* Η κ. Ζωή Κανάβα είναι συγγραφέας.

* Πληροφορίες για τον πίνακα: Robert Campin Merode, Altarpiece, c. 1425. Triptych, oil on wood C. panel 25 1/4 x 24 7/8 in, wings 25 3/8 x 11 in. The Cloisters, Metropolitan Museum of Art, New York.

Ο τσακωμός ήταν για τα ιμάτιά Του. Δεν τα ‘βρισκαν στη μοιρασιά. Μετά ήρθαν στα χέρια για το χιτώνα-βασιλικός ο χιτώνας, άραφτος. Τον ήθελε για λόγου του ο καθένας.

-Θα σκοτωθούν, λέει από μέσα της η Μαρία και σφίγγει στο σαγόνι την ομπόλια της. Τους κοιτά με πόνο.

Και ξαφνικά ησύχασαν. Φαίνεται πως τα βρήκαν. Αποφασίζουν να κόψουν στα τέσσερα το χιτώνα. Να πάρουν όλοι τους ένα κομμάτι.

-Όχι! βογκά της Μαρίας η καρδιά. Τραντάζεται ολόκληρη. Ο βόγκος φρακάρει στο λαρύγγι της. Σφίγγεται πάνω στην άλλη Μαρία. Θυμάται τις μέρες, τις βδομάδες που τον ύφαινε, τους μήνες. Κι η Μάρθα, η αδερφή της, όλο γκρίνια.

-Σήκω πια απ’ τον αργαλειό! Έχει κι άλλες δουλειές το σπίτι.

-Αλήθεια έχει. Μα πιο σημαντικές;

Στον κόσμο της η Μαρία.

«Βάλε με σφραγίδα στην καρδιά σου», τραγουδά, «ωσάν σφραγίδα στο μπράτσο σου».

Και η σαΐτα της κορυδαλλός ανάμεσα στα δάχτυλά της. Βουτάει στο γαλάζιο τ’ ουρανού, κλέβει το φως του ήλιου, χρωματίζει τις κλωστές του στημονιού όμοια με τη φλόγα της αγάπης της.

«Είναι δυνατή η αγάπη σαν τον θάνατο/ και σκληρός ο πόθος σαν τον άδη».

Μετρά ξαναμετρά η Μαρία το πανί. Με τις πιθαμές της. Τέτοιος χιτώνας, σίγουρα, δεν βγήκε άλλος από γυναίκας χέρια. Μ’ αυτόν ο ποθητός της θ’ ανέβει ως το θρόνο του Θεού.

Οι φωνές των στρατιωτών την ξαναφέρνουν στα συγκαλά της. Γυμνός επάνω στο σταυρό ο αγαπημένος. Και στη ρίζα του σταυρού οι στρατιώτες «διεμερίσαντο τα ιμάτιά Του εαυτοίς και επί τον ιματισμόν Του έβαλον κλήρον».

* Η κ. Ζωή Κανάβα είναι συγγραφέας. Παρακολούθησε μαθήματα εξελικτικής ψυχολογίας και ψυχολογίας του παιδιού και ασχολείται, σχεδόν αποκλειστικά, με την παιδική και την εφηβική λογοτεχνία. Ενδιαφέρεται μάλιστα για κάθε νέα αντίληψη που αφορά την αγωγή των ανηλίκων. Έχει βραβευτεί από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, την Εταιρεία Χριστιανικών Γραμμάτων, τον Πειραϊκό Σύνδεσμο και άλλους φορείς. Το βιβλίο της Πασχαλιά με ότο στοπ (νέος τίτλος Γεια χαρά, πάμε) αναγράφηκε στον τιμητικό πίνακα του Πανεπιστημίου της Πάντοβα