Ο Νίκος Ξυδάκης, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, επιστράτευσε στον ΣΚΑΙ τον ποιητικό του οίστρο, (κάτι που σαφώς το κατέχει ως επίλεκτος δημοσιογράφος), λέγοντας «είμαστε παιδιά της μάχης, της ανάγκης και της κρίσης. Δεν βγήκαμε υπουργοί επειδή γεννηθήκαμε πορφυρογέννητοι και πρίγκιπες σε κάποιο παλάτι, κι αυτό ο ελληνικός λαός το ξέρει και μας ψήφισε τρεις φορές και θα μας κρίνει αυστηρά».

Ακριβώς ήγγικεν η ώρα της κριτικής και της κρίσης στη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με εκείνα τα τμήματα της κοινωνίας που έτειναν ευήκοον ους στις κυβερνητικές υποσχέσεις αρχικά, και που στη συνέχεια έκαναν αποδεκτά τα ψελλίσματα των κυβερνητικών δικαιολογιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ευτύχισε να απολαμβάνει την κοινωνική αποδοχή απλώς γιατί ως τώρα δεν διοίκησε ως Κυβέρνηση τη χώρα. Η μακρόχρονη διαπραγμάτευση της εποχής του Γιάνη, συνέβαλε στο να μην παρθούν δυσάρεστα μέτρα που προβλέπονταν από τις υποχρεώσεις έναντι των δανειστών. Τα capital controls έφεραν μεν δυσχέρειες στις συναλλαγές, αλλά δεν αφήρεσαν άμεσα χρήματα από την τσέπη των εργαζομένων. Αντιθέτως από πολλούς εξελήφθησαν σχεδόν ως πράξη τιμής για την κυβέρνηση, ως το αναγκαίο ηρωικό αντίτιμο που κατέβαλε για τη γενναία διαπραγμάτευση που έκανε ενάντια στους κατακτητές!

Μετά τις νικηφόρες περσινές εκλογές του Σεπτεμβρίου, η αξιολόγηση που θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί ως τέλη Νοεμβρίου, έφτασες ως την Άνοιξη, με μια εκ νέου θεατρική παράσταση αντίστασης, η οποία γινόταν ευμενώς δεκτή από τμήματα του λαού, ιδιαίτερα εκείνα που δεν είχαν άμεση σχέση με την αγορά και τις ασφυκτικές συνθήκες εντός των οποίων αυτή λειτουργούσε. Η φράση «αυτοί τουλάχιστον αντιστέκονται» συνέχισε να αποτελεί κυρίαρχο αφήγημα, την οποία διοχέτευε το κυβερνητικό επιτελείο και ως ηχεία την αναπαρήγαγαν τα προσκείμενα media αλλά και οι προσκείμενοι στα social media, δημιουργώντας εύφορο τοπίο σε ευρέα τμήματα της κοινής γνώμης.

Θα αρχίζει να κυβερνά

Όμως με το τέλος του Καλοκαιριού φτάνει και το τέλος της μακρόχρονης κυβερνητικής ανεμελιάς, το τέλος των ηρωικών αφηγημάτων, το τέλος της διοικητικής απραξίας. Τα προβλήματα – αυτά που κληρονόμησε και αυτά που επισώρευσε με την αβελτηρία της – ορθώνονται αμείλικτα και απαιτητικά και θα δοκιμάσουν την σχέση της με τα τμήματα της κοινωνίας στα οποία ακόμη έχει αποδοχή.

Το πρώτο σοκ από το κυβερνητικό έργο ήταν το ΕΚΑΣ των περίπου 150 χιλιάδων συνταξιούχων. Ακολούθησε ο κόφτης τα μερίσματα των συνταξιούχων του Δημοσίου και βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη ο κόφτης των επικουρικών συντάξεων, ενώ το τελικό ποσό αφαιμάζεται κατά τι, λόγω του τέλος παρακράτησης φόρου.

Τη Δευτέρα θα αρχίσουν να αναρτώνται στο TAXIS τα εκκαθαριστικά για τον ΕΝΦΙΑ. Θα είναι η ολοκληρωτική βολή σε εκείνα τα τμήματα της κοινωνίας με – αξιόλογη ή μη – ακίνητη περιουσία, των οποίων το αξιολογικό κριτήριο της ψήφους ήταν η υπόσχεση για κατάργησή του. Παράλληλα θα αρχίσει και η πληρωμή του φόρου εισοδήματος, τέλη κυκλοφορίας κλπ, με την κυβέρνηση να ελπίζει να συγκεντρώσει περί τα 25 δισ. ως το τέλος του έτους.

Τη Δευτέρα συνεδριάζει το Euro Working Group, ως προπαρασκευαστικό του Eurogroup της 9ης Σεπτεμβρίου. Μεταξύ των θεμάτων (υπενθυμίζουμε επιλεκτικά καθώς το liberal τα έχει παρουσιάσει εκτενώς), είναι τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα και η χορήγησή τους από τα σούπερ μάρκετ, η πώληση ποσοστού της ΔΕΗ, τα ειδικά μισθολόγια, και βέβαια οι ομαδικές απολύσεις.

Αναφερόμαστε σε αυτά που θα δοκιμάσουν τη σχέση της κυβέρνησης με προσηνή σε αυτή εκλογικά ακροατήρια («τα φαρμακεία μας θα γίνουν εκλογικά κέντρα του ΣΥΡΙΖΑ» που είχε πει ο κ. Λουράντος), και με την συνδικαλιστική αριστοκρατία των ισχυρών συνδικάτων, τα οποία στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις λειτούργησαν ως ιμάντες μεταφοράς ψήφων από τα τμήματα των εργαζομένων που επηρέαζαν προς την κυβέρνηση, για να περιφρουρήσουν τα κεκτημένα τους (και οι υπόλοιποι «ξυδάκι» που είπε και ο κ. Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ).

Η κυβέρνηση θα δοκιμαστεί και στο εσωτερικό της για τις ομαδικές απολύσεις. Σε μια χώρα με τεράστια ανεργία και κατεστραμμένες εργασιακές σχέσεις το θέμα των ομαδικών απολύσεων ενέχει, περισσότερο από ουσιαστικό, κυρίως συμβολικό χαρακτήρα, καθώς «αμαυρώνει» τα ιερά και όσια της Αριστεράς.

Κοντολογίς το φετινό Φθινόπωρο, θα είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να κυβερνήσει, να εφαρμόσει μέτρα που ναι μεν έχουν ψηφισθεί, αλλά μακρηγορούσε η εφαρμογή τους. Θα αποτελέσει το πρώτο ουσιαστικό κρας τεστ της κυβέρνησης με την κοινωνία. Το αποτέλεσμα θα καθορίσει και τις αποφάσεις του πρωθυπουργού για την προσφυγή σε εκλογές ή όχι.