Παιδιά, μάτια – παράθυρα του κόσμου, του Δημήτρη Κατσούλα
Είναι κάποια παιδιά που δεν έχουν παίξει ποτέ στη ζωή τους . Είναι κι άλλα πολλά όπου για παιχνίδια χρησιμοποιούν…
Την πείνα την τρέμω, η αδιαφορία με σκοτώνει, του Δημήτρη Κατσούλα
Την πείνα την τρέμω, η αδιαφορία όμως με σκοτώνει Μετακομίζει κάθε πρωί από τις επτά και μισή έως περίπου τις…
Ο ταραξίας, του Δημήτρη Κατσούλα
Αν και το μετεωρολογικό δελτίο ήταν σαφές : ” Αύριο ο υδράργυρος θα χτυπήσει σαραντάρι ” , η τρελοπαρέα δεν…
Αναζωπυρώσεις, του Δημήτρη Κατσούλα
Ποιος είπε ότι τα ηφαίστεια τα οποία ευρίσκονται εν υπνώσει παραμένουν πάντα ανενεργά; Σε μένα πάντως, και ειδικά τις νύχτες,…
Προσωπικά και ανυποχώρητα πείσματα, του Δημήτρη Κατσούλα
Στο σπίτι δεν είχαμε βιβλία, θες από έλλειψη χώρου (ναι, ναι, δεν είναι υπερβολή ), θες το ότι πρωτίστως έπρεπε…
Και από πάνω το ταβάνι των αστεριών, του Δημήτρη Κατσούλα
Ιούλιος και νύχτα, με τη μάνα είμαστε στο χωράφι που ούτε καταλάβαμε πότε κιόλας έφθασαν μεσάνυχτα στην προσπάθεια μας να…
Τσάρκες με την γιαγιά, του Δημήτρη Κατσούλα
Από μικρός, εκεί γύρω στα δεκαοκτώ δεκαεννιά, κι ενώ μέχρι τότε ήμουν το παιδί το ήσυχο, εκείνο που έκανε θελήματα…
Πρόταση γάμου, του Δημήτρη Κατσούλα
Αυτός που πάντα συνοδευόταν από μια απέραντη θλίψη, μόνιμη ζωγραφιά στο πρόσωπο του, σήμερα το πρωί ξύπνησε ευδιάθετος, μέσα στην…
Η οφειλή, του Δημήτρη Κατσούλα
Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε δέκα, είκοσι τρία ολόκληρα χρόνια είναι μόνη, αδειανό το σπίτι της, ορφανό το κρεβάτι της….
Με τρεις κουβέρτες στο υπόγειο, του Δημήτρη Κατσούλα
Κανένας δεν έμαθε, κι ούτε καλύτερα να μάθει πώς έφθασαν μέχρι εδώ, την Ελλάδα του ήλιου, της φιλοξενίας, των μη…