* Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών

Σε τελάρο να’χει πλάτος
και με ύψος ένα μέτρο
θα ποζάρω αεράτος
να μου φτιάξουν το πορτραίτο

Διονύσης Ψαθάς, Το πορτραίτο μου [2006]

Όσο να ποζάρουν, να αλληλοσυγχαίρονται και να αυτοβαυκαλίζονται οι νεο-σωτήρες, η Οδύσσεια του ελληνικού λαού στη θάλασσα του χρέους και η πορεία του στην έρημο της εθνικής μοναξιάς δείχνουν ότι ο δρόμος παραμένει μακρύς κι άγνωστος.

Η Ιστορία δεν άρχισε χθες [χωρίς αυτούς] και δεν θα τελειώσει σήμερα [με αυτούς].

Όσο κι αν ηχούν [με χαρμολύπη;] οι καμπάνες της προπαγάντας, κάθαρση από το φόβο και την Ύβριν δεν θα έλθει όταν σιωπούν οι ένοχοι, συμψηφίζονται οι ενοχές και παραγράφονται οι τύψεις.

ΥΓ 1ο:

Με απελπίζει
η θέα του απέναντι παράθυρου
έτσι όπως χάσκει κι από μέσα του ξεχύνονται
φάλτσα τραγούδια, χάχανα και ζήτω

[Αμαλία Τσακνιά, Κι αυτή η γενναία σου ύπαρξη].

ΥΓ 2ο:

Τη φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω

απάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ. 

Εχύθη ο καφές μου,τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλαστήμιες ξέρω αρχίζω να τις πώ

[Γ.Σουρής]

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr