Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά  

Αναμέτρηση!

Τα γράμματα που διαμορφώνουν τα οράματα τα παρατήσαμε,

Τις Καλές Τέχνες που μας εξευγενίζουν, μας ψυχαγωγούν τις παραμελήσαμε,

Τα πιστεύω μας τα νοθεύσαμε,

Την εργασία μας, την ελαττώσαμε,

Τον Άνθρωπο τον αγνοήσαμε

…αλλά η κενότητα κανένα όφελος δεν προσδίδει!

Σιωπή

Σιωπή, πολλή σιωπή έπεσε σε τούτη την πόλη, σε τούτη τη χώρα!

Ευτυχώς που κρατώ ακόμη κάποιες φωνές απ’ τα παλιά, του Γιάννη που πάσχιζε να επιφέρει δικαιοσύνη, του Γιώργη που άπλωνε τα όνειρά

του στις ανοιχτές θάλασσες, του Παναγιώτη που χτυπούσε το χέρι στο μαχαίρι, της Ιωάννας, να θρέψουμε τους πεινασμένους, του μπάρμπα

Ανέστη που μιλούσε στα γλαροπούλια, του Γιώργου που επέμενε να γιατρεύει πληγωμένες, πονεμένες, σκοτεινές ψυχές….Τώρα μια εποχή

κυρίαρχη επέβαλε τη σιωπή! Τώρα οι άρρωστες ψυχές δεν γιατροπορεύονται, τα σώματα αδράνησαν και δεν αντιμάχονται τη συμφορά. Ως κι

η ανάσα μας κραδαίνεται στο φόβο της καταστροφής!

Ξύπνα!

Έσυρες τη ζωή σου μέσα στους ανεκπλήρωτους πόθους,

στις χαμένες φωνές

κι αποκοιμήθηκες στου ονείρου την άκρη!

Συνωστίζεσαι για δευτερόλεπτα στις σκιές του παρελθόντος,

μετεωρίζεται η ψυχή σου στο σενάριο του ονείρου

εκεί που προσπαθείς να ξεπλύνεις τα σημάδια!

Όλα είναι ένα όνειρο !

Ξύπνα, για να βγεις από την ενδοχώρα της συνείδησης

* Το εκάστοτε άρθρο απηχεί στις απόψεις του συντάκτη του. 

iPorta.gr