμενη εβδομάδα για να χαράξουμε τις μελλοντικές κατευθύνσεις της έρευνας, όπως ζητούν οι Ευρωπαίοι επίτροποι.

Μετά τις 22 Μαρτίου, τι θα ακολουθήσει;

Θα ακολουθήσω τα μονοπάτια που μας καλεί η ανάγκη. Ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε για να ολοκληρώσουμε το έργο με την διαμόρφωση των προϋποθέσεων της αειφορίας Του στις υπόγειες επεμβάσεις ώστε φεύγοντας από τα Ιεροσόλυμα να μπορούμε να πούμε ότι αφήσαμε πίσω μας ένα έργο εις τους αιώνες. Επίσης, σκοπεύουμε το Διεπιστημονικό εργαστήριο που στήσαμε για την παρακολούθηση και αποκατάσταση του Ιερού Κουβουκλίου σύμφωνα και με την απόφαση των τριών Κοινοτήτων σε προγραμματική συμφωνία του Πολυτεχνείου με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, να το διατηρήσουμε τα επόμενα χρόνια, ώστε να ρυθμίσουμε τις συνθήκες καταπόνησης και απόκλισης του Μνημείου με τρόπο ώστε να είμαστε σίγουροι για τις συνθήκες της αειφόρου προστασίας Του.

Από τη Ρόδο μου λείπουν όλα, ασχολούμαι με τη Ρόδο ακόμα κι όταν βρίσκομαι στα Ιεροσόλυμα.

Θαυμάζω τις αξίες, τους ανθρώπους, τις κοινωνίες που προσπαθούν και που είναι ενεργές και αλλάζουν τον κόσμο και θέλω να είμαι μέσα σε αυτούς.

Δε φοβάμαι κάτι γιατί πιστεύω ότι οι άνθρωποι που ενεργούν και έχουν σύλληψη για το μέλλον δεν έχουν λόγο να φοβούνται. Και κυρίως, όταν το κάνουν με άλλους ανθρώπους και την κοινωνία ολόκληρη, με συλλογικότητα. Στη ζωή μου έχω αγωνιστεί κυρίως για αξίες πολιτισμού και ελευθερίας, πιστεύω ότι αν ζει κάποιος έτσι δεν φοβάται.

Ο Θεός για μένα είναι αυτό το άπειρο που μας συνέχει και μας οδηγεί“.