Μαρία Καρχιλάκη 

To Palos Hills είναι ένα νοτιοδυτικό προάστιο του Σικάγο∙ περίπου 40 λεπτά με το αυτοκίνητο. Είναι, επίσης, ένα μέρος στο οποίο μένουν πολλοί Ομογενείς. Βασικά σημεία αναφοράς τους είναι η εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, το σχολείο “Κοραής” και ο Πατήρ Βύρων. Το σχολείο συστεγάζεται με την εκκλησία κι ο παπάς -που η φήμη του απλώνεται πολύ πέρα απ’ το Ιλινόις- είναι αρμός και σύμβολο μαζί, μισό αιώνα τώρα.

Ο “Κοραής” είναι ένα δημόσιο σχολείο που καλύπτει τις περισσότερες βαθμίδες της αμερικανικής εκπαίδευσης κι επιπλέον προσφέρει ενισχυμένη διδασκαλία των ελληνικών.

Μαίρη Ζαχαριουδάκη, Διευθύντρια Κοραή

Αυτή τη στιγμή έχουμε 180 μαθητές στα πρωινά τμήματα και 50 στα απογευματινά της Τρίτης και της Πέμπτης στα οποία διδάσκουμε αποκλειστικά την ελληνική γλώσσα. Το σχολείο μας, βλέπετε, δίνει και αυτή τη δυνατότητα, δηλαδή της εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας, σε παιδιά που φοιτούν σε άλλα δημόσια σχολεία.

Θέλουν τα παιδιά να μάθουν ελληνικά; Ποια εικόνα έχουν για τη χώρα καταγωγής των γονιών ή των παππούδων τους;

Έχουν απόλυτη επίγνωση της καταγωγής τους. Γνωρίζουν τον ελληνικό πολιτισμό, ξέρουν ποιοι είναι. Εννοείται ότι, όπως όλα τα παιδιά, είναι φορές που γκρινιάζουν και δυσανασχετούν, όμως είναι περήφανα για την Ελλάδα, την ελληνική γλώσσα, την ελληνική κληρονομιά. Πολλά από τα παιδιά μας έχουν παππούδες που ζουν ακόμη στην Ελλάδα. Ακόμη, όμως, κι εκείνα από μικτούς γάμους έχουν πολύ ισχυρή την ελληνική ταυτότητα. Με εντυπωσιάζει, επίσης, το γεγονός ότι νέοι γονείς έρχονται εδώ για να γράψουν τα παιδιά τους στο προνήπιο και το πρώτο πράγμα που μου λένε είναι: διδάσκετε την ελληνική γλώσσα -σωστά; Κι ΑΝ -ναι, πόσες φορές την εβδομάδα;

Βάια Μακρή, Δασκάλα Κοραή

Αισθάνονται Έλληνες, πραγματικά Έλληνες, είναι πολύ περήφανα γι αυτό που είναι, αυτό καταφέρνει και το σχολείο. Είναι παιδιά που λένε βοηθήστε μας να γράφουμε καλύτερα, θέλουμε να γράφουμε πιο πολύ, να μάθουμε να γράφουμε εκθέσεις, να γράφουμε ιστορίες, δε θέλουμε μόνο να μιλάμε. Κάνουμε το μάθημα και πολλές φορές μου λένε αυτό είναι πολύ εύκολο, δώστε μας κάτι άλλο, κάτι περισσότερο, κάτι που έχει περισσότερες απαιτήσεις.

Μαίρη Ζαχαριουδάκη, Διευθύντρια Κοραή

Στο ποδόσφαιρο, παρακολουθούν το ελληνικό πρωτάθλημα, ξέρουν τα πάντα για τις ελληνικές ομάδες, μάλιστα φοράνε τις φανέλες με τα ονόματα των ελλήνων παικτών και είναι πολύ περήφανα. Και ξέρετε -φεύγοντας από δω για να πάνε στο Λύκειο, συστήνονται ως Έλληνες. Το σχολείο μας έχει εξαιρετικό όνομα. Όλα τα Λύκεια μας το λένε. Ω! Εσείς μας στέλνετε πολύ καλά παιδιά. Είναι έξυπνα κι έχουν σεβασμό.

Βάια Μακρή, Δασκάλα Κοραή

Όντας πια στο Λύκειο, οι μαθητές μας έχουν μάθει να σέβονται το διαφορετικό. Δεν είναι ρατσιστές. Σέβονται τη διαφορετικότητα του άλλου και την κληρονομιά του. Διότι, γνωρίζουν οι ίδιοι ποιοι είναι. Διαφορετικοί μεν από τους άλλους αλλά όλοι μαζί συγκροτούν την κοινότητα του σχολείου. Έχουν μάθει να συνεργάζονται. Και σ’ αυτό, ξέρετε, τον πρώτο ρόλο παίζει η Εκκλησία μας. Αυτή μας δένει. Είναι η κοινότητα μας, η ενορία μας, ο χώρος που συναντιόμαστε, που βλεπόμαστε, μας κρατάει ενωμένους. Γι αυτό και το σχολείο μας είναι τόσο πολύ σημαντικό.

Μου έκανε τόσο καλό που ήρθα στην Αμερική. Κράτησα πράγματα που έχουν πια χαθεί στην Ελλάδα. Τους βλέπω όλους τόσο χαλαρούς. Οι δεσμοί δεν είναι πια στενοί. Οι άνθρωποι έχουν αποξενωθεί. Η γειτονιά έχει πάψει να είναι η γειτονιά που θυμάμαι όταν μεγάλωνα εκεί. Το σχολείο έχει αλλάξει. Εμείς όμως εδώ τα έχουμε κρατήσει όλα. Γι αυτό λέω πως είμαι πάρα πολύ τυχερή που έφυγα από την Ελλάδα, γιατί έτσι την κράτησα μέσα μου. Εκεί θα την έχανα.

Ειλικρινά, αυτό πιστεύω…