Τζίνα Δαβιλά

 Είναι μια νέα γυναίκα ασυνήθιστη. Και ασυμβίβαστη. Ευαίσθητη, προσγειωμένη, ευέλικτη, ευθύς, ατίθαση, με ένστικτο, φαντασία και καλαισθησία. Η Θεοδώρα Κουνάκη, νέα επαγγελματίας η ίδια, με όνομα «βαρύ σαν ιστορία» στον χώρο του κοσμήματος και των ρολογιών στην Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου, ξεκίνησε τις σπουδές της ως σχεδιάστρια κοσμημάτων στο κολλέγιο αργυροχρυσοχοΐας Mokyme στην Ελλάδα, συνέχισε στο ΤΕΙ σχεδιασμού και παραγωγής ενδυμάτων, ενώ ολοκληρώνει τις σπουδές της με fashion foglio, στη St Martins του Λονδίνου.

Αφορμή για να γνωρίσουμε την Δώρα Κουνάκη (γεννημένη το 1983 και μεγαλωμένη στη Ρόδο) είναι η πρόταση που δέχτηκε στις αρχές του Δεκέμβρη του 2015 να σχεδιάσει τα κοσμήματα που θα συμπλήρωναν την έκθεση νυφικών του Έλληνα σχεδιαστή Γιώργου Βορρέα βασιζόμενη στο κόνσεπτ «wedding in Greece». Συνδετικός κρίκος μεταξύ του Γιώργου Βορρέα και της Θεοδώρας Κουνάκη ήταν η δημοσιογράφος Άντα Ηλιοπούλου, της οποίας η επαγγελματική παρουσία στον χώρο της Μόδας αντιστοιχεί με τον τίτλο Queen των διασήμων σχεδιαστών. Σχεδιαστές, όπως ο Miyake, Escada, Jitrois, Chantal Thomass, Dsquared, Chopard, Hublot , αφιέρωσαν ένα έργο τους στην Ελλάδα ώστε να εμπλουτιστεί το υλικό που θα ταξιδέψει για να εκτεθεί στις ΗΠΑ, στο Παρίσι, στη Μόσχα. Στην αποθέωση της Ελλάδας συνέβαλλε και η Δώρα με τα κοσμήματα «Ρόδο της Ρόδου», που για την ίδια συμβολίζουν τη γυναίκα την στιγμή του Γάμου της. 

Με ρώτησε γιατί την κοιτούσα έντονα. Η αλήθεια είναι ότι αφουγκράστηκα την σπανιότητα ενός πολύ ευαίσθητου ανθρώπου που συναισθάνεται πολλά, που για τους πολλούς είναι ”ψιλά γράμματα”. Με την Δώρα νοιώθεις σιγουριά. Μην με ρωτήσεις γιατί, δεν ξέρω να σου απαντήσω. Και αφέθηκα στη διαδρομή της. Το’χουμε ξαναπεί: οι άνθρωποι είναι τα σπουδαιότερα ταξίδια. Την ευχαριστώ θερμά και από το iPorta.gr για την εμπιστοσύνη της. 

«Δημιούργησα τα κοσμήματα που αντιπροσωπεύουν το νησί μου, τη Ρόδο, και αφορούν στον γάμο, που για πολλούς αποτελεί την σημαντικότερη ήμερα της ζωής τους. Συμβολικά τα μονόπετρα που σχεδίασα τα ονόμασα:

Ρόδο της Ρόδου: Σύμβολο του νησιού μου, που πήρε το όνομά του από το ομώνυμο λουλούδι …

Ιερό Άνθος του Ήλιου. Όπως ανθίζει το Ρόδο κάτω από τον ροδίτικο ήλιο, έτσι ανθίζει η γυναίκα μέσα στην κοινή πορεία ζωής με τον σύντροφό της. Ο μίσχος στα λουλούδια των δαχτυλιδιών είναι επιτηδευμένα υπερυψωμένος για να τονίσει την εξύψωση της γυναίκας μέσα στο γάμο.

Διαμάντι: Σκληρό, ανθεκτικό και αιώνιο… Χαράζει τα πάντα, όπως χαράζει την πορεία της ζωής μας ο γάμος .

Δαχτυλίδι : Κόσμημα χωρίς αρχή και τέλος . Συμβολίζει τον κύκλο της αιώνιας αγάπης.

Δεν θα έλεγα ότι είμαι η γυναίκα που τρελαίνεται να παντρευτεί, αλλά σέβομαι την ανάγκη των άλλων να θέλουν να ζήσουν το όνειρό τους με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Εντούτοις θα μπορούσα να κάνω παιδιά γιατί έχω συναίσθηση της ευθύνης τους. Άλλωστε αυτό φαίνεται σε ό,τι αναλαμβάνω. Από την εμπιστοσύνη που θα μου δείξει κάποιος επαγγελματικά μέχρι την οικογενειακή μας επιχείρηση.

Από τα 17 μου ζω μόνη μου. Αυτό με ωρίμασε πολύ γιατί μακριά απ΄την οικογένεια έπρεπε να βρίσκω λύσεις για όλα, να προσέχω τον εαυτό μου, να σπουδάζω. Έχω συναναστραφεί με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, ίσως τους πιο παράξενους που ποτέ δεν φοβήθηκα, αλλά και ποτέ δεν ένοιωσα ότι κινδύνεψα από αυτούς. Ίσως αυτή η αφοβία μου να προέρχεται από την καλλιτεχνική μου φύση ή από το ένστικτό μου. Πιστεύω πως κάτι γίνεται επικίνδυνο, όταν το φοβάσαι ως επικίνδυνο.

Τα τρία στοιχεία που με χαρακτηρίζουν είναι: παρορμητισμός, φαντασία και ανάλυση. Και φοβάμαι μόνο τα φίδια. Δεν μου αρέσουν καθόλου ούτε ως τατουάζ, ούτε ως κόσμημα. Το δικό μου τατουάζ είναι ένα ερωτηματικό. Συμβολίζει ένα διαρκές «γιατί» που με συνοδεύει από τα 15 μου. Με αντιπροσωπεύει. Μόνο όταν είσαι περισσότερο και από σίγουρος , μπορείς να ζωγραφίσεις το σώμα σου με ό,τι σε αντιπροσωπεύει και είσαι εσύ.

Ως άνθρωπος είμαι επιεικής. Συγχωρώ, αλλά δεν ξεχνώ. Αποδέχομαι τα λάθη των άλλων, αλλά θέλω να μην καταπατά κανείς την ελευθερία μου. Τώρα πια λειτουργώ περισσότερο με το ένστικτό από την λογική.

Θεωρώ χάσιμο χρόνου την εκδίκηση. Δεν ασχολούμαι με όποιον δεν μου κάνει ως άνθρωπος.

Στον άνδρα και στη γυναίκα εκτιμώ την υγιή φιλοδοξία .

Θαυμάζω την Τέχνη, τον εθελοντισμό και τους ανθρώπους που προοδεύουν διαρκώς και βάζουν στόχους.

Αγάπη είναι να γελάς σ’ ένα παγκάκι με τον άνθρωπο σου, με τον φίλο ή την φίλη σου μην έχοντας ούτε ένα ευρώ στην τσέπη. Τα χρήματα δεν αγοράζουν τον καλό χαρακτήρα, την αξιοπρέπεια ή την χαρά. Για μένα όλα τα λεφτά είναι να σε κάνει ο άλλος να γελάς. Χαίρομαι όταν συναντώ ανθρώπους που δεν κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.

Δεν θα σου πω ότι είμαι Αϊνστάιν, αλλά διαθέτω υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη. Συνεπώς, μπορώ να αντιληφθώ περισσότερα απ’όσα καταλαβαίνουν οι γύρω μου. Δεν είμαι σνομπ, αλλά όταν «πιάνω στον αέρα» για ποιο λόγο με πλησιάζει κάποιος. Όταν καταλάβω ότι έχει ιδιοτελή σκοπό, δεν γίνομαι αγενής ποτέ, αλλά φαίνομαι απόμακρη, παγερή.

Οι σχέσεις καταρρέουν γιατί δεν υπάρχει ειλικρίνεια και σεβασμός, ενώ παράλληλα υπάρχει υπερβολική φιλαρέσκεια. Είναι όμορφο να θέλεις περιποιημένο τον εαυτό σου, αλλά η καταναλωτική μανία δεν έχει να κάνει με την αισθητική. Καλύτερα να μαζεύει κάποιος χρήματα και να παίρνει δυο καλά κομμάτια το χρόνο, από το να αγοράζει συνέχεια φτηνά πράγματα και κακής ποιότητας που ούτε κολακεύουν ούτε και διάρκεια έχουν στο χρόνο. Περισσότερα χρήματα ξοδεύουν και προσωπικό στυλ δεν έχουν. Από την γυναίκα σήμερα θα έλεγα πως λείπει το στυλ, το προσωπικό στοιχείο . Στην πραγματικότητα, όλα ως έχουν να κάνουν με το πόσο καλά νοιώθει κάποιος με τον εαυτό τους.

Από μικρή θυμάμαι να ζωγραφίζω τα ελαφάκια και τους μύλους. Έκανα συχνά βόλτα με τον παππού μου από αυτόν κράτησα εικόνες την αγάπη του για τις αντίκες.

Αγαπώ τα παλιά αντικείμενα. Έχω από τον παππού ένα μπαούλο που για μένα η αξία του είναι ανεκτίμητη.

Μοιάζω περισσότερο στη γιαγιά Θεοδώρα, η οποία μάζευε χρήματα για να αγοράσει υφάσματα και να ράψει τα δικά της σχέδια. Ήταν πολύ περιποιημένη πάντα. Δεν τη θυμάμαι στο σπίτι ποτέ με τα πυτζάμες. Μου αρέσει, λοιπόν, η καλαισθησία στην καθημερινότητά μου. Μου αρέσει πολύ το θεατρικό ντύσιμο. Αυτό που δημιουργεί μυστήριο και μυσταγωγία. Σημαντικό επίσης θεωρώ να έχει κάποιος το άρωμά του. Να τον χαρακτηρίζει. Το δικό μου είναι το coco channel.

Δεν μου αρέσουν τα αποκαλυπτικά ρούχα. Χάρη έχουν αυτά που σκεπάζουν το σώμα. Αν τα βγάλεις όλα στη φόρα, πώς θα αναπτυχθεί η φαντασία;

Θα έλεγα πως μια γυναίκα δεν χρειάζεται να δαπανήσει πολλά χρήματα για να είναι καλοντυμένη. Λείπει η έννοια της γκαρνταρόμπας. Η γυναίκα είναι απαραίτητο να φτιάξει την γκαρνταρόμπα της. Πρέπει να έχει ένα καλό παλτό, ένα μαύρο φόρεμα, γάντια δερμάτινα, απλή μαύρη, ψηλοτάκουνη γόβα, μια καλή τσάντα και ένα vintage κλασσικό. Το Τζην δεν το προτιμώ, γνωρίζω την ιστορία του και καταλαβαίνω την δυσκολία του ως ύφασμα που σπάνια αναδεικνύει την θηλυκότητα της γυναίκας. Δεν είναι το ρούχο που την κολακεύει. Πρέπει να πλένεται κάθε εξάμηνο και την πρώτη φορά να μπαίνει κάποιος φορώντας το στην μπανιέρα για να πάρει την γραμμή του σώματος. Ένα κομμάτι τζην στην γκαρνταρόμπα είναι υπέρ αρκετό.

Γενικά υπάρχει πολύς φιλελευθερισμός και στο ντύσιμο, όπως παντού, χωρίς κανένα να νόημα. Είναι ισοπεδωτικό, σαν το fast food.

Στις αξίες μου στην κορυφή βρίσκεται η Οικογένεια και ακολουθούν: εμπιστοσύνη, φιλία, συνέπεια, αγάπη, εργασία. Όλα αυτά μπαίνουν στον κύκλο που λέγεται έρωτας.

Ο άνδρας που θα είναι δίπλα μου πρέπει να είναι λίγο παραπάνω σε επίπεδο εκτίμησης από την εκτίμηση που έχω στον εαυτό μου. Δεν είναι σνομπισμός αυτό, είναι η ανάγκη μου να τον εκτιμώ. Θέλω να σταθεί δίπλα μου σε όποια περίσταση συμβεί, καλή ή ατυχή. Να είναι αυτάρκης, να με κάνει να γελώ, να περνώ καλά. Αυτό θέλω και από τους φίλους και τις φίλες μου.

Οι άνθρωποι βαριούνται να κάνουν πράγματα. Η αδράνεια είναι σοβαρό πρόβλημα της καθημερινότητας. Από την προσωπική ζωή μέχρι την πολιτική. Ως φοιτήτρια ασχολήθηκα με τα κοινά, διαπίστωσα όμως ότι το σύστημα δεν αλλάζει και δεν θα ξαναεμπλακώ.

Για μένα Πολιτική είναι να δημιουργώ και στηρίζω την τοπική κοινωνία. Τόσο προσωπικά όσο και η οικογένειά μου.

Στη Ρόδο μου λείπει μια τεράστια έκθεση. Απεχθάνομαι τον εγκλωβισμό, μου αρέσει να ταξιδεύω γιατί γεμίζω με νέες εικόνες .

Καλές είναι οι πολυεθνικές αλλά οφείλουμε να στηρίζουμε τις τοπικές επιχειρήσεις. Αλλά, λείπει η παιδεία, λείπει η καθαριότητα, ακόμα και η ευγένεια. Δεν είναι ο κράχτης το πρόβλημα στην Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, αλλά ο τρόπος που κινείται. Ένα όμορφο ανάκλιντρο έξω από τα τουριστικά καταστήματα της Μεσαιωνικής Πόλης αλλάζει τελείως, λόγου χάρη, την εικόνα της ταμπέλας με τα πολλά χρώματα. Κάνε τον πελάτη να νοιώσει όμορφα, να έχει την καλύτερη εμπειρία και θα σου ξαναέρθει. Μου είναι αδιανόητο η Παλιά Πόλη να προστατεύεται από την Unesco και μείς να την υποτιμάμαι. Είναι πολύ λεπτό το θέμα της πολυπολιτισμικότητας της Ρόδου. Η Ρόδος εκτός από την αρχοντιά και την ομορφιά της έχει και θαυμάσια χωριά. Ακόμα μπερδεύουμε την αληθινή αριστοκρατία με την επιφανειακή. Ο παλιός πλούτος όμως ράβεται. Ο νεόπλουτος το δείχνει.

Για μένα αξία έχει να είσαι καλά με τον εαυτό σου. Κι αυτό το στοιχείο ζητώ και από τους φίλους μου. Όταν χάνεις τον εαυτό σου, είναι σαν να έχεις ήδη φύγει από την ζωή .

Η νέα μου συλλογή είναι εμπνευσμένη από τον Μεσαίωνα, έχει όλη την μυσταγωγία και τον μυστικισμός εκείνης της εποχής, χρησιμοποιώ ως «όπλα» τα φαλλικά σύμβολα και αποτελεί την εμβριθή έρευνά μου σε κείνη την εποχή. Θα την παρουσιάσω στις αρχές του καλοκαιριού.

Πάντα μου άρεσαν τα καπέλα και τελευταία μου αρέσει να σχεδιάζω και τουρμπάνια. Και για αισθητικούς λόγους και για πρακτικούς. Η φαντασία μου συχνά μετατρέπεται σε πρακτικότητα.

Αν δεν ήμουν σχεδιάστρια κοσμημάτων, θα έκανα οποιαδήποτε δουλειά για να ζήσω, εκτός από χορεύτρια.

«Ζήσε όσο μπορείς καλύτερα». Αυτό είναι το αιώνιο ζητούμενο για την ευτυχία. Έτσι πορεύομαι κι εγώ.

Τα κοσμήματα που σχεδίασε η Θεοδώρα Κουνάκη

Με τον σχεδιαστή Γιώργο Βορρέα

Τα μοντέλα του Γιώργου Βορρέα και Θεοδώρα Κουνάκη, Γιώργος Βορρέας και Άντα Ηλιοπούλου

Η οικογένεια Κουνάκη “Kounakis Jewels & Watches”Kounakis Jewels & Watches”