Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότεροι άνθρωποι με ρωτούν για τη σεξουαλική τους επιθυμία και την ανάγκη τους παράλληλα να κάνουν σεξ ως απαραίτητη προϋπόθεση της συζυγικής τους σχέσης. Μάλιστα, φαίνεται να είναι διχασμένοι μεταξύ του «δεν επιθυμώ να κάνω σεξ» αλλά και του «πρέπει να κάνω σεξ». Πιο χαρακτηριστική ερώτηση που μου έκανε πραγματική εντύπωση είναι «διάβασα ότι αν δεν κάνεις σεξ μαραίνεται το πέος και ότι δεν θα ζήσω πολλά χρόνια». Εκεί λοιπόν αναρωτήθηκα μήπως κι εγώ το έχω παρακάνει, ως ειδικός που φωνάζω μέσα από τις επιστημονικές μου γνώσεις ότι το σεξ κάνει καλό στην υγεία και όντως προσφέρει περισσότερα χρόνια ζωής. Στην πραγματικότητα όμως, η σεξουαλική επιθυμία δεν πρέπει να είναι ο φόβος και η απειλή μιας λειτουργίας που απαιτητικά γίνεται για να μην μαραθεί το πέος μου και να ζήσω περισσότερα χρόνια, αλλά ούτε φυσικά και από την άλλη πρέπει να βλέπουμε το σεξ ως μία προϋπόθεση του καλώς έχεις της σχέσης μας. Δεδομένου ότι, κυρίως οι γυναίκες, μετράνε την αγάπη του άνδρα τους και το ενδιαφέρον του για αυτές διαμέσου της σεξουαλικής διαδρομής, το πράγμα δείχνει να μπερδεύεται ακριβώς μεταξύ της επιθυμίας και της απόδειξης ότι υπάρχει σεξουαλική ζωή μεταξύ μας.

Πιο συγκεκριμένα, όλα αυτά συνδέονται με αυτή την καταραμένη οικονομική κρίση που έβαλε το σεξ κάτω από το κρεββάτι μας ενώ πάνω σε αυτό έβαλε τα λιγότερα ευρώ που υπάρχουν, την γκρίνια που μας βασανίζει και την ανασφάλεια που μας διακατέχει μπροστά στις απαιτήσεις και τους στόχους μας. Είναι αλήθεια ότι το σεξ έχει χάσει τους καλούς πρωταγωνιστές του, έχει μειώσει τη θερμότητά του μεταξύ των δύο συντρόφων και έχει αφήσει πίσω σκηνικά και ερωτικό πάθος αυτών που πραγματικά νιώθουν την ανάγκη να εκφραστούν μέσα από αυτό. Κι όμως, δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς το σεξ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το σεξ μας φέρνει πιο κοντά αφού πια δεν μπορούμε να προσφέρουμε χρυσάφι και κοσμήματα ο ένας στον άλλον, αφήστε που είναι και τσάμπα και είναι μια καλή παρέα στο βραδυνό μας κλείσιμο μέσα στο σπιτικό μας. Βεβαίως, να μην έχουμε το κομπιούτερ ανοιχτό και το παιδί μας να μας ζαλίζει. Να έχουμε τη δική μας γωνιά και τη διάθεση να απλώσουμε χαζά-ρηχά ή και χαζοχαρούμενα το βράδυ μας, ώστε το σεξ αθόρυβα και όχι πιεστικά και απειλητικά να μας αγκαλιάσει έτσι όπως θα μας βρει μέσα στην χαλαρότητα των λίγων ωρών που διαθέτουμε μεταξύ μας, χωρίς να έχουμε την διάθεση να φάει ο ένας τον άλλον και να αποφύγει ο ένας τον άλλον, κρύβοντας τον εαυτό του στο φόβο του και στην άρνησή του για τον άλλον.

Ας μην κυνηγάμε τη σεξουαλική επιθυμία ως το εισητήριο του καλού σινεμά. Ας μην βλέπουμε τη σεξουαλική πράξη ως το συζυγικό καθήκον, που όπως ένας πελάτης μου είπε «ευτυχώς γιατρέ μου, για αυτή την εβδομάδα το έκανα, την άλλη βλέπουμε…». Για αυτό, το σεξ έχει τη δική του παρουσία, έρχεται όχι γιατί εμείς το φωνάζουμε αλλά γιατί το θέλουμε. Όταν το θέλουμε. Όταν δεν το χρεώνουμε ο ένας στον άλλον ως δείκτη της πίστης και της αγάπης μεταξύ μας. Και φυσικά, αυτό υπάρχει σε κάθε μας κίνηση, σε κάθε μας βλέμμα, σε κάθε έκφραση που δεν βγαίνει με την απαίτηση του τώρα, σε κάθε πλευρά του «εγώ κι εσύ» που το περιμένουμε ως τη λύση των καυγάδων και των διαφωνιών. Ας το αφήσουμε να έρθει, αρκεί να είμαστε εμείς εδώ…

Θάνος Ασκητής

επισκεφθείτε το www.askitis.gr