Δημήτρης Κατσούλας

Δεν τόλμησα ποτέ να γράψω στίχο. Θέλει μαστοριά, πρέπει να διαθέτεις εκείνο το ”άλλο” που εμένα η φύση μου στέρησε.

Τώρα, το αν κάθισα νύχτα πάνω στο κρύο μάρμαρο αδικοχαμένου μου φίλου και έγραψα δυο αράδες, παρασάγγας απέχει από την ποίηση. Ας είναι..!

Αραιά και που-και ξυστά – μου περνούν από το κεφάλι διάφορα καθ’ οδόν, αλλά κι αυτά μετά από σε κλάσματα του μυαλού επεξεργασθέντα, μακράν απέχουσι από αυτό το άπιαστο που είναι η ποίηση.

Δεν απηχούν το κοινό αίσθημα,αλλά και μένα δεν μ’ έκαναν ποτέ(οι σκόρπιες λέξεις μου δηλαδή), να δακρύσω, να ανατιναχτώ,να σπάσω τζάμι ανθοπωλείου τη νύχτα για να το προσφέρω σε ό,τι αγαπώ. Όχι, δεν γίνεται με τίποτα, την άφησα λοιπόν στην άκρη την τέχνη του ”ποιείν ποίηση”.

Πεζά πάμε.Με τα πόδια στους δρόμους βγήκα της άλλοτε πανέμορφης Αθήνας μου και σας περπατώ σε μέρη που ανακάλυψα και σας προτρέπω να τα τιμήσετε.

Μέρη στα οποία υπάρχουν ακόμη περιθώρια να αγαπήσετε, να αγαπηθείτε, ν’ ανταλλάξετε αγάπες και φιλιά. Ειδικά φιλιά που θα μείνουν σημάδια είτε στα χείλη, είτε στο λαιμό, είτε στο κορμί. Ανεξίτηλες ωραίες πληγές φιλιών αιωνίων.

Το πρώτο φιλί έχει σημασία, είτε εξελιχθεί σε σχέση είτε όχι. Στην πραγματικότητα, κάθε φιλί έχει σημασία, αφού είναι μιά ξεχωριστή επαφή με τον άνθρωπο που έχουμε επιλέξει να έρθουμε κοντά.

Για να τα εξερευνήσουμε λοιπόν αυτά τα μέρη που ίσως και σας σημαδέψουν:

Λυκαβηττός: προσφέρει θέα που μας χαλαρώνει και προσφέρεται για ερωτευμένα ή παράνομα ζευγάρια.

Οδός Καλλιδρομίου: όσο ανεβαίνεις προς τα πάνω,είναι το ιδανικό μέρος για να χαθείς στην πολύβουη Αθήνα. Είναι ανάμεσα σε κλασικά παλιά κτήρια και καλλιτεχνικές γειτονιές. Μη σας φοβίσει η ελαφρά ανηφόρα, αγκαλιασμένοι θα είστε ούτως ή άλλως.

Πλατεία Κοτζιά (Δημαρχείο Αθήνας): γίνεσαι πρωταγωνιστής σαν σε παλιά ελληνική ταινία. Μετά το φιλί, επιβάλλεται παγωτό κάνοντας βόλτες πιασμένοι χέρι χέρι.

Άρειος Πάγος: δεν θα πάτε να παρουσιασθείτε σε δικαστήριο, φιλιά πάτε ν’ ανταλλάξετε. Μη το βλέπετε το μέρος από δικηγορική σκοπιά, από παθιασμένη αγάπη και έρωτα προσεγγίξτε το. Χαθείτε λοιπόν μέσα στο άλσος, καθείστε σε ένα παγκάκι απόμερο και αφείστε τα φιλιά σας να κάνουν μούσκεμα τα σανίδια του.

Λίμνη Βουλιαγμένης:κάτι η τοποθεσία,κάτι η αύρα της θάλασσας,κάτι τα πολυτελή γιότ,δεν θέλει και πολύ για να γίνει το φιλί σας κοσμοπολίτικο. Μετά το ρούφηγμα των φιλιών, και ενώ αισθάνεστε εξαντλημένοι, αράξτε στο cafe bar moorings το οποίο διεκδικεί επάξια τον τίτλο του πιο ρομαντικού μαγαζιού των νοτίων προαστίων.

Φλοίσβος: ίσως φτάνουν και στα πόδια σας τα ξυπόλυτα τα κυματάκια, μη ταραχθείτε, σαν χάδια έρχονται και πρόσθεση στα φιλιά σας. Εάν είναι βράδυ, μη ξεχάσετε, πάρτε κι ένα σκέπασμα μαζί σας για να την αράξετε στα χαλίκια για να έρθετε πιο κοντά.

Τι λέτε; Το σκέφτεστε ακόμη; Πάρτε την απόφαση, να κερδίσετε μόνο έχετε.

Βρε παιδιά, μήπως τελικά είμαι ”ποιητής” του δρόμου και όχι ως θά’ πρεπε, των ουρανών, των συννέφων και του άπιαστου;

Πνιγείτε εσείς στα φιλιά σας – νόμιμα και παράνομα – και τα λέμε μετά. Πάντως για ένα πράγμα είμαι σίγουρος: ότι εσείς θα αναγάγετε την τέχνη και την τεχνική του φιλιού σε πραγματική π ο ί η σ η !

Εγώ, όσο δύναμαι και από όποια θέση κι αν ευρίσκομαι, σας κερνώ φιλιά.