Βαγγέλης Παυλίδης

Κοντά μεσάνυχτα, επιστρέφουμε σπίτι απο, πού αλλού, το καφενείο του χωριού. Σ’ ένα χωράφι στην ερημιά της Λαχανιάς μια ελιά και οι γύρω θάμνοι σιγοκαίνε. Μόνοι τους, χωρίς ανθρώπινη ψυχή γύρω, χωρίς παρακολούθηση, χωρίς κάποια πηγή νερού κοντά για την περίπτωση που κάτι πάει στραβά.

Συνηθισμένο το φαινόμενο εδώ, είναι ο τρόπος που ξεφορτωνόμαστε κάποιο άχρηστο δέντρο ή ασκινούς και άλλους θάμνους. Αν κάνει κανείς την παρατήρηση είναι πιθανό να αντιμετωπιστεί με ειρωνικά χαμογελάκια… “Τι θέλει τώρα αυτός… τι ξέρει απο γεωργικές δουλειές…”. Μπορεί ακόμα να τον αντομετωπίσουν και με το “λογικό” επιχείρημα πως “Τώρα είναι εποχή που επιτρέπεται το κάψιμο”, λες και η φωτιά ζητά την άδεια κανενός για να πάρει φόρα και να φουντώσει και παραβλέποντας το γεγονός πως οι περισσότερες πυρκαγιές οφείλονται σε ατυχήματα, όπου η φωτιά ξέφυγε απο αυτούς που υποτίθεται πως ξέρουν πώς και πότε να την ανάψουν.

Αυτά σαν γενικές σκέψεις και παρατηρήσεις. Όμως η παροιμία λέει “Πυρ, γυνή και θάλασσα” (την αναφέρω με κίνδυνο να χαραχτηριστώ σεξιστής και πολιτικά μη ορθός) μα το κακό έχει και συνέχεια και πρέπει να συμπληρωθεί με το νερό: οι βλάβες στο δικτύο υδροδότησης στην περιοχή της Λαχανιάς είναι μέρος της καθημερινότητάς μας, εμφανίζονται συχνότατα και οφείλονται κύρια στην παλαιότητα και γενικά την κακοδιαχείρηση του δικτύου ή και σε ανθρώπινα λάθη. Σήμερα, Κυριακή, ήταν μια απο αυτές τις μέρες. Παίρνω λοιπόν τηλέφωνο την σχετική υπηρεσία της ΔΕΥΑΡ .

ΕΓΩ: Λέγομαι Παυλίδης, θέλω να δηλώσω μια βλάβη.

ΔΕΥΑΡ: Μάλιστα κύριε, τι βλάβη, δικιά σας είναι;

ΕΓΩ: Εγώ δεν έχω νερό μα είναι βλάβη στο δίκτυο.

ΔΕΥΑΡ: Μάλιστα. Πού ακριβώς βρίσκεστε;

ΕΓΩ: Στον παλιό δρόμο Γενναδίου – Λαχανιάς, κοντά στον Αη Γιώργη.

ΔΕΥΑΡ: Α… για να δούμε… ναι… Λαχανιά… α… παλιός δρόμος… Εντάξει κύριε, αλλά θα το φτιάξουμε αύριο.

ΕΓΩ: Κι εγώ τι θα κάνω μέχρι αύριο;

ΔΕΥΑΡ: Ε…. να, ξέρετε… είναι Κυριακή…. είναι και η ώρα τέτοια (ΣΣ μεσημέρι)… είναι και δική σας βλάβη…

ΕΓΩ: Δεν είναι δική μου βλάβη σας είπα, είναι του δικτύου. Δεν θέλω υδραυλικό για την βρύση μου μα θέλω την ΔΕΥΑΡ για το δίκτυο. Και για πέστε μου τι θα πεί είναι Κυριακή και είναι και η ώρα τέτοια; Τέτοια ώρα Κυριακή δεν δουλεύουν τα συνεργεία της ΔΕΥΑΡ;

ΔΕΥΑΡ: Τι να κάνω, κύριε… Αύριο θα το φτιάξουμε.

Αποδίδω τον διάλογο όσο πιο πιστά τον θυμάμαι. Ξημερώματα Δευτέρας τώρα και βέβαια νερό δεν υπάρχει, η διαρροή και η απώλεια νερού από την βλάβη συνεχίζεται.

Διάβαζα τελευταία στον τύπο πως είμαστε λέει στο έλεος της ΔΕΗ. Παρακαλώ να προστεθεί και η ΔΕΥΑΡ -που βέβαια άσχετα από την μέρα και την ώρα δεν έχει πρόβλημα να φουσκώνει τους λογαριασμούς.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

  The article expresses the views of the author

   iPorta.gr