Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του 

“Μια μεγάλη αίθουσα -πολυάριθμοι προσκαλεσμένοι που τους υποδεχόμαστε. Μεταξύ τους ήταν η Ίρμα. Αμέσως την τράβηξα παράμερα σαν για ν’ απαντήσω το γράμμα της και να την μαλώσω που δεν είχε ακόμα δεχτεί την “λύση” μου. Της είπα: “Αν πονάς ακόμα, φταίς εσύ”…”

Έτσι αρχίζει να περιγράφει ο Φρόυντ ένα όνειρο που είδε την νύχτα της 23 προς 24 Ιουλίου 1895, μια μέρα σαν και σήμερα πριν 120 χρόνια. Η Ίρμα δεν είναι καλά, πονάει στο λαιμό, τη μύτη, το στομάχι. Την εξετάζει και φωνάζει και δυο φίλους του γιατρους. Η εξέταση καταλήγει σε μια παράλογη διάγνωση…
Σημασία για μας δεν έχει τόσο το όνειρο που έγινε γνωστό ως “Η ένεση της Ίρμα”. Σημασία έχει πως η ερμηνεία του ονείρου ήταν η αρχή της αυτο-ανάλυσις του Φρόυντ, της ανάλυσης των δικών του ονείρων. Στο βιβλίο “Η ερμηνεία των Ονείρων” που ακολούθως έγραψε έβαλε τα θεμέλια της ψυχανάλυσης.

Ξέρετε τώρα τι να κάνετε… ένας αναπαυτικός καναπές, ένας καθρέφτης και μια ειλικρινής κουβέντα με τον εαυτό σας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Καθώς παρακολουθώ συχνά τις συνεδριάσεις της Βουλης – τις φωνασκίες, τις αγοραίες εκφράσεις, τον τσαμπουκά και την μαγκιά, την λάσπη που πετάει δεξιά κι αριστερά στον αέρα, την έλλειψη στοιχειωδών τρόπων καλής συμπεριφοράς. Και σκέφτομαι τι καλά θα ήταν αν πολιτικοί, πολιτευτές και πολιτευόμενοι ξάπλωναν στον καναπέ κρατώντας έναν καθρέφτη μπροστά τους. Ακόμα καλύτερα, αν θα ήταν με νόμο υποχρεωμένοι να υποβάλλουν το αποτέλεσμα ψυχανάλυσης μαζί με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά προκειμένου να κατεβούν στις εκλογές.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Β Τα παραπάνω γράφτηκαν και αναρτήθηκαν πριν γίνουν γνωστά τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας στην Βουλή.

In the night between 23 and 24 July 1895, this day 120 years ago, Sigmund Freud dreamed of one of his patients that he called Irma. Irma was not well, she had pains in the throat, the nose, the stomach. He examines her and calls on two more doctors for assistance. The examination results in an absurd diagnosis.

The details of the dream are of no interest to us. What matters is that the interpretation of the dream was the beginning of Freud’s self-analysis, the analysis of his own dreams. The results of this process he chronicled in “The Interpretation of Dreams”, thus introducing the practice of psychoanalysis itself.

Now you know what to do… a comfortable couch, a mirror and a frank discussion with yourself.

NOTE. I often watch on TV the sessions of our parliament -the incoherent shouting, the aggression, the the lack of good manners- and I am thinking what a good idea it would be if those elected to the Parliament, and even those who intend to run for election, would lie comfortably in a sofa with a mirror in front of them. Even better, if they were obliged by law to submit the results of a psychoanalysis together with all other documents required in order that they can run for office.