Είχε δίκιο ο Φαλμεράγιερ όταν έγραφε ότι οι Ελλαδίτες δεν έχουν καμιά σχέση με τους Αρχαίους Έλληνες. Μπορεί να έχουν το ίδιο DNA και την ίδια γλώσσα, αλλά δεν έχουν τίποτα κοινό με τους προγόνους τους στην καρδιά και την ψυχή, και κυρίως την αυτοθυσία για την πατρίδα. Γιατί είναι τα βιολογικά στοιχεία που κληρονομούνται, όχι οι αρχές και οι ιδέες που αποτελούν κατάκτηση μιας γενιάς.

Είχε δίκιο κι ο Παλαμάς όταν έγραφε «Η Ελλάδα πάει και να την κλαις» γιατί ένα αιώνα μετά την Επανάσταση του 1821 ο Ελλαδίτης ο ίδιος ήταν: πάντα ραγιάς, όχι στο σουλτάνο αλλά στο βουλευτή ή όποιον έχοντα εξουσία, ήτοι ρουσφέτ, μπαξίς, αλισβερίς, νταραβέρ (βλέπεις τις ίδιες λέξεις χρησιμοποιείς).
Ο Ελλαδίτης μισεί την Ελλάδα και, πλην εξαιρέσεων, δεν τη θεώρησε πατρίδα του και δεν την αγάπησε. Δε θέλει ελληνικό κράτος ο Νεοέλληνας, ξέφραγο αμπέλι θέλει, για να μπορεί να κάνει ό,τι θέλει: να μην πληρώνει φόρους, να είναι κολλητός με το βεζίρη για να διορίσει την αγράμματη κόρη του στο δημόσιο, να παίρνει συντάξεις στα 40 χρόνια του χωρίς να νοιάζεται ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό αν ζήσει ως τα 80. Να χτίζει 800,000 αυθαίρετες κατοικίες (δε βρίσκω στα λεξικά μετάφραση του όρου). Να σβήνει τις κλήσεις του στην τροχαία. Να παίρνει επιδόματα που όταν τα πεις σε κάποιο ξένο θα λιποθυμήσει.

Κι όταν συμβεί κάποια θεομηνία κραυγάζει: «Πού είναι το κράτος να βοηθήσει;» Νεοελληνάκο εσύ ο ίδιος φρόντισες να μη υπάρχει κράτος με τη συμπεριφορά σου, με τους πολιτικούς που εξέλεξες όχι για το καλό της Ελλάδας, αλλά για το δικό σου συμφέρον. Γιατί όταν ψηφίζεις στο παραβάν η σκέψη σου δεν είναι να εκλέξεις κάποιον για το καλό της πατρίδας, αλλά για το δικό σου συμφέρον.

Ήθελες σύνταξη στα 40 ή 50? Ε βάλε τα παιδιά σου τώρα να την πληρώσουν, την Ολλανδία περιμένεις να σου την πληρώνει; Κι επειδή δε μπορούν, τα παιδιά σου ξενιτεύονται και κλαίει η καρδιά μας όταν τα βλέπουμε με πτυχία να δουλεύουν στη λάντζα σε εστιατόρια στο Τορόντο ή αλλού.
Εσύ δεν ήσουν που είχες 100 πρόβατα και δήλωνες 1000 λες και οι κουτόφραγκοι δεν είχαν στατιστικές που έδειχναν ότι η Ελλάδα έκανε εισαγωγή κρέατος. Έτρωγες 10 μπριζόλες τη μέρα; Η δήλωνες 500 ελιές κι ας είχες 50 λες και οι χαζοαμερικάνοι δε μπορούσαν με τους δορυφόρους τους να έχουν ένα στατιστικό δείγμα για το ψέμα σου.

«Χόρτασε ψωμί ο λαός τότε»: ναι αλλά δε σου το έδωσαν οι πολιτικοί σου από την τσέπη τους, σε καταχρέωσαν γιατί ο ουρανός δε ρίχνει δωρεάν «μάνα» πια.

Αν αναρωτιέσαι, που δε νομίζω, γιατί ξεπουλιέται η Ελλάδα, είναι για να πληρωθούν οι μεγάλες ή μικρές απατεωνιές σου και οι μίζες των πολιτικών σου. Εσύ φταίς. Οχι οι πολιτικοί σου, αυτούς εσύ τους εξέλεξες κατ’ εικόνα και ομοίωσιν για τις απατεωνιές τους, και δε σε συνέφερε να τους αλλάξεις γιατί σε είχαν δέσει χεροπόδαρα για τις παρανομίες σου.

Έζησες το μύθο στην Ελλάδα, όπως λέει η διαφήμιση του ΕΟΤ. Τώρα θα ζήσεις και τον εφιάλτη. Κι αν υπήρχε βραβείο Γκίνες «Για τον πιο ηλίθιο λαό του κόσμου που πιστεύει ότι είναι ο πιο έξυπνος» θα το κέρδιζες χωρίς διαγωνισμό.

Κλάψε όσο θες, είναι αργά πια. Η Ελλάδα δε σου ανήκει γιατί της φέρθηκες σα στρατός κατοχής. Βίασες τη μάνα σου, την πατρίδα σου, θα πρέπει να ντρέπεσαι να λες ότι είσαι Έλληνας. Γιατί πρώτα πρέπει να γίνεις Φιλέλληνας, να αγαπάς την Ελλάδα, για να δικαιούσαι μετά να ονομαστείς Έλληνας.

Αλλά η Ελλάδα είναι αθάνατη. Είναι ένα πνεύμα πάνω από σύνορα και χρόνο, μια υπερβατή πολιτιστική υπερδύναμη. Ανήκει σ’ όλο τον κόσμο, στους Φιλέλληνες που την λατρεύουν και την προσκυνούν και σε ένα ποσοστό Ελλήνων στην Ελλάδα και τη Διασπορά που παλεύουν το μάταιο αγώνα να μείνει αυτός ο χώρος ελληνικός, οι τελευταίοι των Μοϊκανών, που ξέρουν ότι οι βάρβαροι στο τέλος θα νικήσουν, όπως το ήξερε κι ο Λεωνίδας, αλλά δεν παραδίνονται αμαχητί.

Καταλαβαίνεις τίποτα από αυτά Νεοελληνάκο, καναπεδάκια και μαξιλαροπνίχτη ; Γιατί ψηφίζεις ακόμα και τώρα αυτούς που κατάστρεψαν τη χώρα; Γιατί αν εκλεγούν ικανοί πολιτικοί θα τσακίσουν πρώτα εσένα ως πρώτο υπαίτιο.

Κοιμήσου τώρα και άσε να σώσουν άλλοι την Ελλάδα: Κινέζοι, Γερμανοί, Ρώσοι, Γάλλοι, Αμερικάνοι, Άγγλοι, Σκοπιανοί, Τούρκοι. Είδες πώς συνάχτηκαν όλοι να σε σώσουν όπως τα όρνια που μυρίζονται ψοφίμι;

Θέλω να πιστεύω ότι όταν φύγει αυτή βρώμικη γενιά, κάποιες παραφυάδες των Ελλήνων και Φιλελλήνων θα φυτρώσουν πάλι, θα βγάλουν την Ελλάδα από το βούρκο που την έριξες, και «με στήθος και με αγκώνα», όπως λέει ο ποιητής θα την αναδείξουν πάλι σ’ αυτό που της αξίζει να είναι: η πρώτη Θεά στο δωδεκάθεο του πολιτιστικού μωσαϊκού της ανθρωπότητας

ΥΓ Είμαι σκληρός Νεοελληνάκο, αλλά δεν υποσχέθηκα ποτέ ότι δε θα είμαι — αλλιώς θα έμενα στην άκρη να απολαμβάνω με καλλιτεχνική διάθεση και αμπελοφιλοσοφία τη θέα της καιόμενης Ρώμης ή Ελλάδας.

Χρήστος Μαγγούτας