Το βράδυ της 14 Απριλίου 1912, αρκετές δεκάδες καλοντυμένοι κύριοι και κυρίες, η αφρόκρεμα της διεθνούς αριστοκρατίας, είχαν καθίσει για δείπνο στο “Ρίτζ” το καλύτερο ίσως εστιατόριο του κόσμου την εποχή εκείνη. Το εξεζητημένο μενού á la carte θύμιζε μέρες Ρωμαϊκής παρακμής. Και γιατί όχι… καθένας από τους πελάτες είχε πληρώσει μια μικρή περιουσία για να έχει το προνόμιο να μπορεί να φάει εκεί. Kανείς δεν υποψιαζόταν πως αυτό θα ήταν το τελευταίο τους δείπνο μα και η τελευταία ημέρα λειτουργίας του “Ρίτζ”. Στις 23:40 ακριβώς εκείνο το βράδυ ο “Τιτανικός” χτυπούσε σ’ ένα παγόβουνο, τέσσερεις μέρες αφότου είχε σαλπάρει από το Σάουθάμπτον. Σε λιγότερο από τρείς ώρες, στις 02:20 της 15 Απριλίου κι ενώ η ορχήστρα συνέχισε να παίζει, ο γίγαντας χάθηκε στα παγωμένα νερά του Βόρειου Ατλαντικού παίρνοντας μαζί του 1517 ψυχές.

Το πώς χάθηκε ο “Τιτανικός” είναι χιλιοειπωμένο. Αυτό όμως που δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστό είναι η εξεζητημένη ατμόσφαιρα, η απόλαυση των αισθήσεων και οι δαχτυλογλυφτικές γεύσεις του τελευταίου Επικούρειου δείπνου. Ενώ οι “κατώτερες” τάξεις στα χαμηλά καταστρώματα κάθονταν να φάνε αρνάκι ψητό, σούπα και πατάτες βραστές, οι του “Ρίτζ” λασκάριζαν τις ζώνες για ένα δείπνο που το αποτελούσαν ένδεκα σερβιρίσματα, από δυο και τρία και τέσσερα πιάτα το καθένα.

Το μενού του τελευταίου δείπνου έχει σωθεί. Διαβάζοντάς το ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε τα κοκκινισμένα σε σημείο αποπληξίας προγούλια, τις αληθινές και ψεύτικες μασέλες να αλέθουν με όλους τους κανόνες του Savoir Vivre, τις κυρίες με τα τεράστια μπούστα, τους κορσέδες και τις καπελαδούρες να καθαρίζουν με την ασημένια οδοντογλυφίδα τα δόντια κρυμένες από τις βεντάλιες τους και τους εύσωμους κυρίους να ρεύονται διακριτικά με την πετσέτα στα χείλη. Ήταν σαν σήμερα πριν 102 ακριβώς χρόνια. Πάμε, λοιπόν:

1ο Σερβίρισμα: Στρείδια — 2ο Σερβίρισμα: Consomeé Olga (Ζωμός Μοσχαριού με μεδούλι Οξύρυγχου), Σούπα Κρέμα Κριθαριού — 3ο Σερβίρισμα: Σολωμός Ποσέ με Αγγούρι σε Sauce Mousseline — 4ο Σερβίρισμα: Φιλέ Μινιόν “Lili” με καρδιές αγγινάρας, τρούφα και Foie Gras. Κοτόπουλο Σωτέ με κολοκύθι Φαρσί — 5ο Σερβίρισμα: Αρνάκι σε σάλτσα μέντας, Παπάκι ψητό με Μούς Μήλο, Κόντρα Φιλέτο με Πατάτες Château (σωταρισμένες με βούτυρο και μαϊντανό). Γαρνιτούρες: Καρότα Γλασέ, Αρακάς, Ρύζι, Φρέσκες Πατάτες βραστές, Πατάτες Parmentier (λυωμένη ψητή πατάτα με ψιλοκομένο κρέας και Sauce Lyonnaise) — 6ο Σερβίρισμα: Punch Romaine (Κρασί με Ρούμι και ασπράδι αυγού) — 7ο Σερβίρισμα: Ψητό Πιτσουνάκι με Κάρδαμο – 8ο Σερβίρισμα: Σπαράγγια σε Βινεγκρέτ — 9ο Σερβίρισμα: Patê de Foie Gras, Ρίζα Σέλινο — 10ο Σερβίρισμα: Πουτίγκα Waldorf, Ροδάκινα σε ζελέ Chartreuse, Εκλέρ Βανίλιας και Σοκολάτας, Γαλλικό Παγωτό — 11ο Σερβίρισμα: Φρούτα και Τυριά.

Εμείς, το μόνο που μπορούμε είναι να αναπλάσουμε με την φαντασία τις διάφορες γεύσεις μα και το κέφι που θα επικρατούσε μέχρι τις 23:40, της 13 Απριλίου 1912. Για να βοηθήσω παραθέτω την συνταγή από το 5ο σερβίρισμα:

ΑΡΝΑΚΙ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΜΕΝΤΑ

Ενα μπουτάκι 1 ½ κιλο περίπου, 2 γλίθες σκόρδο λυωμένες, λάδι, 2 κτ. δεντρολίβανο φρέσκο ψιλοκομένο, 1 κτ. μουστάρδα Dijon, Αλάτι, Πιπέρι, 1 ποτηράκι λευκό κρασί

Καθαρίζουμε το μπούτι απο το παραπανήσιο λίπος.

Ανακατεύουμε καλά μαζί το σκόρδο, λίγο λάδι, δεντρολίβανο, μουστάρδα και πιπέρι. Με το χέρι τρίβουμε καλά το μπούτι με το μείγμα. Το αφήνουμε να μαριναριστεί για 2 περίπου ώρες ή περισσότερο στο ψυγείο.

Σε κατάλληλο σκεύος, με λίγο λάδι σε ψιλή φωτιά, κοκκινίζουμε το μπούτι απ’ όλες τις μεριές και το μεταφέρουμε σε ταψί. Στο σκεύος οπου το κοκκινίσαμε ρίχνουμε το κρασί κι όταν αρχίσει να βράζει ξύνουμε με σπάτουλα όλα τα υπολείματα απο τον πάτο. Περιχύνουμε μ’ αυτά το μπούτι.

Σε προθερμασμένο φούρνο ψήνουμε για 15 λεπτά στους 230ο . Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 180ο και συνεχίζουμε το ψήσιμο για 25′ αν θέλουμε το κρέας κόκκινο ή για 35′ αν το θέλουμε μέτρια ψημένο. Βγάζουμε το μπούτι απο το ταψί, το βάζουμε στην άκρη σκεπασμένο χαλαρά με αλουμινόχαρτο και τ’ αφίνουμε να “ξεκουραστεί” – να κατασταλάξουν οι χυμοί του για 15′-20′

ΣΑΛΤΣΑ ΜΕΝΤΑΣ

2 κρεμμυδάκια φρέσκα, 1 ποτηράκι λευκό κρασί, 1 φλυτζάνι ζωμός κότας, 2 κτ. μηλόξυδο, 1 κτ. Μαύρη ζάχαρη, ¼ Φλυτζάνι φρέσκια μέντα ή 1 κτ. ξερή
Βάζουμε το ταψί οπου ψήσαμε το μπούτι σε χαμηλή φωτιά, προσθέτουμε τα κρεμμυδάκια και σωτάρουμε μέχρι να μαλακώσουν. Προσθέτουμε το κρασί, ανεβάζουμε τη φωτιά και βράζουμε μέχρι να δέσει. Προσθέτουμε το ζωμό, το ξύδι και τη ζάχαρη και το βράζουμε για λίγα λεπτά. Το περνάμε απο ψιλή σίτα. Μεταφέρουμε τη σάλτσα σε σαλτσιέρα και ανακατεύουμε μέσα τη μέντα.

Καλή όρεξη και πολύχρονοι!

Βαγγέλης Παυλίδης