Ανάληψη, Στάδιο Διαγόρας, Ασγούρου
delivery: 224100-3600
Πληροφορία: το βίντεο από την ανάρτηση του κειμένου “Test event Rhodes circuit: κοπήκατε!” που αποδείκνυε την υψηλή ταχύτητα των οχημάτων, αφαιρέθηκε! Συγχαρητήρια! Με επιβεβαιώνετε!
ΤΔ [ώρα: 14:00, 19/1/2017]
Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού τόσο περισσότερο φαίνεται ο κώλος της.
Αγγλική σοφή παροιμία. Αν στερείσαι στρατηγικής, αυτοπειθαρχίας, Γνώσης… το ύψος σε εκθέτει. Σε ξεγυμνώνει.
Μπορεί η Ρόδος να γίνει Μόντε Κάρλο; Φυσικά και δεν μπορεί. Γιατί οι αγώνες ταχύτητας εντός πόλεων στο Μόντε Κάρλο είναι ενάμισι εκατομμύριο επί τοις εκατό ασφαλείς για τους θεατές, όπως είπε ραδιοφωνικά στον Παλμό ο Κωστής Στεφανής [περισσότερο από 30 χρόνια συνοδηγός αγώνων ράλι σε όλο τον κόσμο]. Δεν έχω δικαίωμα να τον αμφισβητήσω. Όπως επίσης δεν μπορώ να αμφισβητήσω ούτε τον Κώστα Καββαθά, ούτε και τον Ιαβέρη που έχουν αποφανθεί για την ελληνική αντιμετώπιση στα μηχανοκίνητα αθλήματα: η Ελλάδα θα έπρεπε από το 1960 που μπήκε στις ζωές μας ο μηχανοκίνητος αθλητισμός να έχει δημιουργήσει ασφαλείς προϋποθέσεις για την ασφάλεια θεατών και την μακροημέρευση των αγώνων. Οι αγώνες circuit κόπηκαν γιατί ήταν επικίνδυνοι. Επιπλέον, ο οδηγός του αγώνα, του κάθε αγώνα, εντός και εκτός Ελλάδας, υποχρεώνεται να διασφαλίσει μόνο τη δική του σωματική ακεραιότητα και του συνοδηγού του. Οι αγώνες έχουν τον χαρακτήρα του ανταγωνισμού, επιτρέπουν φυσικά τις προσπεράσεις και δεν υπάρχει όριο ταχύτητας. Τα περί ασφάλειας αφορούν τους διοργανωτές μόνο, όχι τους οδηγούς.
Και ερχόμαστε στο σιρκουΐ της 14ης και 15ης Ιανουαρίου 2017. Το πήραν στις πλάτες τους ως κόνσεπτ, ως πρωτοβουλία, ως θαυμάσια ιδέα, ως διοργάνωση η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου και ο κ. Κάλλιστος Διακογεωργίου [Περιφερειακός Σύμβουλος] κάτω από το πρόσταγμα του οποίου έγινε το σιρκουΐ. Φυσικά η προχειρότητα της διεργασίας του τεστ – ταινίες στους δρόμους αντί για ειδικές μπάρες, ταχύτητα των αυτοκινήτων που σε σημεία-σημεία ξεπερνούσαν τα 70 χλμ, παρουσία πεζών στα πεζοδρόμια, που κάπου-κάπου κατέβαιναν και από αυτά γα να τραβούν βίντεο – αν αυτή η προχειρότητα στο πλαίσιο του «τεστ» προκαλούσε κάποιο ατύχημα, ο αποδιοπομπαίος τράγος θα ήταν –ποιος άλλος;- ο Δήμαρχος. [δες το βίντεο που ακολουθεί και κρίνε αν η ταχύτητα είναι στα 30 χλμ που αρμόζει σε επιδείξεις. Ο οδηγός κάνει αυτό που ξέρει. Τρέχει. Οι διοργανωτές τι κάνουν;]. Από τον οποίο Δήμαρχο για το σιρκουΐ του Οκτωβρίου 2017 η Περιφέρεια Ν.Αιγαίου περιμένει το ασφαλτικό οδόστρωμα … Να σου θέσω εμβόλιμα και το ερώτημα: Σιρκουΐ ή Εθνικό Θέατρο; Θα μου πεις ό,τι φέρει χρήμα και Τουρισμό. Μα ο Τουρισμός είναι Τέχνη και Γνώση. Ποιο από τα δύο έχει η Ρόδος και δεν έχει ακόμα καταφέρει να γίνει μια Μάλτα; Μα όταν η Πελοπόννησος, η Κρήτη, η Θεσσαλία και η Μακεδονία έψαχναν το βηματισμό τους μετά τη χούντα, η Ρόδος ήταν ήδη κοσμοπολίτικη και μια άλλη Ελλάδα. Γιατί δεν κατάφερε να κρατήσει τον Τουρισμό της σε υψηλό επίπεδο; Διότι απλώς από καλή τύχη ευνοήθηκε λόγω τοποθεσίας, φυσικής ομορφιάς, ενώ στη διαχείριση τα έκανε μαντάρα. Λόγω άγνοιας και νοοτροπίας άρπα – κόλλα. Ο Τουρισμός όμως είναι Τέχνη και Γνώση. Παρενθετικός συλλογισμός το παραπάνω.
Μπορεί, λοιπόν , η Ρόδος να γίνει Μόντε Κάρλο; Φυσικά και δεν μπορεί. Γιατί οι Μονεγάσκοι έχουν 85 χρόνια αγώνες ταχύτητας, είναι αυτοπειθαρχημένοι και έχει περάσει στην κουλτούρα τους η προετοιμασία, η ασφάλεια, ο σεβασμός στον μηχανοκίνητο αθλητισμό και κυρίως η Γνώση για όλο αυτό. Λόγου χάρη: χρησιμοποιούν 35 χλμ συρματόπλεγμα, χώρια από τις μπάρες, για να μην πλησιάσουν οι θεατές στην πίστα και για να μην κινδυνεύσουν από θραύσματα, είναι υπερυψωμένος ο χώρος για τους θεατές και δεν στηρίζονται ούτε ένα χιλιοστό του εκατομμυρίου στην καλή τύχη τους και στα ευχολόγια, όπως διαβάζεις πιο κάτω από την ανάρτηση του κ. Διακογεωργίου.
Οι αγώνες ταχύτητας πόλης δεν στηρίζονται στο περίπου. Μόνο στην απόλυτη αυτοπειθαρχία, στην οργάνωση, στον σεβασμό στο θεατή, στον αγωνιζόμενο, στο άθλημα και στην ισχυρή Γνώση. Αλλιώς πας σπίτι σου να τηγανίσεις πατατούλες με ρίγανη.
Εύκολα μπορεί η διαφήμιση να μετατραπεί σε δυσφήμιση χωρίς Γνώση και Ευθύνη. Και ο μηχανοκίνητος αθλητισμός είναι θαυμάσιος μοχλός τουριστικής ανάπτυξης που απαιτεί γνώση και ευθύνη. Μόνο που με προχειρότητες και παρομοιώσεις ή μιμήσεις δεν γίνεται δουλειά.
Ας μου επιτρέψει ο Δήμαρχος Ρόδου Φώτης Χατζηδιάκος που είπε την φράση «δεν έχουμε ανάγκη ούτε Μονακό να γίνουμε, ούτε Μόντε Κάρλο, ας γίνουμε η Ρόδος που ανάβει τους μοχλούς της Ανάπτυξης» να του βγάλω το καπέλο για την προσγειωμένη στάση του στο όλο εγχείρημα και να τον παρακαλέσω προσωπικά να αφήσει σε άλλους να δρέψουν τις δάφνες του σιρκουΐ του Οκτωβρίου 2017 στη Ρόδο, αν ο ίδιος δεν έχει διασφαλίσει πρώτος και καλύτερος το ενάμισι εκατομμύριο επί τοις εκατό της ασφάλειας των αγώνων, όπως κάνουν οι Μονεγάσκοι στο Μόντε Κάρλο. Γιατί ο ρόλος της μαϊμούς δεν του ταιριάζει καθόλου._
Υγ: άραγε η ΟΜΑΕ [Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου Αθλητισμού Ελλάδος] τι γνώμη έχει για το test event circuit της Ρόδου, όπως αυτό καταγράφεται από αρκετά βίντεο στο facebook;
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author