Ίσως στο σημείο που η Φώφη Γεννηματά, στην ομιλία της στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης», χειροκροτήθηκε ενθέρμως, περισσότερο από κάθε άλλο, ήταν όταν κατήγγειλε: «Κατανοώ απολύτως όσους διαφώνησαν πολιτικά με πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ, όσους δεν άντεξαν τις αφόρητες δυσκολίες των τελευταίων ετών και αποστασιοποιήθηκαν. Δεν κατανοεί όμως κανείς τους αριβίστες και τους καριερίστες που διαφώνησαν δήθεν με τα μνημόνια, και ψηφίζουν σήμερα, με τα δυο τους χέρια, τα μνημόνια Τσίπρα-Καμμένου».

«Θερμό» κλίμα

Ο κόσμος στο στάδιο Ειρήνης και φιλίας, βασικά ήταν ΠΑΣΟΚ, καθώς η ΔΗΜΑΡ και οι κινήσεις πολιτών για την σοσιαλδημοκρατία, δεν διακρίνονται για την μαζικότητά τους. Πάντως ήταν περισσότερος και περισσότερο θερμός του αναμενόμενου- ήταν άλλωστε αυτοί που άντεξαν την πολιτικό εφιάλτη και παρέμειναν πιστοί στο «Κίνημα», όλα αυτά τα χρόνια της στοχοποίησης, της απαξίωσης, της οργής και της καταγγελίας.

Θα περίμενε κανείς να δει στους συνέδρους τους παλιούς ένθερμους «αγωνιστές» της δεκαετίας του 70 και του 80 – για κείνους λέμε που είχαν δοθεί ψυχή τε και σώματι στο «Κίνημα», επειδή πίστευαν σε αυτό, χωρίς αναγκαστικά να επιζητήσουν κάποιο αντάλλαγμα. Ναι υπήρχαν και τέτοιοι, όσο και αν ο μετέπειτα πολιτικός και ηθικός εκφυλισμός και η κυνικότητα, σάρωσαν τα πάντα.

Στη Συνδιάσκεψη υπήρχαν και αυτοί, όπως υπήρχαν και νέοι. Αλλά η μεγάλη τους πλειοψηφία ήταν άνθρωποι μέσης ηλικίας, άνθρωποι δηλαδή που βρίσκονται στην παραγωγή.

Τα σύμβολα είναι μνήμη

Ωστόσο είχαν όλοι μια αμηχανία. Το έβλεπες, και κάποιοι σου το εκμυστηρεύονταν. Στο κεντρικό πάνελ δέσποζε το σύνθημα, σε χρώμα ξεπλυμένο κόκκινο, «Η Κεντροαριστερά είναι εδώ», σε μια ασθενή προσπάθεια να θυμίσει το ρωμαλέο σύνθημα που κάποτε τους δονούσε «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό». Ίδια αμηχανία υπήρχε και για τα χώματα της συνδιάσκεψης. Πολύ ανοιχτό κόκκινο και ελάχιστο πράσινο, εκεί μόνο, όπου σποραδικά υπήρχε ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ.

(σ.σ. Ίσως φανεί υπερβολική η ενασχόληση με τα σύμβολα, τα χρώματα και τα συνθήματα. Όμως αυτά δεν είναι καθόλου αμελητέα. Τα χρώματα των κομμάτων, τα σύμβολα και τα συνθήματα, δεν αποτελούν τμήμα …εικαστικής παρέμβασης. Εμπεριέχουν ιστορία, στράτευση, συναίσθημα, ενθουσιασμό, ένταξη…

Τα σύμβολα, τα χρώματα και τα συνθήματα των κομμάτων, είναι μνήμη – μνήμη συλλογική και ατομική).

Ενοποίηση της Κεντροαριστεράς

Και εδώ έγκειται το στοίχημα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.

Στόχος της είναι να επανασυσπειρώσει, να ξαναφέρει «στο σπίτι τους», όπως έχει πει η κα Γεννηματά, εκείνους τους πολίτες, που στην καθίζηση και την παραζάλη των μνημονιακών χρόνων απομακρύνθηκαν και προσέγγισαν τον ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύοντας την αντιμνημονιακή αφήγησή του, θεωρώντας ότι μαζί του θα ξαναβρούν την «εύφορη κοιλάδα» των προμνημονιακών χρόνων, ενώ τώρα απογοητευμένοι, απομακρύνονται από το κυβερνών κόμμα, αλλά στέκονται ανάεροι, ξέστρατοι, αρνούμενοι να επιστρέψουν στο «σπίτι «τους .

Δεύτερος στόχος της είναι να ενοποιήσει τις πολυδιάσπαρτες δυνάμεις της Κεντροαριστεράς, τα «μικρά μαγαζάκια», σε ένα ενιαίο φορέα προοδευτικής διακυβέρνησης «χωρίς όρους, προαπαιτούμενα και μικρομεγαλίστικους ηγεμονισμούς, που έχουν ταλανίσει» το χώρο τους.

Στοχεύει σε έναν χώρο που θα δείχνει αρκετά συγκροτημένος, ώριμος, προγραμματισμένος, με αυτονομία απέναντι στην Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να σηματοδοτήσει «την επιστροφή της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης στο πολιτικό προσκήνιο – της μόνης πολιτικής δύναμης που μπορεί να εναρμονίσει λειτουργικά τις σχέσεις κράτους –Αγοράς- Κοινωνίας, ώστε να ανοίξουν καινούργιοι δρόμοι για τη χώρα», όπως είπε.

Δύσκολο το εγχείρημα αν μείνει μόνο το ΠΑΣΟΚ, με την ΔΗΜΑΡ και τις «Κινήσεις Πολιτών», δεδομένου ότι ο έτερος «μεγάλος» του μεσαίου χώρου, το Ποτάμι, δεν τείνει ευήκοον ους στα κελεύσματα της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης».

Παρότι το κόμμα του κ. Θεοδωράκη μετέχει στην επιτροπή διαλόγου για την Κεντροαριστερά, ο ίδιος σε μια σαφώς συμβολική κίνηση, που σηματοδοτεί τις μελλοντικές του προθέσεις, επέλεξε να παραβρεθεί στο συνέδριο της «Δράσης» του κ. Σκυλακάκη, ομού μετά του κ. Μητσοτάκη.

Στο ΠΑΣΟΚ δυσανασχέτησαν, αλλά θεωρούν ότι το Ποτάμι «θα πάει το μισό στη Δεξιά». Ο ισχυρισμός τους εδράζεται στο γεγονός ότι επώνυμα στελέχη, και μέλη ή ψηφοφόροι της ΔΗΜΑΡ που ακολούθησαν το Ποτάμι, έχουν ταχθεί αναφανδόν, υπέρ της συστοίχισης με την Δημοκρατική Συμπαράταξη.

Σε κάθε περίπτωση, αφού η Κεντροαριστερά διασώθηκε κοινοβουλευτικά εν μέσω μνημονιακής θυέλλης, μάλλον λαμβάνειν έχει στο μέλλον, και σαφώς θα αποτελέσει έναν άλλο πόλο του πολιτικού συστήματος. Το στοίχημά τους είναι αν το μέγεθός του θα είναι αρκετά μεγάλο, ώστε να είναι καθοριστικό για τις μελλοντικές εξελίξεις.

liberal.gr  

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr